یزدفردا

این بازیگر به سبب گرمازدگی شدید جان خود را از دست داده است، اما کالبد شکافی روی بدن او ادامه دارد.

«لگنو» که یک بوکسور نیز بود، از استعداد خود در بسیاری دیگر از فیلم‌های اکشن چون «ربودن» و «بتمن آغاز می‌کند» استفاده کرد، اما به سبب ایفای نقش «فنریر کری بک» در مجموعه فیلم‌های هری پاتر به شهرت رسید.

دره مرگ در آمریکا کجاست؟

این دره قسمتی از بيابان موجاوه – واقع در جنوب شرقی رشته کوه های سییرا نوادا در مرز ایالات کالیفرنیا و نوادا - می باشدگرم ترین، خشک ترین و کم ارتفاع ترین نقطه در ایالات متحده آمریکا که برای جهانگردان مانند شهر مکه در عربستان سعودی مي باشد

 دلیل انتخاب این نام چه می باشد؟

نام دره مرگ عنوانی گمراه کننده می باشد. این دره قسمتی از صحرای موجاوه – واقع در جنوب شرقی رشته کوه های سییرا نوادا در مرز ایالات کالیفرنیا و نوادا - می باشد.  دیوید بلاکر مدیراجرایی انجمن تاریخ طبیعی دره مرگ می گوید: " هر ساله 000 875 الی 000 900 توریست از این منطقه بازدید می کنند که اکثر آن ها همین سوال را می پرسند". یکی از نکات مهم در مورد دره مرگ، بزرگ ترین پارک ملی آمریکا این است که فاصله این دره با ماشین تا لاس وگاس در نوادا تنها 2 ساعت و تا لوس آنجلس تنها 4 ساعت می باشد. در کمتر از نصف روز شما می توانید از این کلان شهرها خود را به نقطه ای برسانید که به هر سو می نگرید، افق را ببینید و در سکوت از این زیبایی لذت ببرید.

بلاکر می گوید: " نام دره مرگ جاذبه زیادی دارد. مردم با تعجب و تحسین آن را به زبان می آورند، اما نمی دانند که نام اصلی این منطقه پارک ملی، دره مرگ می باشد. دره مرگ از گرند کنیون در ایالت آریزونا و پارک ملی یلوا ستون در وایومینگ و همین طور پارک ملی یاسمیت در کالیفرنیا بزرگ تر می باشد.

اما به هرحال دلیل این نام گذاری چه می باشد؟

آن گونه که بسیاری از مردم ممکن است تصور کنند، علت این نام گذاری این نیست که بسیاری از پیشگامانی که در دوره تب طلا در سال 1849 به سمت غرب هجوم می بردند، در این ناحیه تلف شدند و یا گله دارانی که در این دشت های وسیع و لم یزرع شهرها و معادنی را بنا کردند که هنوز آثارشان باقی است، همگی در این صحراها مردند.

و یا این که هیچ موجود زنده ای اعم از حیوان و گیاه در این جا به چشم نمی خورد. البته از مهاجران اولیه که در جستجوی طلا به این مناطق می آمدند، کسانی هم جانشان را از دست دادند.

اما تعدادشان به هیچ وجه زیاد نبود. در حقیقت در مدارک اداره پارک های ملی ایالات متحده تنها یک مورد مرگ از میان یک گروه 200 نفری در ناحیه وجود دارد. آن گروه هم بیش از دو ماه درمیان کوه ها و تپه های این دره به دنبال رگه های طلا بودند و آن مرد هم یک پیرمرد ضعیف بود که سفر سختی را از صحرای نوادا تا دره مرگ پشت سر گذاشته بود. تاریخ این دره که بیش از 1000 سال پیش توسط بومیان و از سال 1850 توسط مهاجران مسکونی شده است، پر است از داستان هایی مانند فیلم های هالیوودی درباره غرب وحشی؛ داستان هایی درباره تیراندازی در مشروب فروشی ها، دار زدن در نیمه شب، ریزش معادن، هفت تیر کشی ششلول بندها و چیزهایی از این دست.

اما همه این موارد در نیمه دوم قرن نوزدهم در کلیه ایالات مهاجرنشین بسیار طبیعی بودند و به هر حال ظرف صد سال همه این شهرها از بین رفتند.

سراسر دره پوشیده از انواع گیاهان و حیوانات است؛ 51 گونه پستاندار که بسیاری از آن ها کمیاب هستند: بز کوهی شاخدار، گوزن، اسب های وحشی، نوعی الاغ کوچک و انواع موش. هم چنین 346 گونه پرنده و 36 نوع جانور خزنده و 5 نوع دوزیست و انواع ما هی ها در این دره وجود دارند. علی رغم بارش کم، بیش از 1000 نوع مختلف از گیاهان در این دره به صورت خودرو می رویند.

بلاکر می گوید: " بسیاری از مردم نمی دانند که ما اینجا گونه های مختلف ماهی را نگاهداری می کنیم، میزان آب در اینجا بسیار بیشتر از آن چیزی است که تصور می شود.

دره یک حوزه آبگیر برای برف های آب شده و سرازیر از کوه های سیئراس باشد. حتی در سال 2004 در این منطقه سیل نیز آمده است. به این علت که پارک هنوز توسعه زیادی نیافته است، تنها چند مسیر اصلی در پارک وجود دارند که بازدیدکنندگان می توانند در آن ها حیواناتی مانند بز کوهی شاخدار و مناظر را تماشا کنند.

طبیعت جالب توجه دره مرگ بی شک اثرات ناگوار اسم آنرا خنثی می کنند. دره مرگ در حقیقت کم ارتفاع ترین و گرم ترین نقطه آمریکای شمالی و یکی از سخت ترین محیط ها برای زندگی در جهان می باشد.

دمای هوا در تابستان، روزها به 49 درجه سلسیوس و شب ها به زیر صفر می رسد. گودترین نقطه دره به نام بدواتر ، 86 متر پایین تر از سطح دریا می باشد و مرتفع ترین نقطه آن قله تلسکوپ در سلسله کوه های پانامینت ، ارتفاعی برابر 3368 متر دارد.

متوسط بارش سالانه نیز کم تر از 50 میلی متر می باشد. در هر حال گفته می شود که نام این دره از یکی از پیشگامان گرفته شده است. هنگامی که او و گروهش به نقطه ای که امروزه در کالیفرنیا به عنوان نیوهال شناخته مي شود رسیدند، او گفته بود " خدا نگهدار دره مرگ ".

البته بلاکر معتقد است که تاریخ بیشتر امری ذهنی و شخصی است. چه کسی می تواند مطمئن باشد که آن مهاجر اولیه واقعاً چنین چیزی را به زبان آورده است؟ اما به هر حال هنگامی که نامی به چیزی داده می شود، دیگر به سختی می توان آن نام را عوض کرد.

تمامی مساحت 3/3 میلیون جریبی( 3000مایل مربع ) این دره امروزه به پارک تبدیل شده است. در سال 1933 فرانکلین روزولت دره مرگ را به خاطر زیبایی های منحصر به فردش ملی اعلام کرد و گروه حفاظت از محیط زیست را مسئول ساختن جاده و تاسیسات زیر بنایی آن کرد که این تاسیسات هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرند.

کنگره آمریکا در سال 1994 دره مرگ را پارک ملی اعلام کرد.بلاکر می گوید: " برای این که یک ناحیه پارک ملی نامیده شود باید ویژگی های زیادی داشته باشد؛ باید از نظر تاریخ انسانی قابل توجه باشد که از این جهت دره مرگ بسیار مهم است زیرا هم محل عبور پیشگامان و مهاجران اولیه آمریکا بوده است و هم محل اولین معادن و کاوش ها در غرب.

منطقه هم چنین باید دارای زیبایی های طبیعی باشد که از این لحاظ هم دره مرگ بسیار قابل توجه است، همین طور باید دارای پتانسیل علمی بالایی باشد که دره مرگ 2 بیلیون سال تاریخ پشت سر خود دارد. در پارک 9 محوطه شامل 600 محل اقامت و مهمانخانه فرنانس کریک وجود دارند. هم چنین تعداد زیادی متل و مسافرخانه در بزرگراه 95 درسمت شرق پارک و در بزرگ راه های 395 و 178 در ضلع غربی پارک وجود دارد

> مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

این خبر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

مخاطبان آن لاین یزدفردا -فرداییان همیشه همراه یزدفردا در سراسر جهان