یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلییزدفردا "سرویس اجتماعی "حوادث"خبرپلیس استان یزد:-مسأله حجاب از منظر شناختی در حوزه مطالعات و مسائل زنان قرار میگیرد و با نگاهی جامعه شناختی، در واقع حجاب به مفهوم پوشش، در بستری از روابط اجتماعی شكل میگیرد.
موضوع حجاب زنان و ناهنجاری در پوشش نیز «وضعیتی اظهار شده» است، یعنی وضعیتی است كه گفته می‌شود وجود دارد و مردم در مورد آن صحبت می‌كنند، رسانه‌های جمعی درباره آن بحث می‌كنند و نخبگان سیاسی و اجتماعی نیز آن را مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهند.
از آنجا كه اختلال در حجاب و طرز پوشش، مغایر با ارزش‌های محوری جامعه مذهبی بوده، موجب جریحه‌دار شدن وجدان جمعی جامعه می شود و لذا به عنوان یك مسأله اجتماعی، ضروری است مورد شناخت علمی قرار گیرد، زیرا شناخت مسأله در واقع پیمودن نیمی از راه برای حل آن است.
مسأله حجاب از منظر شناختی در حوزه مطالعات و مسائل زنان قرار میگیرد و با از نگاهی جامعه‌شناختی، در واقع حجاب به مفهوم پوشش اسلامی، در بستری از روابط اجتماعی شكل میگیرد كه از یك سو ممكن است دارای شكل و قالبی متنوع و جوهر و محتوایی یكسان باشد (یا بالعكس) و از سوی دیگر از منظر ارتباطاتی، حجاب به مثابه رسانه‌ای هویتی و ارتباطی است كه نقش نمادینی در عرصه ارتباطات میان فردی دارد، لذا مسأله حجاب دارای ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی می‌باشد و دارای مؤلفه‌های مذهبی- معنوی، منزلتی، شخصیتی و رفتاری است.
از میان دستگاه های دولتی كه برای توسعه عفاف و حجاب دارای ماموریت و وظیفه هستند، اگر صرفاً نیروی انتظامی بخواهد برای كنترل اجتماعی حجاب اقدام کند و بدون مشاركت عمومی، مشاركت مدنی و مشاركت سازمانهای دولتی، مردم نهاد و اقشار اجتماعی در مقابل مسأله بی حجاب پیشگام باشد، چه با رویكرد ایجابی و نرم و چه با رویكرد قهری و سلبی در هر دو صورت كارآمدی و مقبولیت آن تحت الشعاع قرار گرفته و احتمال دارد مسأله اجتماعی بی حجاب تبدیل به مسأله امنیتی شود كه در این صورت نظام سیاسی به چالش كشیده می‌شود.
پوشش نامناسب پیآمدها و آثار جبران ناپذیری در فرهنگ، اخلاق، اعتقاد، اقتصاد و امنیت جامعه دارد كه گاه مسیری انحرافی و بازگشت ناپذیری پدید میآورد.
در دنیای کنونی، فرهنگی که قادر نباشد عناصر فرهنگی مفید را جذب و عناصر غیر مفید را دفع کند و در الگوهای مختلف اجتماعی از ثبات لازم برخوردار نباشد، فرهنگ مهاجم با الگودهی آن را تخریب میکند، ارزشها و هنجارهای آن را نادیده میانگارد و با غلبه و تهاجم، ارزشها و الگوهای مورد نظر خویش را جایگزین میکند تا در این رهگذر به اهداف خود دست یابد.
بنابراین فرآیند بی حجابی، مقدمه تهاجم گستردهتر به فرهنگ مقابل و شکستن هنجارها و جایگزین ساختن هنجار مورد نظر فرهنگ مهاجم است جامعهای که دچار تهاجم فرهنگی گردد و تغییرات اجتماعی در آن سریع صورت گیرد، ارزش در آن جامعه ناپایدار است و هنجارشکنی در آن مرسوم می‌شود و در برابر فرهنگ مهاجم همیشه از خود وازدگی نشان میدهد و در نتیجه، بحرانزا می شود.
میراثی که بی حجابی به همراه دارد، تنها پوشش نامناسب نیست ، بلکه ترویج فرهنگ ناسازگار با جامعه ایرانی را به دنبال دارد.
بی حجابی علاوه بر اینکه خود یک ناهنجاری اجتماعی به شمار میآید، زمینهساز بسیاری از ناهنجاری های اخلاقی دیگر نیز می شود و همچنین یکی از معضلات ناشی از بی حجابی، مشکلات روانی منتج از آن می باشد.
برخی از دختران و زنان، به خودآرایی و جلوهگری و ارائه پوشش غیرمتعارف میپردازند و افکار خود را در بعد تمایلات و تخیلات موهوم، تقویت میکنند، بنابراین،پوشش ناقص و بی حجاب فشارهای فراوانی را بر روح و روان افراد وارد میسازد، چنین افرادی همیشه در پی آنند که خود را به گونهای ارائه دهند که توجه دیگران را به خود جلب کنند و شخصیت خود را با خواستههای دیگران همگون سازند.
اما مشکل در اینجاست که این خواستهها محدود نیست و وقتی دختران نتوانند خود را مطابق خواستها ارائه دهند، ثبات روحی و روانی خود را از دست می‌دهند و بدین شکل ثبات شخصیتی خویش را از دست می دهند.
توجه نكردن به آثار و كاركردهای فردی و اجتماعی حجاب و كاركردهای منفی بی حجابی، نقش بسیار مهمی در سرپیچی از آن دارد و حجاب که موضوع و مسئله ای دینی است، تبدیل به یکی از مسائل مهم و کلیدی جامعه گشته و با از طریق پیوند با بسیاری از مسائل، دارای ابعاد سیاسی ، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شده است.
این مساله از آنجا که مخاطبان اصلی اش زنان می باشند، ارتباط مستقیم با نیمی از جمعیت جامعه دارد و از آنجا که در تنظیم روابط اجتماعی مرد و زن نقش دارد، به همه افراد جامعه مربوط می شود.
برخی از راهکارهای متناسب برای رفع معضل بی حجابی در جامعه به قرار ذیل ارائه می شود:
1- توسعه فرهنگ کنکاش و تفکر در مفاهیم دینی توسط افراد جامعه به منظور پذیرش درونی و قلبی و عمل به آنها.
2- تقویت بنیه اعتقادی، اخلاقی و اصول و مبانی تربیت اسلامی و دینی برای والدین، خصوصا مادران نسبت به امر عفاف و حجاب و ایجاد حساسیت در آنها نسبت به آسیبهای ناشی از عدم رعایت آن برای خود، خانواده و فرزندان.
3- ارتقاء سطح آگاهی جامعه به ویژه جوانان در خصوص ارتباطات صحیح انسانی و اخلاقی بین آنها و حفظ حدود عفاف و حجاب در جامعه و خانواده.
4- تبیین فلسفه و پیامدهای مثبت فرهنگی اجتماعی، روانی و اخلاقی عفاف و حجاب در عرصههای مختلف زندگی و اثرات منفی عدم رعایت آن در سست کردن بنیانهای اخلاقی انسانی، خانواده و جامعه.
5- تبیین دیدگاه اسلام در خصوص عفاف، پوشش، حجاب و ضرورت بیان، فلسفه، احکام و دستاوردهای مثبت رعایت آن در جامعه متناسب با شرایط سنی جوانان و نوجوانان با شیوههای جذاب.
6- توجه دادن به رعایت و نیز باور پوشش نه به عنوان یک اجبار اجتماعی بلکه به عنوان یک ارزش انسانی، دینی و معنوی و یک باور قلبی جهت مصونیت از زشتیها و آسیبهای اجتماعی.
7- افزایش آگاهی والدین نسبت به رعایت حجاب و عفاف خصوصا در خانواده و نقش الگویی آنان در این امر.
8- تبیین نقش عفاف و حجاب در تقویت هویت ملی و فرهنگی جوانان و تأثیر آن بر استقلال فرهنگی و سیاسی کشور.
9- تقویت روحیه تعادل در جوانان در رویکرد آنان به مدگرایی و بیان مستدل و منطقی اثرات و پیامدهای مدگرایی افراطی و پرهیز از تقلید کورکورانه از مدهای غربی و تقویت مدگرایی ملی.
10- تبیین ریشههای تاریخی و فرهنگی و نشانههای روشن از وجود حجاب و پوشش در ادیان الهی و جوامع دارای سابقه تاریخی و تمدن فرهنگی.
11- زمینهسازی اجتماعی مناسب برای دختران و پسران جهت کشف، هدایت و بروز قابلیتها و توانمندیها و تأمین مطالبات خود به منظور جلوگیری از بروز جلوهگریهای نامناسب در حیطه فرهنگ عفاف و حجاب.
12- اختصاص بخشی از موضوعات تحقیقاتی به بررسی «زمینه، علل و موانع گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه» و بررسی تأثیرات محصولات فرهنگی کشور بر این موضوع.
13- تقویت هماهنگی بین دستگاههای ذیربط در برنامهریزی و تأمین امکانات لازم جهت رفع مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجود بر سر راه ازدواج جوانان.
14- ارتقای مهارتهای فنی و حرفهای و توانمندیهای جوانان جهت توسعه طرحهای خوداشتغالی و آشنایی با بازار کار و زمینههای مختلف فعالیت به عنوان زمینهساز ازدواج، تشکیل خانواده و نهایتا توسعه فرهنگ عفاف.
15- اهتمام جدی مراکز فرهنگی و کلیه رسانه‌های کشور نسبت به ارائه الگوی مطلوب از عفاف و حجاب در محصولات فرهنگی خود (فیلم، سریال، تئاتر و ...) و پرهیز از ایجاد تضاد و تناقض برای جوانان در این امر؛
16- هدایت تبلیغات تجاری به سوی استقلال فرهنگی و اقتصادی.
17- تبیین ضرورت رعایت حجاب و عفاف توسط زنان و مردان در برنامههای فرهنگی، تبلیغی و هنری و پرهیز از یک سو نگری.
18- تبیین عدم مغایرت پوشیدگی، حجاب و عفاف با حضور و فعالیتهای اجتماعی زنان و رفع شبهه تعارض بین آن دو.
19- توسعه ارتباطات و تبادل اطلاعات بین دستگاههای مختلف آموزشی، فرهنگی و تبلیغی در جهت تبیین و تعیین حدود و ضوابط هماهنگ در رعایت عفاف و حجاب در ارائه برنامهها و کالاهای فرهنگی.
20- تربیت و توسعه نیروی انسانی مؤمن، کارآمد و آشنا به مسائل فرهنگی ـ تبلیغی در امر عفاف و حجاب و پرهیز از برخوردهای خشن، فیزیکی و تحقیرآمیز با متخلفین.
21- توسعه و تنوعبخشی به الگوهای مناسب حجاب و تبلیغ آن توسط رسانهها به منظور اقناع روحیه تنوعطلبی و حس زیباشناختی جوانان ضمن ترویج و تشویق چادر به عنوان حجاب برتر و پرهیز از تحمیل و اجباری کردن یک الگوی ثابت از حجاب.
22- تشویق و ترغیب و تبلیغ نمادها و الگوهای لباس ایرانی و بومی مناطق مختلف کشور و ممانعت از تبلیغ الگوهای مغایر با فرهنگ ایرانی ـ اسلامی.
23- اتخاذ تدابیر لازم جهت تولید و توزیع اقلام مورد نیاز جامعه در رعایت حجاب.
24- ایجاد زمینههای دسترسی عمومی به پارچه و لباس منطبق با الگوهای ایرانی ـ اسلامی و حمایت از طراحان و تولیدکنندگان آن.
25- فراهم ساختن زمینههای امکان رقابت برای تولیدکنندگان داخلی و حمایت مالی از آنها.
26- نظر به اینکه سازمانهای دولتی و مراکز وابسته به آنها بعنوان سرپنجه های نظام اسلامی ایران هستند لذا :
26-1- باید هر کارمند دولت نسبت به رعایت پوشش و حجاب اسلامی و ظواهر آن توجه داشته باشد و همچنین نسبت به رعایت پوشش و حجاب خانواده خود کنترل و نظارت بیشتری را معمول نمایند در غیر اینصورت طبق قوانین و مقررات مربوطه تنبیه انضباطی توسط مسئولین اداره معمول گردد.
26-2- چنانچه بند 26-1 توسط رده ها و مراکز خدماتی ناجا اعم از راهور، گذرنامه، تشخیص هویت و اخذ عدم سوء پیشینه، نظام وظیفه، اداره نظارت بر اماکن عمومی، مراکز مشاوره و مددکاری، بهداری و مراکز درمانی ناجا، دفاتر پلیس +10 ، مراجعین به کوپها و 197 و..... برنامه ریزی و اقدام گردد، نقش بسزایی را در حمایتهای مجموعه پلیس از پلیس امنیت اخلاقی خواهد نمود لیکن در حال حاضر گشتهای پلیس امنیت اخلاقی به افرادی در خصوص عدم رعایت حجاب اسلامی تذکر داده و ارشاد میکنند ولی این فرد با همان وضعیت و با همان پوشش به سایر مراکز پلیسی مراجعه و خدماتی دریافت میکند بدون آنکه تذکری بگیرد یا مورد مؤاخذه قرار بگیرد.
26-3- نظر به اینکه اکثر سازمانهای خدماتی و اداری نسبت به ارائه خدمات مختلف به اقشار جامعه در حال فعالیت هستند و از طرفی هر فرد میداند که امروز باید جهت کار به فلان اداره مراجعه نماید لذا باید نسبت به رعایت قوانین و مقررات حجاب و عفاف متعهد بوده و با حجاب و پوشش مناسب به ادارات و مراکز دولتی مراجعه نمایند در غیر اینصورت به افراد بی حجاب و بد پوشش ارائه خدمات دولتی صورت نگیرد یا کمتر مورد توجه باشد البته از قبل اطلاع رسانی و عملیات روانی طرح باید انجام شود.
26-4- سازمانهای دولتی که مجوز فعالیت به سمنها یا شرکتهای خصوصی صادر مینمایند باید بر عملکرد این شرکتها و سازمانها در حوزه عفاف و حجاب نظارت و کنترل بیشتری معمول و اهرمهای فشاری را برای این اقدام خود در نظر بگیرند.
تهیه و تدوین: سرگرد پاسدار رجبعلی زعیم رحیم آبادی - رئیس اداره آموزش و مشاركت فرماندهی انتظامی استان یزد
> مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید
این خبر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید
