یزدفردا

با جهادیها دلم خو کرده است
عشق را زین بوستان بو کرده است
با جهادی های عاشق سالهاست
خاطر درد آشنایم آشناست
تشنه بودم در طلب چون تافتم
راز رویش را من اینجا یافتم
با جهادیها جهاد آموختم
عشق را در این نهاد آموختم
عشق مردم ،عشق گندم ،عشق کار
عشق صحرا ،عشق دریا ،عشق یار
همت این خیل چون تأثیر کرد
انقلاب عشق را تفسیر کرد
موج نهضت چون به هر وادی رسید
باجهادیها به آبادی رسید
نهضت گل را پیام آور شدند
روح سبز باغ بارآور شدند
صبر کن تا یادی از ساقی کنم
وصف شوق وشور ومشتاقی کنم
آنکه از ما بود با ما خویشتر
هرچه ما مشتاقتر او بیشتر
گرچه با ما آشیان در خاک داشت
مستی از میخانه افلاک داشت
یاد باد اورا که این بنیان نهاد
باغبان بود وگلستانش ،جهاد
طرفه دریایی است زیبا ساحلی
یادگاری مانده از دریا دلی
بی خزان باغی ،دل آرا لعبتی
نوبهاری ازمسیحا صحبتی
قریه زین یاران به برگ وبر نشست
کهنه شد افسانه نو شد سرگذشت
پیر ما چون باده قسمت می نمود
قسمت این خیل را همت نمود
عاشقان چون مست از این صهبا شدند
در جهاد عاشقی شیدا شدند
رُستن ورَستن ره این نسل شد
فصل ،فصل عشق، فصل وصل شد
سالها در جبهه سنگر ساختند
جان ودل در کوی دلبر باختند
خاطرم عاطر زیاد سبزشان
آن بسیجی های بی نام ونشان
شهره گردیدند این نام آوران
در جهاد عاشقی بی سنگران
خرمن بیداد را برهم زدند
زخمهای کهنه را مرهم زدند
آب راتا تشنگی ها پل زدند
برسر صحرا چراغ گل زدند
ساختند از گوهرِ سازندگی
دست های سبز ،باغ زندگی
شانه بر زلفِ گلِ گندم زدند
عشق را پل، تادل مردم زدند
   ****
من دلم در قریه ها پر می زند
گلشن آیینه را در می زند
ریشه دارد عشق در اندیشه ام
ریشه دارد عاشقی در پیشه ام
ریشه دارد سادگی در هستی ام
ریشه داردشعله در سرمستی ام
در خیابان ها دلم زندانی است
سینه ام صحرای سرگردانی است
دارد آهنگ جهادی ها دلم
ره دهید ای عاشقان در محفلم
من «کویر»م سینه ام مأنوستان
پر تلاطم باد اقیانوستان
سرخوشم از شوق لبریز شما
تشنه ی عشقم زکاریز شما

> مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

این خبر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

مخاطبان آن لاین یزدفردا -فرداییان همیشه همراه یزدفردا در سراسر جهان