این دفعه بدخواهان ما با استفاده از هیاهوی روزمرگی ها وکم کاریها وغفلتهای ماوبا استفاده از ناراحتی های مردم ودل نگرانیهای جوانان ،فرهنگ ما را نشانه رفته اند وما با برگزاری بعضی نشست ها وهمایشها خیال می کنیم کار فرهنگی می کنیم
این همایشها اگر پیام موثر وکاری هم داشته باشد بردی دارند معین وموجی وبعد تمام میشوند .نمی گویم لازم نیست ولی کار اصولی وزیر بنایی چیز دیگریست.اینکه رهبر معظم انقلاب در شعار امسال فرمودند با عزم ملی وکار جهادی یعنی همه جانبه کار شودوتوسط همه اقشار والبته بابرنامه وایثار واخلاص وسخت کوشی وارد میدان شویم.
ما در سه دهه گذشته چند مرحله مهم وسرنوشت ساز را با عزم ملی وجهاد وایثار وبا سرافرازی پشت سر گذاشته ایم:پیروزی انقلاب ،جنگ تحمیلی وسازندگیهای پس از جنگ وتحمل تحریم ها.وحالا باید با جنگ نرم دشمن از تجربه های مهم گذشته مان استفاده کنیم.نقشه ی جامع لازم داریم همراه با خطوط روشن راه وبسیجی همگانی با فرماندهانی از فرهیختگان واندیشمندان وبابرنامه ها وخط مشی ها، ومهندسی فرهنگی هم همین است . در این جنگ دامنه کار وسیع است وپر تلاطم ودر بعضی جبهه ها پیروزی دیر جواب میدهد ، و پشیمانی و دلسردی نباید به خود راه دهیم .ماباید مامور به وظیفه باشیم ،حوصله کنیم وبه این باور داشته باشیم که میتوانیم.واین هم بگویم که وقتی مردم ،در این حرکت ایمان وجهاد دارند که ازبالا تا پایین حرکتی وکاری دیگر در خلوتها وبا توجیهات مختلف صورت نگیرد وذهن پاک مردم را به هم نزند.
همه مدیران دولتی وغیر دولتی باید این جهاد را درراس برنامه هایشان قرار دهند .همه اتاق فکر داشته باشند وحتی کار به رقابت بکشد وبرای اصلاح فرهنگ ِ حوزه کاری خود جهد وهمت ورزند.مثلا ارشاد اسلامی روی تحول در زمینه هنر ها وهماهنگیهای امور هنری وچگونگی به کارگیری هنرمندان وتقدیر از آنهاوهماهنگی امور سینما وموسیقی وشعر وغیره .وشهرداری در تحول فرهنگ شهروندی .وحمل ونقل ،تحول درفرهنگ رانندگی .ومسکن وشهرسازی تحول در اجرای بناهای با هویت والگوی ایرانی واسلامی کار کنند.وکارها در مدتی مشخص ارزیابی شوند .ما باید با این فرهنگ غنی وادبیات وهنر جهانی ولطافت ذوق وروح وایمان وعرفان واستعداد سرامد روزگارباشیم .چه شده است که امروز جوانان ما دلباخته دیگرانند وخویشتن خویش را نمی شناسند؟واعتماد به نفسشان کم شده است .ما خودمان هم مقصریم همه را نباید به گردن دیگران انداخت .دشمن تحلیل میکند ونقاط ضعف مارا میشناسد وبر نامه ریزی میکند چرا ما خودمان آسیب شناسی نمی کنیم چرا دست به دست هم نمی دهیم وآفرینش های هنریمان کم است وچرا عده ای دلسردند ووبعضی هنرمندان ودلسوختگان گوشه نشینند ومایوس؟هنرمندان ونویسندگان و فرهیختگان راباید بنوازیم وبرایشان هزینه کنیم واز آنها کار بخواهیم.
ما به هنر ،فکر، اندیشه ،هماهنگی وهمدلی ومهربانی وبرنامه نیاز داریم .
ظرفیت هایمان را ،استعدادهایمان را باید بشناسیم .میراث فرهنگیمان را ،اراده ها واسوه ها وشخصیتهای بزرگمان راباید بشناسیم وبه نسل امروز بشناسانیم وبه این ترتیب، هویت وشخصیت ملی آنها رامستحکم نگه داریم.بزرگان ماباید با شیرینی ولطف وسلیقه، تعلق نسل جوان رابه میهن واسلام وانقلاب وفرهنگمان قوی کنند.خیلی سخت نگیریم وفکر نکنیم هرچه خودمان میفهمیم اسلام ناب است ودیگران دراشتباهند ودراین راستا دست به بی نظمی هایی بزنیم وفکر کنیم جهاد کرده ایم .باید برای همه سلیقه ها وشور واحساس جوانان احترام قایل شویم تا از ما فرار نکنند وآنگاه با دلایل قوی ومعنوی ولطف خوش حق رابیان کنیم ومطمین باشیم قلبهای سلیم وپاک حرف حق را میپذیرند.امروزه وحدت رویه وتعریف بعضی هنرها در کشور ضروری است .
همه برنامه ها یک پیوست فرهنگی لازم دارد.رشته ها باید براساس نیازها طراحی شود ضرورتی ندارد همه به هر نحوی شده لیسانس وفوق لیسانس ودکترا بگیرند وبعد در کارشان بمانیم .هرکس خواست درس بخواند برای رشد فکری ودانایی ورستگاری وتعالی روح وفکرخود بخواند ومنت بر سر دیگران نداشته باشد .کار باید بلد باشیم وهنر وتولید کنیم وفرهنگ پشت میز نشینی وفرمان دهی را ثغییردهیم .این دانشکده های علمی کاربردی طلیعه بسیار خوبی است وباید روی آن کار شود .فرهنگ داشتن کتاب ومطالعه باید ساری وجاری شود .فرهنگ ورزش وکار بدنی ضروری است.آموزش وپرورش ما باید بر اساس عشق وعطش به دانایی وایجاد بینش ونه اطلاعات بنیان گذاشته شود ،ورود به دانشگاه ها باید آسان باشد وخروج از آن مشکل.در جای جای جامعه باید مراکز پژوهشی ومطالعاتی وهنری وآِی تی وکتابخانه دایر گرددوبرنامه های گفتمان علمی ،بررسی دستاوردهای علمی جهان ،مباحث آسیب شناسی،دردشناسی ،چاره اندیشی ،مباحث حقوق خانواده وحقوق شهروندی ودرس زندگی وامثالهم در دستور کار متولیان فرهنگ قرار گیرد.
کار فرهنگی باید حاصلش تغییر واصلاح نگرشها ،دیدها وصیقل خوردن ارزشها وباورها باشدوعشق به خوبی ها وزیباییها را گسترش دهد ومهربانیها ودوستی ها وعبودیت خداوند ی را جاری کند.الگونشان دهد وراه وحرکت ورشد ورستگاری ورهایی از بندگی انسان به سوی بندگی خدارا نشان دهدوآثار آن در بازار وکوچه وخیابان ودانشگاه وزندگی هویدا گردد وخود را نشان دهد.وگرنه باید در کارهای فرهنگیمان شک کنیم
مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید