یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
تعطيلي پنج شنبه‌ها و ارزشيابي توصيفي
سيد علاء الدين آل داود هفته‌نامه آيينه يزد *
چندي پيش هياتي از مسئولين وزارت آموزش و پرورش، سفري به آن طرف اقيانوس‌ها (ژاپن) داشتند و ماحصل بازديدهاي خود را در يك كتابچه با تيراژ بسيار پايين منتشر كردند يك جلد از آن نصيب اينجانب شد و اي كاش نمي‌شد!
يكي از افتخارات مسئولين ژاپني اين است كه مي‌گويند: «با اينكه توانايي داريم تا همه امكانات را به تمام روستاها و نقاط دور افتاده ببريم ولي اين مهم را قبل از حل معضل بيسوادي و حل مشكلات فرهنگي وتبعات اجتماعي آن به انجام نمي‌رسانيم».
در اين راستا به ياد مصاحبه يكي از مسئولين اجرايي دولت دهم افتادم كه با افتخار بيان مي‌كرد قيمت سيم كارت را به دو سه هزار تومان رسانيدم در هر دكه و فروشگاهي هم در دسترس مي‌باشد، بدون توجه به مشكلات اجتماعي آن!
در يك آن (لحظه) در افكار پريشان خود آموزش و پرورش ايران و ژاپن را با هم مقايسه كردم كه ژاپن به بركت آموزش و پرورش پويا و توانمند خود چه بود و چه شد؟! و ما كجاييم و چه مي‌كنيم؟!
جالب اينكه در ژاپن بالاترين مزايا و منزلت اجتماعي براي فرهنگيان شاغل و بازنشسته در نظر گرفته مي‌شود، بدون اينكه كارت منزلت داشته باشند! در حاليكه ما از منزلت، تنها، كارتش را داريم!
همه مسئولين فرهنگي كشور، نيك مي‌دانند كه با حرف و وعده و چند شاخه گل مشكلات توان فرساي آموزش و پرورش حل نخواهد شد و احتياج به عزم ملي دارد. جالب اينكه همه نهادها و ارگان‌ها طالب نيروي كارآمد و توانا هستند.
بدون توجه به اين مهم كه اين امر از كدام كانال سمت و سو مي‌گيرد و هدايت مي‌شود؟! در اينجا بد نيست. به خاطره‌اي اشاره كنم با چيزي پيش يكي از دوستان كه به قول خودشان به لطف وجود يارانه‌ها هر از چند گاهي سفري به فرنگ مي‌كند تعريف مي‌كرد چندي پيش كه در يكي از كشورهاي اروپايي بودم وقتي براي انجام كاري در صف يكي از ادارات دولتي بودم ناخود آگاه رييس و همه كاركنان اتاق به احترام شخصي تازه واردي از جاي برخاستند و بعد معلوم شد كه نامبرده يك معلم است متوجه شدم كه بالاترين اعتماد و منزلت اجتماعي در اين كشور از معلمان است عليرغم اينكه در اين بلاد كفر معلمي شغل انبيا نيست.
با ياد كشورم و حل هواي معلمان سرزمينم افتادم كه چه مي‌كشند و به چه قيمتي آبرو داري مي‌كنند. در اواخر دولت دهم وقتي مسئولين فرهنگي از يك كار كارشناسي شده صحبت مي‌كردند ناخودآگاه بر خود مي‌لرزيدم كه اين بار كدام زير مجموعه آموزش و پرورش مشمول اين لطف گرديده است؟!
وقتي به اثرات و تبعات سوء اجتماعي بعضي از تصميمات نسنجيده زمان مذكور از قبيل تعطيلي پنجشنبه‌هاي مراكز آموزشي و جايگزيني ارزشيابي توصيفي و كيفي به جاي ارزشيباي كمي نيك نظر مي‌كنيم هيچ جاي تعجب نيست از وزيري كه به اذعان خود فقط و فقط يك روز سابقه حضور در كلاس درس را به عنوان معلم دارد، ببينيد چه برسر مراكز تربيت معلم، اين يادگار ماندگار شهيد رجايي آمد يا گزينش و استخدام معلم چه شد؟!!
من معلمم و خوشحالم كه معلمم و معلمي شغل انبياست اميد آنكه از اين خوان گسترده فقط صبر و قناعتش نصيب ما نشود!!
ما معلمان به دنبال نام و نان نيستيم ولي وقتي بازنشسته مي‌شويم واقعاً خوشحال مي‌شويم!
در پايان به عنوان عضو كوچكي از اين خانواده بزرگ از مسئولين كشور اميد و انتظار دارم نيم نگاهي به خاطرات دوران كودكي و كلاس و گچ و تخته سياه نيز داشته باشند!!
*معلم مجتمع آموزشي حضرت مجتبي(ع)
مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید
