رهبر معظم انقلاب دردیدار اخیر خبرگان رهبری با ایشان با اظهار نگرانی از اوضاع فرهنگی تصریح کردند " دولت محترم باید به این موضوع توجه کند و مسوولان فرهنگی نیز باید توجه داشته باشند که چه می کنند" و افزودند:" با مسائل فرهنگى شوخى نمی شود كرد، بىملاحظگى نمی شود كرد؛ اگر چنان چه یك رخنه فرهنگى بهوجود آمد، مثل رخنههاى اقتصادى نیست كه بشود [آن را] جمع كرد، پول جمع كرد یا سبد كالا داد یا یارانه نقدى داد؛ اینجورى نیست، به این آسانى دیگر قابل ترمیم نخواهد بود، مشكلات زیادى دارد.» وبدین گونه نگاه ها حساس تر از گذشته به سمت رویکرد فرهنگی دولت معطوف گردید. اعتراض ها به برخی رویدادها و بعضا رویکردهای فرهنگی دولت یازدهم از همان ماه های نخستین فعالیت این دولت آغاز شد و در روزهای اخیر شدت یافت. اگرچه مراجع، علما و صاحب نظران در آغاز کوشیدند تا با تذکراتی نرم و گاه در لفافه دولت محترم را متوجه رویکرد نادرست در عرصه فرهنگ و محیط های فرهنگی کنند اما کم لطفی دولتمردان به نصایح دلسوزانه دلسوزان موجب شد تا انتقادها افزایش یابد و کار به جایی رسید که بزرگان نظام هم به صراحت از وضعیت فرهنگی اظهار نگرانی کردند و حتی برخی مراجع در همین ماه های آغازین فعالیت دولت از پذیرش وزیر دولت یازدهم خودداری و آن را اعلام کردند؛ رخدادی که شاید در مختصات مشابه کم نظیر باشد و باید دولت محترم را متوجه خطای بزرگ خود در عرصه علمی و فرهنگی کند.
تردیدی نیست که مراجع عالی قدر و عالمان مهذب در مسیر دفاع از دین و فرهنگ جامعه اسلامی با شخص و دولتی تعارف ندارند و مصلحت دین و ملت مسلمان را بر هر چیز دیگر ترجیح می دهند. بنابراین نباید تذکرات دلسوزانه آن ها را با تحلیل های سطحی سیاسی ارزیابی کرد. چه این که همین مراجع در دوران دولت گذشته و دولت های پیش از آن نیز نقاط مثبت مسوولان و دولت ها را مورد تمجید قرار می دادند و نقاط ضعف و انحراف را با رعایت مراتب تذکر گوشزد می کردند. از سوی دیگر، برخی رسانه ها و افراد حامی دولت کوشیده اند تا اظهار نگرانی مقام معظم رهبری و دیگر دلسوزان را معطوف به تمام نهادهای فرهنگی کشور کنند و بدین وسیله، سهم دولت یازدهم را در این نگرانی ها کاهش دهند. اما بررسی اجمالی اوضاع فرهنگی ماه های اخیر نشان می دهد که عمده اسباب نگرانی در همین ماه های اندک فعالیت دولت جدید ایجاد شده و انتظار اصلی رهبری نظام و مراجع تقلید، اصلاح برخی رویکردها و فعالیت های فرهنگی دولتی- به معنای خاص کلمه- است؛ اگر چه این به معنای نادیده گرفتن قصور و تقصیر دیگر نهادهای فرهنگی نیست اما بی گمان بیش ترین امکانات فرهنگی در اختیار دولتمردان قرار دارد و نباید با بزرگنمایی ضعف دیگر نهادهای فرهنگی، نقش و مسوولیت دولت و دولتمردان محترم را در این عرصه کمرنگ جلوه داد..متاسفانه درسایه برخی سیاست ها یا رویکردهای منفعلانه متصدیان امر درچند ماهه اخیر توهین های ناگواری به ساحت دین و مقدسات انجام شد و برخی از کسانی که تا چندی قبل جرات چنین رفتارهایی را در خود نمی دیدند، فرصت را مغتنم شمرده با قلم و بیان و رفتارهای فرصت طلبانه به حرمت شکنی اقدام کرده اند و مسوولان ذی ربط هم واکنش مناسب و بهنگامی انجام نمی دهند بلکه بعضا با پالس هایی که خواسته یا ناخواسته از طرفشان ارسال می شود این عده را جری تر از گذشته کرده اند. اگر چه پس از ابراز نگرانی رهبری، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نامه ای به فرمایش ایشان لبیک گفته است اما جناب وزیر و همکاران ایشان و نیز مسوولان ارشد دولت یازدهم می دانند که مهم تر از همه این ها توجه به دغدغه های دلسوزان واقعی و تغییر رویکردهای فرهنگی دولت و شخص وزیر محترم فرهنگ در عرصه عمل است. الگو دانستن وزارت ارشاد در برخی دوره هایی که بیش ترین اهانت ها در آن دوره به دین و انقلاب رو داشته شد، تاکید بر تقسیم نکردن هنر به ارزشی و غیرارزشی و ضرورت نداشتن ممیزی، تلاش برای رفع فیلتر شبکه های اجتماعی فسادآفرین، رخدادها و حواشی جشنواره فجر و ... نمونه هایی از رفتارها و رویکردهای نادرست فرهنگی دولت محترم در مدت چند ماهه اخیر است که تجدیدنظر جدی متصدیان فرهنگی دولت در این زمینه ها می تواند مصداقی از لبیک گویی عملی به ندای دلسوزان باشد. اما به راستی آیا رویکرد فرهنگی دولت تغییر می کند؟!
مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید