در پاکستان جشن نوروز مصادف 21 الی 23 مارس است معمولا سه روز طول می کشد در خلال این مدت شیعیان معتقدند به اینکه نوروز روز اعلام خلافت بلافصل امیر مومنان حضرت (ع) است . لباس های پاکیزه در بر و بساط شادی و دعوت پهن می کند اوراد و اذکارو دعاهای مربوط به سایر آداب را در آن روز در هنگام تحویل افتاب به برج حمل که هر سال در تقویم های اردو چاپ می شوند به جا می آورند . به یکدیگر این عید را تبریک می گویند نمازی که در روز نوروز وارد گردیده می خوانند و در منازل و جاهای اجتماع چراغان و تزیینات جالبی صورت می گیرد و در آن محافل قصیده خوانی برپا می شود در این گونه محافل قصایدی حضرت مولای متقیان خوانده می شود سفره نوروز هم عده ای تهیه می نمایند که شامل هفت نوع سبزی و هفت جنس از آجیل همراه تخم مرغ های رنگارنگ و بادبزن های دستی می باشد ، در آنجا نوروز بیشتر جنبه دینی ومذهبی به خود گرفته است زیرا جز این هم نمی توانسته باشد و در همه جا توام با نیایش و عبارت و نماز است اعتقاد عمومی بر این است که در لحظه تحویل خورشید در اجابت باز است و ادعیه قبول و مرادها حاصل می شود .
در شهر لکهنو درروز نوروز ضمن شادمانی و تبریک و لباس نور پوشیدن آب های رنگی را با تلمبه های کوچک بر سر و صورت لباس بازی همراه است .
در بعضی از نقاط عربی پاکستان ضمن برگزاری عید و تبریک سال نو رد بسیاری از منازل سفره حضرت امیرالمومنین می گسترند که شامل هفت نوع میوه خشک و سبزی و یک شیرینی به نام کلوچه است و نیز پلو با گوشت سفید و تخم مرغ های رنگی مرغ سفید را به هر نحو که باشد فراهم می کنند .
مردم پیشاور نوروز را کم و بیش می شناسند و برگزار می کنند و کلوچه نوروزی در بین آنها شهرت و طرفداران زیادی دارد وآنجا مردم درنوروز از خانه بیرون میروند و در دشت ها و چمنزارهابا پای برهنه راه می روند و آن را سبز لگد کردن ) می گویند .
در یکی از نواحی پاکستان غربی زنان در این روز بنابر یک سنت و شیوه دیرین با تفنگ از خانه خارج شده و در دشت ها و کوه ها جنگل ها به شکار پرندگان می پردازند و در این مقوله آناه را حکایت هاست .