یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیروز 26/9/92 جمعي از طلاب علوم ديني بدون اينكه اسم و امضاي خود را در معرض ديد خوانندگان قرار دهند به بخشي از مصاحبه استاندار يزد با يكي از سايت‌ها واكنش نشان داده و نامه‌اي تحت عنوان «نقدي مشفقانه به سخن استاندار محترم يزد» در سايت يزد فردا منتشر و بيش از 15 مورد در آن نامه به حق از ثواب گريه بر حضرت امام حسين (ع) و ياران با وفايش ياد نموده و يا از بخشيده شدن گناهان گريه كنندگان در عزاداري‌ها نوشته و به استاندار تذكر داده‌اند در امور ديني و مذهبي كار را به كارشناسان و متخصصين حوزه دين واگذار كرده و از اظهار نظر در اين حوزه كه از تخصص وي خارج است جداً پرهيز نموده تا موجب ضايعه نگردد.»
راقم اين سطور در حال حاضر قصد اظهار نظر در اين باره ندارد و به عنوان يك معلم و مديرمسئول رسانه‌اي توضيح و تفصيل آنرا به وقت ديگر موكول مي‌كند اما اذعان مي‌نمايد تخصصي هم در امور مذهبي ندارد. از كودكي پدر و مادرش كه حق فراوان و بيشماري برگردن او دارند و رحمت الهي شامل حالشان باد در ايام محرم پيراهن سياه بر وي پوشانده و فرزندشان را با نام و ياد امام حسين(ع) آشنا نموده‌اند. بنابراين از چند سالگي تاكنون كه 7 دهه از عمرش مي‌گذرد با افتخار و به ميل و خواست خود در تكايا و محافل روضه خواني شركت مي‌نمايد و هر گاه به علت مشغله كاري نتواند روزي 2 بار دراين گونه مجالس در ايام عزاداري شركت كند دقايقي از شب يا روز در گوشه‌اي مي‌نشيند و چند صفحه از كتابهاي مقتل كه در كتابخانه شخصي دارد مطالعه مي‌كند و...
نگارنده وظيفه خود مي‌داند در اين شماره و ستون بدون شرح و توضيح، صفحاتي از يادداشت‌هايش را كه پيرامون برگزاري جلسات روضه خواني و مداحي آماده نموده است جهت اطلاع خوانندگان آيينه منتشر نمايد.
آيت ا... شهيد مرتضي مطهري ضمن بيان تحريفات لفظي و معنوي درباره وقايع محرم سال 61 ه با اشاره به اخبار و احاديث دروغي كه ملاحسين كاشفي در روضه الشهداء و ملا آقاي دربندي در اسرارالشهاده آورده‌اند در بخش وظايف علماي امت و عامه مردم و شرح دو چهره حادثه كربلا، مي‌گويد:
«عامه مردم دو نقطه ضعف در موضوع عزاداري امام حسين(ع) دارند يكي از آنها اين است كه معمولاً موسس يا موسسين و صاحبان مجالس، چه آنهايي كه در مساجد و چه آنهايي كه بالخصوص در منزلشان بر پا مي‌كنند، در حدودي كه من تجربه دارم (استثناء ندارد) آن چيزي را كه مي‌خواهند ازدحام جمعيت است... اين نقطه‌ي ضعف است... هدف آشنا شدن با حقايق است، مبارزه كردن با تحريفات است...
نقطه ضعف دومي كه در مجالس عزاداري هست و بيشتر از ناحيه عوام الناس است و خوشبختانه كمتر شده است، مساله«شور و واويلا» بپا شدن است. منبري در آخر منبرش حتماً بايد ذكر مصيبت كند و در اين ذكر مصيبت هم نه تنها مردم اشك بريزند، كه تنها اشك ريختن قبول نيست، بايد مجلس از جا كنده بشود، بايد شور و واويلا بپا شود. من نمي‌گويم مجلس از جا كنده نشود، من مي‌گويم اين نبايد«هدف» باشد...
اما اين مرثيه هميشه بايد مخلوط با حماسه باشد اينكه گفته‌اند رثاي حسين‌بن‌علي (ع) بايد هميشه زنده بماند، حقيقتي است و از خود پيغمبر(ص) گرفته‌اند و ائمه اطهار(ع) نيز به آن توصيه كرده‌اند. اين رثاء و مصيبت نبايد فراموش بشود. اين يادآوري نبايد فراموش بشود و بايد اشك مردم را هميشه بگيريد، اما در رثاي يك قهرمان... در رثاي قهرمان بگرييد براي اينكه احساسات قهرماني پيدا بكنيد، براي اينكه پرتوي از روح قهرمان در روح شما پيدا شود و شما هم تا اندازه‌اي نسبت به حق و حقيقت غيرت پيدا كنيد، شما هم عدالتخواه بشويد، شما هم با ظلم و ظالم نبرد بكنيد، شما هم آزاديخواه باشيد، براي آزادي احترام قائل باشيد.»1
آيت ا... محمد يزدي در فصل «حسين و امت گنه كارش» مي‌نويسد:
«جهان آفرينش سر تا سرش حساب است، حسابي چنان دقيق و حساس كه مثقال و ذره آن گم نمي‌شود، چگونه كوهي را به كاهي مي‌بخشند، و مردمي بدون حساب به بهشت مي‌برند؟ يك عمر انحراف، يك عمر مردم آزاري، حق مردم خوردن، مال مردم بردن، و همه جور گناه و معصيت مرتكب شدن، و بعد قطره اشكي ريختن و حساب همه را تصفيه كردن، با هيچ حسابي وفق نمي‌دهد!! مگر آيين مقدس اسلام همچون مسيحيت امروز با اين در و دكانها زندگي مي‌كند كه افرادي با انجام دادن كارهاي خرافي سخت‌ترين گناه را ببخشند، و در برابر مبلغي ناچيز بزرگترين جنايتكار را به بهشت بفرستند؟!
در اسلام راه بهشت و سعادت دقيق و حساس و روشن است، از طريق گريه و زاري و جيغ و داد به سعادت جاودان نمي‌توان رسيد. در اسلام، توبه هر گناه گفتن «استغفرالله» نيست، امور مالي با «استغفرالله» درست نمي‌شود، مال وقف خوردن، حق مردم بردن، براي ديگران پرونده ساختن، با كلمه استغفار جبران نمي‌گردد؟!
امور عبادي هم با «استغفرالله» اصلاح نمي‌شود، قضاي نمازها را بايد خواند، روزه‌ها را بايد گرفت، عمل حج بايد انجام داد، حقوق واجب الهي را بايد پرداخت، تا حسين(ع) و گريه بر حسين(ع) ثمري ببخشد.
و بالاخره اين حرف مسخره چيست كه مردم را سرگرم كرده‌اند و مي‌گويند: با گريه، همه‌ي گناهان آمرزيده مي‌شود، و حسين(ع) براي گريه كشته شد؟!
ثواب‌هايي كه براي گريه بر امام حسين(ع) و يارانش در روايات معتبره ذكر شده، نه تعميد و توبه مردم است بلكه براي ترويج و تشويق جلسات حسيني، و فراموش نشدن اين فاجعه اسف انگيز و آموزنده است تا در سايه آن به هدف‌هاي عالي و مقدس حسيني آشنا شده، روح اسلام تشريح و ترويج گردد.»2
عالم جليل القدر حاج ميرزا حسين نوري استاد مرحوم حاج شيخ عباس قمي و مرحوم حاج شيخ علي اكبر نهاوندي اعلي ا... مقامهم در كتاب ارزشمند «لولو و مرجان» كه در آن به اخلاص و صداقت گويندگان و روضه خوان‌ها و مداحان پرداخته نقل كرده است:
«رسول خدا(ص) فرمود:
نزديك ترين شما نزد من در روز قيامت و آن كه واجب تر است شفاعتش بر من از شماها، راستگوترين شماهاست.
حضرت اميرالمؤمنين(ع) فرمود: نظر ننماييد به سوي بسياري نماز ايشان و روزه ايشان، و بسياري حج و نيكي ايشان، و صداي آهسته ايشان در شب (يعني در وقت مناجات و تضرّع) نظر كنيد به سوي راستي در سخن گفتن و پس دادن امانت...»3
دكتر محمدمهدي ركني طي مقاله‌اي در شماره 2 مجله مشكوه نشريه آستان قدس رضوي با عنوان «ارزيابي گريه» اظهار مي‌دارد:
«اين گونه روايات در مقام تشويق به عزاداري و گريستن بر سيدالشهدا(ع) است، براي جاودان گردانيدن نام و فداكاريش در طول تاريخ، و حفظ اين حماسه شكوهمند براي مسلمين، چنانكه همين اثر را داشته اما انگيزه قيام و شهادت آن امام همام را در بعضي از فقرات زيارتش و خطبه‌هايي كه قبل از شهادت ايراد كرده بايد بجوئيم، چنانكه هنگام خروج از مدينه و وداع با برادرش محمد حنفيه، خامه و نامه طلبيد و وصيت نامه‌اي نوشت و سبب حركت تند انقلابيش را چنين شرح داد: من همانند خودپسندي ستيزنده يا ناسپاسي طغيانگر يا فسادانگيزي ستمكار از مدينه بيرون نمي‌روم، بلكه خروج من [روانه گشتنم به شهادتگاه] تنها و تنها انگيزه اصلاح طلبي در امت جدم دارد. من مي‌خواهم امر به معروف و نهي از منكر كنم و به سيره و روش جدم و پدرم علي بن ابي طالب (ع) رفتار كنم.»4
آيه ا... سيد ابوالقاسم كاشاني طي سخناني خطاب به يكي از هيات‌هاي عزاداري مي‌گويد:
«آقاياني كه براي عزاداري گرد هم آمده‌ايد؟! آيا مي‌دانيد چرا حضرت حسين‌بن‌علي(ع) تن به شهادت داد اين كه گفته مي‌شود كه فقط براي شفاعت امت خود بوده بي‌جاست...»5
محمد اسفندياري در كتابي كه به ياد استاد محمد تقي شريعتي از پيشاهنگان پيكار با خرافات و تحريفات تاليف نموده نوشته است:
«عزاداري بر امام حسين(ع) كمترين و آسان ترين وظيفه ما در برابر آن حضرت است اين وظيفه آسان را بيش از اندازه بزرگ كردن، شانه خالي كردن از وظايف بزرگتر و دشوارتر است، ما نمي‌گوئيم كه عزاداري نه، ما مي‌گوئيم فقط عزاداري نه، ما مي‌گوئيم پاكسازي عزاداري هم، ما مي‌گوئيم حماسه داري امام حسين(ع) هم، ما مي‌گوئيم تاريخ نگاري حضرت امام حسين (ع) هم،...»6
شهيد بزرگوار سيد عبدالكريم هاشمي نژاد با بررسي تحقيق جامع درباره اصيل‌ترين انقلاب‌هاي خونين جهان براي خوانندگان مرقوم مي‌نمايد:
«...آيا قابل قبول است كه ما مقصد اصلي جگر گوشه‌هاي پيغمبر(ص) و آن حجت خدا و امام معصوم(ع) و جوانان و ياران پاك او را در همين خلاصه كنيم كه جمعي... هر عملي را كه خواستند انجام دهند و هر گناهي را كه اراده كردند مرتكب گردند و با اين حال آسوده خاطر باشند كه حضرت امام حسين (ع) خود را قرباني و فداي آنها ساخت... حضرت حسين‌بن‌علي(ع) خود بارها درباره‌ي مقصد و هدف اصلي خويش سخن گفت اما حتي در يك مورد هم خود را فدائي امت معرفي نكرد و مقصود عالي خويش را تنها شفاعت جمعي از گنهكاران بيان نفرمود...»7
آيت‌ا... دكتر سيدمحمد بهشتي سيدشهيدان ساختمان حزب جمهوري اسلامي در يكي از جلسات سخنراني خطاب به حاضرين اعلام مي‌نمايد:
«وقتي علي(ع) در دل شب در مناجاتش با خدا ضجه مي‌زند، خطاب مي‌كند، خداوندا! اين بنده تو اگر از او خطا و گناهي سر زده است، با چه رويي در روز رستاخيز به سوي تو آيد! اي شيعه علي از اين مناجات علي(ع) چه مي‌فهمي؟ از اين مي‌فهميم كه با ذكر ياعلي و ياحسين گفتن، حساب تمام تعهدها واريز مي‌شود؟ از اين مي‌فهمي كه با همين محبت خالص و مخلصانه اما بدون عمل، بدون اين كه توأم با عمل به واجبات و اجتناب از محرمات، توبه از گناه و توبه از مسامحه و سهل‌انگاري در اداي وظيفه باشد، بدون اين كه همراه با اين‌ها باشد، آيا مي‌تواني در راه نجات قرار گيري؟
حسين(ع) سفينه نجات است «بله» كه سفينه نجات است. اما كدام حسين؟ هر كس بر اين سفينه سوار شود، به سوي نجات مي‌رود، اما بايد سوار شود، مانند اهل بيت(ع) و پيشوايان پاك از اهل بيت پيغمبر، مانند كشتي نوح است. هر كس در آن سوار شود نجات مي‌يابد و هر كس از آن دوري جويد، غرق مي‌شود اما سوار شدن چيست؟ دوري گزيدن چيست؟...
اكنون من با صراحت و قاطعيت مي‌گويم هر كس دنباله‌رو علي(ع) است، نجات پيدا مي‌كند، هيچ شكي هم در اين ندارم. همچنين كلمه ولايت يعني هم‌پيماني، هر كس هم پيمان علي(ع) و حسين(ع) است نجات پيدا مي‌كند، من شكي در اين ندارم.
عاشوراي حسين(ع) را زنده نگه داريد، زنده‌اي كه تحريف نشده باشد، در برخوردمان با مردمي كه با خلوص نيت اما بدون هوشياري كارهايي مي‌كنند، با محبت برخورد كنيم، بيدارشان كنيم، بگوييم، برادر و خواهر مسلمان! اي برادرِ حسين(ع) دوست! اي خواهرِ حسين(ع) دوست! اگردوست حسين(ع) هستي درست دوستي كن، اين دوستي را با هم‌پيماني با ولايت همراه كن، با دنباله روي و تشيع همراه كن تا براي خودت و جامعه‌ات سرچشمه سعادت شود...
آنهايي هم... عزاداري حسين(ع) برايشان دكان است. يا دكانِ روزي است، يا دكان جاه و جلال و شكوه و جبروت، كاري كنيد تا اول روشن شوند و اگر باز به كارهاي‌شان ادامه دادند، آن وقت چه بايد كرد؟
توبه صحيح حتي در آخرين لحظات زندگي از نظر اسلام قبول است. اما توبه صحيح فقط اين‌گونه است. توبه حر توبه‌اي است كه در آخرين لحظات زندگي او روي داده است، اما توبه‌اي صحيح است چون واقعاً عوض شده است. واقعاً راهش را عوض كرده است. مي‌آيد سراغ امام حسين(ع)، امام به او اطمينان مي‌دهد كه‌اي حر! توبه تو قبول است. حالا ما در برابر تربت پاك حربن يزيد رياحي با تمام خلوص و صفا مي‌ايستيم و مي‌گوييم: «السّلام علي الحسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين» و با كمال صميميت به اين ياران پاك باز مي‌گوييم: «يا ليتنا كنّا معكم فَنَفُوزَ فوزاً عظيما...»8
آرزوي دكترعلي شريعتي كه نام و يادش هميشه در اين انقلاب پايدار و جاويد خواهد ماند اين بود كه ما بايد براي جامعه «امتي نمونه» بسازيم.
«ما وارث عزيزترين امانت‌هايي هستيم كه با جهادها و شهادت‌ها و با ارزش‌هاي بزرگ انساني، در تاريخ اسلام فراهم آمده است و ما وراث اين همه هستيم و ما مسئول آن هستيم كه امتي بسازيم از خويش، تا براي بشريت نمونه باشيم...»9
مدير مسئول
پي نوشت‌ها :
1- «حماسه حسيني»، جلد اول، شهيد عالي مقام استاد مرتضي مطهري، صفحه 101- 127
2- «حسين‌بن‌علي(ع) را بهتر بشناسيم»،آيت ا... محمد يزدي، صفحه 52-53-54
3- «لؤلؤ و مرجان»، عالم بزرگوار محدث نوري، صفحه 53-54
4- «ارزيابي گريه»، دكتر محمد مهدي ركني، چاپ آستان قدس رضوي، صفحه 18-19
5- «مجموعه‌اي از مكتوبات، سخنراني‌ها و پيام‌هاي آيت ا... كاشاني»، جلد اول، صفحه 21
6- «از عاشوراي حسين تا عاشوراي شيعه» تاليف محمد اسفند ياري، صفحه 92
7- «درسي كه حسين به انسان‌ها آموخت»، تاليف حجت الاسلام والمسلمين شهيد عبدالكريم هاشمي‌نژاد، صفحه 394
8- متن منتشر نشده‌اي از آيت ا... شهيد دكتر سيد محمد بهشتي، روزنامه ايران، 21/8/92
9- «حسين (ع) وارث آدم»، مجموعه آثار شماره 19، دكتر علي شريعتي، چاپ 1361، صفحه 199
مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید
