زمان : 06 Dey 1392 - 00:04
شناسه : 81383
بازدید : 4978
لبخند ظریف، به تحریم های جدید!  لبخند ظریف، به تحریم های جدید! احمد طحانی

هنوز جوهر امضای توافق ژنو خشک نشده است که خوی استکباری آمریکا نمایان می شود و تحریم های تازه از راه می رسد! وزارت خزانه داری آمریکا، 19 تحریم جدید را علیه ایران تصویب می کند. تحریم 19 شخص حقیقی و حقوقی، آنهم بعد از اینکه در توافقنامه ژنو به صراحت تاکیده شده است: «عدم اعمال تحریم جدید در آمریکا!». ماجرایی که اتفاق افتاده است، بار دیگر اثبات می کند که قرار نیست ماه پشت ابر بماند، همانطور که گرگ صفتی آمریکایی ها هم پشت کروات و ادکلن آنها پنهان نمانده و نخواهد ماند. اما سوالی که بعد از اعمال تحریم های جدید در ذهن هر ایرانی بوجود می آید اینست که واکنش مسولان کشورمان در این مورد چه بوده است؟

1. آقای صالحی، معاون رئیس جمهور رئیس سازمان انرژی اتمی، در واکنش به اعمال تحریم های جدید، در گفتگویی اظهار می دارند: «رفتار آمریکا و وضع تحریم‌های جدید علیه ایران، متناسب با شرایطی که آنها قبلا اعلام کرده بودند که با حسن نیت وارد مذاکرات با ایران خواهند شد، تفاوت اساسی دارد و در واقع رفتارشان متناقض با گفتار اولیه آنها است و این اقدامات و رفتارهای آمریکا ثابت کرد که آنها هیچ‌گاه در طول تاریخ قابل اعتماد نیستند.» البته فرمایشات آقای صالحی، با توجه به عقبه اصولگرایی ایشان، بسیار بجا و قابل تامل است. حضور ایشان در حلقه دانشجویی که در اطراف فرودو انجام شده بود نیز شاهدی بر این ادعاست. اما از این ایشان هم به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی، توقع می رود که در مقابل «عمل» آمریکایی ها، «عکس العمل» نشان دهند و تنها به حرف بسنده نکنند. حرفهایی که البته در جای خود بسیار بجا و قاطع است: «در طول 34 سال آمریکایی‌ها همواره ثابت کردند که قابل اعتماد نیستند اما ما فکر می کردیم که اینبار آنها از در حسن نیت با ایران وارد مذاکرات خواهند شد، اما باز آمریکا به قول و عهد خود عمل نکرد و توافق‌نامه ژنو را نقض کرد.»
2. آقای ظریف، وزیر امور خارجه در رابطه با تحریم های جدید فرموده اند: «این اقدامی کاملا اشتباه بود و من از این تصمیم متاسف و ناراحت شدم اما به توافق کوتاه مدت برای ادامه مذاکرات طولانی مدت متعهد هستم.»
فرمایش آقای ظریف، گرچه از یک بعد امیدوار کننده است، اما از طرف دیگر نشان می دهد که مسولان کشور، قصد نشان دادن واکنشی قاطع در مقابل تصمیم آمریکایی ها ندارند. آقای ظریف می فرمایند «ناراحت»شده اند. اما واقعا ناراحتی ایشان جواب مناسبی به عمل آمریکایی هاست؟ وقتی توافقی به امضا رسیده است، فارغ از بررسی مفاد آن، اگر یک طرف بر خلاف آن عمل کند، واکنش منطقی طرف مقابل فقط «ناراحتی» است؟ ایشان همچنین در بخشی دیگر از فرمایش خود که در مصاحبه با شبکه سی بی اس آمریکا انجام شده است می فرمایند: «مذاکرات هسته‌ای از مسیر خارج شده اما هنوز نمرده است، حتی اگر ایران از دور تازه تحریمهای وزارت خزانه داری آمریکا عصبانی باشد!» این بخش از فرمایشات ایشان هم متاسفانه، نشان می دهد بیش و پیش از آنکه آمریکایی ها و طرف غربی به کشاندن ایران به توافق ژنو افتخار کنند، مسولان ما به آن دلبسته اند. البته در اینکه آقای ظریف، همه تلاش خود را به کار بسته اند تا «جمهوری اسلامی» سربلند باشد شکی نیست؛ اما سوال اینست که از چه مسیری و به چه قیمتی؟ به هر روی، به نظر می رسد فرمایشات ملایم آقای ظریف، تنها لبخند تلخی باشد که بدون هیچ عکس العملی در مقابل تحریم های جدید آمریکایی اتخاذ شده است.
3. آقای عراقچی، معاون وزیر امور خارجه در مورد تحریم های جدید، اظهار نظر قابل تاملی دارند؛ ایشان تحریم های جدید را خلاف متن توافقنامه ندانسته و آنرا تنها خلاف روح توافقنامه عنوان کرده است. اظهار نظری که اگر پای مصالح ملی در میان نبود، می شد گفت بیشتر موجب خنده و انبساط خاطر مخاطب می شود. باید از آقای عراقچی پرسید که از کی شاهکار ژنو(!) صاحب «روح» شده و کسی خبر ندارد؟ و مگر آنچه به امضای 5+1 رسیده است، عدم اعمال تحریم جدید توسط شورای امنیت، اروپا و آمریکا نبوده است؟ در مقابل همه امتیازاتی که در توافق ژنو به طرف مقابل داده شده است_از جمله حق غنی سازی بالای 5 درصد و رقیق سازی 196 کیلوگرم از زحمات دانشمندان هسته ای_ تعهد طرف مقابل به عدم اعمال تحریم بود که می شد از آن به نقاط مثبت توافقنامه یاد کرد. آنهم به همین راحتی زیر سوال رفته است و آنوقت آقایان صحبت از روح توافق می کنند!
4. اما مهمترین واکنش مسولان دولت یازدهم در مقابل نقض صریح توافق ژنو، ترک اجلاس کارشناسی وین بود که بسیار به موقع انجام شد. نمی خواهیم بدبینانه به این اقدام هوشمندانه نگاه کنیم؛ و الا با توجه به اظهارات ملایم مسولان، این احتمال می رفت که تیم مذاکره کننده کشورمان، برای رهایی از فشار مردم کشور دست به این اقدام زده باشد. مردمی که از یک طرف قدردان زحمات مسولان کشورشان هستند و از طرف دیگر منتظر اقدامات قاطع و هوشیارانه آنها. بدون شک اگر در مورد تحریم های جدید آمریکا، این اقدام_یعنی ترک اجلاس وین_صورت نمی گرفت، علامت سوال بزرگی در ذهن قاطبه مردم شکل می گرفت که به راحتی زدودنی نبود...
در پایان بد نیست نگاهی به سیر اظهارات رئیس جمهور آمریکا درباره ایران و توافق ژنو بیاندازیم:
1: اگر ایران به توافق پایبند نماند، تحریم ها را افزایش می دهیم و آمادگی برای گزینه نظامی هم وجود دارد!/92/9/16
2: در دیدار با نخست وزیر رژیم صهیونیستی: تهران باید صداقت خود را با اقدامش ثابت کند و نه با کلمات!/92/7/9
3: رویکرد دولت آمریکا در قبال تسلیحات سوریه باید به ایران نشان دهد که برای یک رویارویی تسلیحاتی، پتانسیل حل مساله به شکل دیپلماتیک وجود دارد!/92/6/25
آقای اوباما ادعا می کند که اگر ایران به توافق پایبند نماند تحریم ها را افزایش می دهد. آیا واقعا اینگونه است؟ و تحریم های جدید بعد از کارشکنی ایران صورت گرفته است؟ اوباما از گزینه نظامی هم سخن به میان می آورد و بعد از آن آقای ظریف آن اظهار نظر جنجالی را بیان می کنند که حقیقتا جای تعجب و سوال دارد. بعد هم بحث سوریه و تهدید پیش کشیده می شود و در مقابل ما تنها شاهد ادبیات ملایم مسولان کشورمان در مقابل کارشکنی های متعدد آمریکایی ها هستیم...