یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
قسم حضرت عباس دادستان سابق تهران هم دروغ از آب در‌آمد!
از «جهاد مقدس» مرتضوی تا «مدال افتخار» فرمانده ناجا بر سینه وی!
سخنان فرمانده ناجا از این روی جالب توجه است که نه تنها نقش دادستان سابق در جنایت و دروغگویی وی را آشکار می‌کند، بلکه نشان می‌دهد چگونه فردی که در کسوت بالای قضایی مشغول به خدمت بوده، دروغ‌هایی همچون اراذل و اوباش بودن و قمه و قداره داشتن را به جوانان نسبت داده و عالمانه ایشان را به سمت مرگی دردآور سوق داده و عجیب اینکه حالا به کمک کوتاهی برخی، حتی از حضور در دادسرا سرپیچی می‌کند!
هرچقدر مرتضوی تلاش می‌کند با طرح ادعاهای آمیخته با راست و دروغ و قسم کالله و بالله، خود را از نقش داشتن در ماجراهای تلخی که به او نسبت داده می‌شود، مبرا داند، باز جایی از ماجرا لنگ زده و لاجرم دم خروس پیدا می‌شود!
به گزارش «تابناک»، پس از آنکه سردار احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی مذاکراتی که را پیش‌تر با خانواده جان باختگان داشت، به صورت علنی مطرح کرد و سعید مرتضوی را مسبب اصلی رقم خوردن جنایت بازداشتگاه غیرقانونی کهریزک خواند، گویا اکنون که همه سناریوهای مطرح از سوی دادستان سابق تهران، مبنی بر نقش نداشتن در این جنایت رنگ باخته و شکایت‌های بررسی نشده از او در این باره وضعیت متفاوتی خواهد یافت.
بدین ترتیب ماه‌ها پس از برگزاری دادگاه کهریزک و صدور رأی نهایی دادگاه که با اعتراض طرفین دعوی به دیوان عالی کشور ارجاع داده شده است، احمدی‌مقدم در گفت‌وگو با یک خبرگزاری درباره حوادث پس از انتخابات ۸۸ گفت: «صبح روز جمعه جلسه‌ای پیرامون اتفاقات آن زمان برگزار شد و آقای مرتضوی اصرار داشت که افراد دستگیرشده به کهریزک منتقل شوند. من مخالفتم را به صراحت اعلام کردم و گفتم، آنجا نه تنها جا نداریم، بلکه آن مکان جای خطرناکی است؛ اما مرتضوی اصرار داشت که این افراد دستگیر شده چاقو، قمه و زنجیر داشته‌اند و از همین حیث، اراذل و اوباش محسوب می‌شوند که من در آن جلسه عنوان کردم ضبط کنید و بنویسید که من مخالف هستم و مخالفت ناجا نیز ثبت شد».
وی در ادامه با انتقاد تند به کارکرد مسئولان تحت امر خود ـ که تأکیدات وی درباره بازداشت شدگان را به اجرا نرساندند ـ و با تأکید بر این مهم که «اگر آن زمان [شرایط را] به من می‌گفتند، با مسئولیت خودم همه را رها می‌کردم، چراکه اینها جانی و قاتل نبودند»، «اتفاق خیلی بد» رخ داده در کهریزک را حادثه‌ای خواند که «اساسش به یک تصمیم غلط بازمی‌گشت».
بدین ترتیب فرمانده ناجا هرچند با تأخیری طولانی که پدر مرحوم محمد کامرانی (از جان باختگان بازداشتگاه کهریزک) با تأسف از آن یاد می‌کند، نقطه اصلی دفاعیات مرتضوی، متهم اصلی پرونده را هدف گرفت؛ مهم‌ترین دفاع مرتضوی در رد اتهام دخالت خود در بازداشت غیرقانونی که در دادگاه کهریزک این گونه بیان کرده است: «اینجانب اساسا در آن روز و دو روز بعد از آن جهت دفاع از رساله دکترا که از چندین ماه قبل تاریخ آن تعیین گردیده بود، در مرخصی به سر می‌بردم و مسئول بازجویی و تحقیق از متهمان مذکور و صدور قرار بازداشت موقت و همچنین تایید‌کننده آن فرد دیگری بوده است؛ بنابراین اینجانب کوچک‌ترین دخالتی در عنصر مادی جرم نداشته‌ام تا مشمول عنوان اتهام شرکت در بازداشت غیرقانونی گردم»!
سخنان فرمانده ناجا از پشت پرده تلخ ماجرای کهریزک از این روی جالب توجه است که نه تنها نقش دادستان سابق در این جنایت و دروغگویی وی را آشکار می‌کند، بلکه نشان می‌دهد چگونه فردی که در کسوت بالای قضایی مشغول به خدمت بوده، دروغ‌هایی همچون اراذل و اوباش بودن و قمه و قداره داشتن را به جوانان دانش‌آموز و دانشجویی چون مرحوم محمد کامرانی و مرحوم محسن روح‌الامینی و بقیه نسبت داده و عالمانه ایشان را به سمت مرگی دردآور سوق داده و عجیب اینکه حالا به یاری کوتاهی برخی، به بهانه‌هایی همچون حضور در شهرستان(!)، حتی از حضور در دادسرا استنکاف می‌کند!
این در حالی است که پدر مرحوم محمد کامرانی در واکنش به سخنان افشاگرانه فرمانده ناجا، با بیان اینکه «خدا را شاکریم که این موضوع مطرح شده» و با گلایه از طرح دیرهنگام این مسائل، به یک روزنامه می‌گوید: «خدا جای حق نشسته و بالاخره ایشان [فرمانده ناجا] خود این موضوع را مطرح کردند؛ آقای احمدی‌مقدم چند ماه بعد از حادثه که برای دلجویی به منزل ما آمدند، این صحبت‌ها را مطرح کردند و ما آنها را صورت‌جلسه و ضمیمه پرونده کردیم اما قرارمان این بود که رسانه‌ای نشود. بعد، وقتی همین‌ها را پیش رئیس قوه عنوان کردیم، گفتند که ای‌کاش اینها را ضبط کرده بودید که می‌توانستیم مستند داشته باشیم».
اکنون اگر به یاد بیاوریم که مرتضوی در معدود گفت‌وگوهایی که در رفت‌و‌آمدهای متعدد به دادگاه کهریزک با اصحاب رسانه داشته، همواره تأکید کرده که نه تنها نقشی در جنایت کهریزک نداشته، بلکه بر این باور است جهاد مقدس کرده و شایسته تقدیر است، و یا اگر به یاد بیاوریم که همین شخص، در حاشیه حضور روزهای گذشته خود در دادسرا از باب اتهامات دیگری که به عملکرد وی در دوران خود خوانده «جهاد مقدس» به وی منتسب است، خواستار دریافت مدال افتخار و پاداش بابت عملکرد دوران حضور خود در دادستانی شده است، آن زمان انتظار برای شنیدن واکنش وی در قبال افشاگری‌های عالی‌ترین مقام انتظامی کشور سخت خواهد بود.
اینجاست که از فردی همچون او که حقوق خوانده و پس از سال‌ها حضور در کسوت قضاوت و در مسند دادستان پایتخت، به تدریس این علم در دانشگاه مشغول است، انتظار می‌رود یا سخنان سردار احمدی‌مقدم را تکذیب کرده و در صدد پیگیری حقوقی جهت اعاده حیثیت برآید و یا با پذیرش واقعیت‌های بیان شده از زبان شاهدِ پشت پرده سبب سازی جنایت کهریزک، نقش خود را پذیرفته و با حضور مرتب و بموقع در مراحل رسیدگی به پرونده این جنایت، از فرافکنی و به ویژه دروغ پرهیز کند تا شاید در این رهگذار بتواند مشمول رأفت و گذشت شاکیان خود شده و از فرجام سنگینی که انتظارش را می‌کشد، خود را برهاند.
این در حالی است که مرتضوی در معدود مواردی که حضور در جمع خبرنگاران حاضر در پشت درهای دادگاه کهریزک را به فرار با شیوه‌های گوناگون و به یاری محافظان پرشمارش ترجیح داد، تأکید داشت که آنچه برای او اهمیت بالاتری از رأی دادگاه دارد، رأی افکار عمومی است؛ یعنی نظر همان مردمی که با شنیدن سخنان فرمانده ناجا از دروغ‌های پر تکرار مرتضوی آگاه شده و احتمالا این پرسش ذهنشان را آزار می‌دهد که به راستی دلیل رسیدگی نشدن به تمامی اتهامات وارده به چنین فردی پس از گذشت چهار سال و اندی از وقوع رویداد دردناک کهریزک چیست؟!
مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید
