یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیمحمد امامی" السلام عليک يا اباعبدالله الحسين (ع) دهه‌ی نخست ماه محرم سپری شد، هر یک از ما به نوعی عزادار سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) بودیم و هستیم و در ادامه‌ی این ماه حزن‌انگیز نیز مصایب حسینی را بارها و بارها خواهیم شنید و جرعه‌هایی به قدر ظرفیت خود از این جام عشق و معرفت خواهیم نوشید.
گرچه گويا برخی از ما مردم دوست داريم بسيار ساده از کنار مفاهيم و محتواهای عظيم عبور کنيم و به وجه سطحی و پوسته آنها اکتفا و قناعت کنيم! اما به نظر می رسد محرم، فقط ماه غم و ماتم نيست! ماه درس گرفتن از سيره حضرت اباعبدالله و قيام حسينی هم هست، چرا که ائمه معصومين عليهم السلام بهترين الگوهای ما هستند البته اگر بشناسيم و قدر بدانيم.
اگر بخواهيم با گرايش روابط عمومی به قيام حسينی بنگريم، شايد قيام اصلاحی حسينی را بتوان يک نوع عمليات قدرتمندانه‌ی روابط عمومی هم محسوب کرد!
امام حسين عليه السلام در قيام اصلاحی‌اش هيچگاه از ابعاد ارتباطی آن با مردم و جامعه غافل نشد و همواره هدايت افکار عمومی را مد نظر داشت. در لحظه لحظه های نهضتش از هرگونه تلاشی برای آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی پیرامون واقعیت‌ها برای زدودن جهل و ناآگاهی مخاطبانش و زایل کردن غبارهای شبهه و تردیدها دریغ نکرد، و سعی نمود با شیوه‌های متناسب با سطح فهم و درک مخاطبانش به ترمیم افکار عمومی بپردازد، افکار عمومی که در اثر جنگ روانی دشمن، فرزندان پيامبر را افرادی خارج شده از دين، فتنه‌گر یا باغی بر علیه خلیفه‌ی مسلمین تلقی می کرد! اشتیاق امام حسین (ع) برای آگاهی‌بخشی به جامعه‌ی خمود و غفلت زده‌ی آن روز به رغم خطراتی که در بر دارد، وصف ناپذیر و الگویی است برای همه‌ی جوامع.
... و خواست و مشيت الهی نیز اينچنين قرار گرفت تا پيام قيام اصلاحی آن حضرت با پرچمداری حضرت زينب (س) و حضرت سجاد (ع) به گوش توده‌ی مردم هر عصر و زمان برسد. نهضت امام حسین(ع) با آگاهی بخشی و نشانه‌گیری افکار عمومی آغاز شد و با پیام رسانی توسط امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) ادامه یافت، تا جایی که برخی بر این باورند که «کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود» و نهضت حسینی بدون تداوم پیام‌رسانی این دو شخصیت بزرگوار، عقیم می‌ماند.
بنابر اين قيام امام حسين علاوه بر اينکه احیای امر به معروف و نهی از منکر برای اصلاح امور جامعه بود، قيامی بود که در سرتاسر مراحلش آگاهی بخشی، مردم داری ، توجه به افکار عمومی، ارتباط و تعامل با مخاطبان، حتی آنان که در صفوف دشمن هستند و اميدی برای اصلاح آنان وجود دارد، موج می زند و شايد بتوان گفت انقلاب حسينی، يک انقلاب روابط عمومی خدامحور و مردم دار بود.
حال که چنين است به نظر می رسد وظيفه‌ي ما در عرصه روابط عمومی و ارتباطات اجتماعی، تاسی به سيره‌ی آن‌حضرت در آگاهی بخشی، تعامل کارآمد و هدفمند با مخاطبان و اصلاح امور با بهره گيری از مترقی ترين سيستم نظارت اجتماعی يعنی امر به معروف و نهی از منکر است. راهبردی که در صورت کار بستن آن با ترمیم افکار عمومی، و اصلاح ذهنیت‌های نادرست جامعه، خواهیم توانست مشارکت مردم را در محدود ساختن منکرات و پیشبرد برنامه‌های معروف جلب نماییم.