یزدفردا

یزدفردا "محمد  زاده رحمانی/مدرس دانشگاه و عضو سازمان نظام مهندسي كشاورزي و منابع طبيعي استان يزد""متاسفانه این روزها وقتی در جلسات و همایش های مربوط به صنعت شركت می كنیم یا مطبوعات اجتماعی و سیاسی را ورق می زنیم از بعضی افراد می شنویم و می خوانیم كه آگاهانه یا ناآگاهانه می گویند بخش كشاورزی پرآبخواه است و نسبت به صنعت بازدهی خوبی ندارد. اولا، شاید ما كشاورزان خوبی نیستیم و گرنه در دنیای پیشرفته، بهره وری بخش كشاورزی و راندمان آن در تولید و ایجاد اشتغال بعضا از صنعت هم جلوتر است. ثانیا، این افراد غافل از این هستند كه بقای صنعت در گرو حیات كشاورزی است. امروزه ثابت شده لكه های سبز باعث توقف ابرها و بارش روی زمین می شوند؛ یعنی اگر فضای سبز كشاورزی را از بین ببریم اصولا بارانی نخواهد بارید كه ما از آب آن در بخش های شرب و صنعت استفاده كنیم. در بعضی از روستاها افراد محلی به طمع افزایش خروجی آب چشمه ها و قنوات، اقدام به قطع درختان سر به فلك كشیده چنار، بید و ... كردند اما نه تنها آب آنها زیاد نشد بلكه كمتر هم شد. اكولوژی طبیعت یا همان بوم شناسی پیچیده تر از آن است كه ما فكر می كنیم.
در رده بندی كه سازمان ملل متحد انجام داده، نام كشورهای نروژ، هلند و دانمارك به عنوان 3 كشور مرفه و با سطح زندگی بالای دنیا ذكر شده است. جالب است بدانید كه اقتصاد این 3 كشور مبتنی بر كشاورزی و زیربخش دامپروری است. اگر چه ایران، روی كمربند خشك دنیا واقع و بدتر از آن، استان یزد در مركز فلات ایران و با كمترین میزان بارندگی سالیانه قرار گرفته است یا در دنیا فقط 15 درصد كشاورزی تحت آبیاری است و 85 درصد آن دیم می باشد اما در ایران تقریبا 50 درصد اراضی كشاورزی به صورت دیم است ولی ذكر این نكته لازم است كه كشورهایی با شرایط مشابه ایران، محور توسعه خود را بخش كشاورزی در نظر گرفته اند و امروزه محصولات كشاورزی آنها بخش قابل توجهی از صادرات و ارزآوری را به خود اختصاص داده است و به سرعت محصولات منحصر به فرد ما از جمله پسته، زعفران، انار و ... را به حاشیه می راند.
آیا تا كنون فكر كرده ایم كه توسعه كشاورزی می تواند چه نقش برجسته ای در امنیت ملی و امنیت غذایی ما ایفا كند. بخشی كه به راحتی قابل تحریم نبوده و به راحتی جای خود را در بازارهای منطقه ای و بین المللی باز می كند.
و اما در استان یزد، كه روزگاری درآمد آن از دو بخش كشاورزی و بازرگانی حاصل می شد، امروزه بخش صنعت و آن هم، صنعت عمدتا آلاینده به طور یك جانبه رشد كرده و تداوم این وضعیت، شرایط زیست محیطی استان را با خطر مواجه می كند. توسعه زمانی پایدار می ماند كه متوازن باشد. این فرمول در یزد رعایت نشده و بخش كشاورزی قربانی رانت و بی تدبیری شده است.
   زمانی می توان یك كشاورزی موفق داشت كه یك برنامه جامع و استراتژیك تدوین و بر اساس آن، تمامی حلقه های بخش كشاورزی را به حركت درآورد. متاسفانه علیرغم تبلیغات صورت گرفته و گزارشاتی كه ارسال می گردد، اینجانب طبق بررسی هایی كه انجام داده ام به این نتیجه رسیده ام كه كشاورزی استان یزد سال به سال افت داشته و نمی توان علت آن را صرفا كم آبی استان دانست زیرا خشكسالی و كم آبی منحصر به یزد نبوده بلكه استان های دیگر كشور هم با آن درگیر بوده اند.
 اگر امروز به آمار و ارقام رسمی وزارت جهاد كشاورزی مراجعه كنیم افسوس می خوریم كه در سال زراعی 84- 83 ، استان یزد 85/. محصولات كشاورزی كشور را تولید و استان قم 46/. آن را. ولی بر حسب آمار و ارقام ارائه شده از سوی دفتر آمار و فناوری معاونت برنامه ریزی و اقتصادی وزارت جهاد كشاورزی، در سال زراعی گذشته این رقم در استان یزد به 49/. كاهش و در استان خشك، كویری و كوچك قم به 83/. افزایش یافته است. در استان های كویری دیگر مثل سمنان هم وضعیت كشاورزی در این مدت بهبود یافته است. یعنی به زبان ساده، استان های قم و سمنان هم از ما پیشی گرفته اند و ما رتبه آخر جدول شده ایم.
به هر حال، غرض از نگارش مطلب این است كه در حال حاضر شخصی سكاندار هدایت استان گردیده كه با دنیایی از تجربه، از مدیران ملی بخش كشاورزی و مدیر مسئول نشریه صدای كشاورز بوده و در روزهای آغازین خدمت خود در استانداری، یكی از برنامه های محوری خود را توسعه بخش كشاورزی اعلام نموده است.
چه خوب است خانواده بزرگ كشاورزی استان و از همه مهمتر تشكل ها و مدیران بخش كشاورزی، این فرصت را غنیمت شمرده و ضمن استفاده از رهنمودهای ایشان، حداكثر استفاده را از دوران استانداری وی در جهت ارتقای بخش كشاورزی و زیربخش های دامپروری، زراعت، باغبانی و ... ببرند.