یزدفردا

محرم درحسنیه ایران

فسمت اول :آیین یزدیها دراستقبال ازمحرم

ازدیرباز مردم دارالعباده با مراسم خاصی از ماه عزای سید وسالار شهیدان کربلا حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام استقبال می کردند برگزاری مراسم "گاه بنده " با هدف سیاهپوش کردن اماکن مذهبی ، برپائی مراسم "شاخ به شاخ" برای جلب مشارکت مالی مردم در برپائی مجلس عزای سیدالشهداء(ع) و "ذکرگرفتن" به منظور اعلام فرارسیدن ماه محرم  ازجمله مراسمی بود که پدران و مادران ما برای استقبال از این ماه برگزارمی کردند

 و البته از روز های قبل وسایل آرایش بایگانی می شد و سرمه دان ها و سرخ آب ، سفید آب ها دیگر جائی برای خودنمائی نداشتند و دلاک ها (آرایشگرها) عملا کارخود را تعطیل می کردند  پیراهن ها ، چادرها ، چارقدها و سربندهای سیاه از صندوقچه ها بیرون می آمد . در و دیوار، زن و مرد ، کوچک و بزرگ دربرپائی عزای حسین یگرنگ می شدند حتی خم های رنگ رزی نیز درسیاهی غوطه ور می شد . خانه ها همچون مساجد و معابر همچون تکیه ها و بازار و تیمچه ها همچون خیمه ها ، چادر غم برسر می کشیدند و با حلول ماه محرم ، چهره های مردم نیز نمودی از اندوه و ماتم داشت و سفیدی دندان ها درپشت هق هق گریه ها مخفی می شد

 برای " حفظ حرمت ماه محرم" عقد وعروسی ها نیز از رونق می افتاد و کلا تعطیل می شد .حتی اقلیت های دینی زرتشتی نیز دراین عزا با هموطنان مسلمان خود همراه می شدند و علاوه برشرکت درمراسم عزاداری بعضا نذوراتی را نیز تقدیم حضرت ابوالفضل العباس وحضرت امام حسین (ع) می کردند و سعی داشتند تا سرحد ممکن حرمت این ماه را نگه دارند .

روضه ها  بی ریا ، پذیرائی ها ساده و سوگواری ها خالصانه بود پرچم های سبز و سیاه و سرخ که دوزندگان  با عشق و علاقه آن را بافته بودند درگوشه وکنار مجالس به اهتزاز درمی آمد. "گاه بنده "برای خود دارای رسوم ویژه ای بود و افراد این گروه وظیفه سیاهپوش کردن خیمه و خرگاه (حسینیه ها وتکایا) را بعهده داشتند و حتی وفقیاتی نیز برای آن منظور شده بود

از امکانات و تجهیزات امروزی ، بنرها و پوسترهای رنگارنگ ، چسب و رنگ و بست ها خبری نبود از آن جائی که شعربافی و رنگرزی ازدیرباز دریزد رواج داشت برخی از اعضای گروه "گاه بنده" وظیفه داشتند با مراجعه به منازل اهالی کلاف نخ و پارچه و میخ و دیگر مایحتاج آذین بندی را تهیه کنندو این وظیفه را به صورت گروهی و درقالب خواندن اشعاری موزون و غم انگیز انجام می دادند .

"شاخ به شاخ " نیز درهمین راستا بود و اغلب درروز های پایانی ماه ذی الحجه و بعد از فریضه مغرب و عشا برگزارمی شد و گروهی از مردم کوچه به کوچه و خانه به خانه به جمع آوری کمک های مردمی برای برپائی مجالس عزاداری اقدام می کردند و اشعاری نیز دراین زمینه می خواندند که این حقیر آن ها را فراموش کرده ام

همزمان با حلول ماه محرم و با غروب آفتاب "ذکرگرفتن" نشان از آمدن محرم داشت و بعضا از"ذکرگرفتن " برای اعلام مجلس عزای حسین (ع) نیز دربرخی محلات استفاده می شده است .جمعی ازسادات وبزرگان کتف به کتف هم درپشت بام مسجد ویا حسینیه حلقه می زدند ونوا درنوا مرثیه می سرودند و ذکر می گفتند که به گوش مخاطبان آشنا بود و منتظر این آوا ها ونواها بودند و پیام آن را با گوش جان می شنیدند

خبر فوق را به زبان مورد نظر ترجمه کنید