سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا سروده (ترجیع بند) "

.ترجیع بند:

سـاقـی بـده آن بـاده کـه اکـسـیر وجـود اسـت/

شـــویــنــده آلـــایــش هــر بـــود و نــبـــود اســـت

" را در ادامه می خوانید:

ترجیع بند

سـاقـی بـده آن بـاده کـه اکـسـیر وجـود اسـت	شـــویــنــده آلـــایــش هــر بـــود و نــبـــود اســـت
بـی زیـبــق و گـوگـرد کـه اصـل زر کـانـی سـت	مــفــتـــاح در گــنــج طـــلــا خـــانــه جـــود اســـت
بــی گـردش خــورشــیـد کـم و بــیـش حــرارت	کــان زر از او هـر چــه فــراز اســت و فــرود اســت
قـرعـی نـه و انـبــیـقـی و حــلـی و نـه عـقـدی	در بـــوتـــه گـــداز زر و نـــه نـــار و نـــه دود اســـت
ســیـمـاب در او عـقـد وفـا بــســتــه بــر آتــش	از هـردو عـجـب ایـنـکـه نـه بــود و نـه نـمـود اسـت
هـم عــهــد در او ســود و زیـان هـمــه عــالــم	وین طرفه که در وی نه زیان است و نه سود است
در عـالـم هـسـتـی کـه ز هـسـتـی بـه در آییم	مـــا را چـــه زیــان از عـــدم ســـود وجـــود اســـت
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
مــطــرب بـــه نــوای ره مــا بـــی خـــبـــران زن	تـــــا جـــــامــــه درانــــیــــم ره جــــامــــه دران زن
آورد خــمــی ســاقــی و پــیــمــانــه بــر آن زد	تــو نــیــز بـــجــو ســاز خــود و زخــمــه بـــر آن زن
زان زخـمه که بـی حـوصـله از شـحـنه هراسـد	خــنـجــر کــن و زخــمـش بــه دل بــی جــگـران زن
آن نــغــمــه بـــر آور کــه فــتــد مــرغ هــوایــی	زان رشـــتـــه گـــره بـــر پـــر بـــیــهــوده پـــران زن
بــانـگـی کــه کــلـاه از ســر عــیـوق در افــتــد	بــــر طــــنـــطــــنـــه کـــوکـــبــــه تــــاجــــوران زن
این میکده وقف است و سبـیل است شرابـش	بــر جــمــلــه صــلــایــی ز کــران تــا بــه کــران زن
بـگـذار کـه مـا بـی خـود و مـدهـوش بـیـفـتـیـم	ایــن نــعــمــه مــســتــانــه بــه گــوش دگــران زن
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
ســاقـی بــده آن مـی کـه ز جــان شـور بــرآرد	بــــردار انـــاالــــحــــق ســــر مــــنـــصــــور بــــرآرد
آن مـی کـه فـروغـش شـده خـضـر ره مـوسـی	آتــــــش ز نـــــهـــــاد شـــــجـــــر طـــــور بــــــرآرد
آن مـی کـه افـق چــون شـودش دامـن سـاغـر	خـــورشـــیـــد ز جـــیـــب شـــب دیـــجـــور بــــرآرد
آن می کـه چـو تـه مانده فـشـانند بـه خـاکـش	ســـد مــرده ســـر مــســـت ســـر از گـــور بـــرآرد
آن مـی کــه گــر آهـنـگ کــنـد بــر در و بــامــم	مــــاتــــم ز شــــعــــف زمــــزمــــه ســــور بــــرآرد
آن مـی کـه چـو تـفـسـیده کـند طـبـع فـسـرده	ســـد «الــعــطـــش » از ســـیــنــه کــافــور بـــرآرد
آن می بـه کسی ده که بـه میخانه نرفته ست	تـــا آن مــیــش از مــســت و ز مــســتـــور بـــر آرد
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
کـو مـطــرب خــوش نـغـمـه کـه آتــش اثــر آیـد	کـــان نــغـــمـــه بـــرآرد کـــه ز جـــان دود بـــر آیــد
آن نـغـمـه کـه سـر مـی و مـیخـانه کـنـد فـاش	تــا زاهــد پــیـمــانــه شــکــن شــیــشــه گــر آیــد
آن نغـمه کـه چـون شـعـله فـروزد بـه در گـوش	از راه نــــفــــس بــــوی کــــبـــــاب جــــگــــر آیــــد
آن نـغـمـه کـه چــون گـام نـهـد بــر گـذر هـوش	جـــان رقـــص کـــنــان بـــر ســـر آن رهــگـــذر آیــد
آن نـغـمـه شـیـریـن کـه پــرد روح بــه سـویـش	مــانــنــد مــگــس کــاو بـــه ســـلــام شــکــر آیــد
آن نـغــمـه پــر حــال کـه در کـوی خــمـوشــان	هــر نــالــه اش از عــهــده ســد جـــان بـــه درآیــد
ز آن نـغـمـه خـبــرده بــه مـنـاجـاتــی مـسـجـد	بــی آنــکــه چــو مــا از دو جــهـان بــی خــبــر آیـد
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
دیـری ســت کـه مـا مـعــتــکـف دیـر مـغــانـیـم	رنـــدیـــم و خـــرابـــاتـــی و فـــارغ ز جـــهـــانـــیــم
لـای تــه خــم سـنـدل سـر سـاخــتــه یـعـنـی	ایــمـــن شـــده از دردســـر کـــون و مـــکـــانـــیــم
چـون کاسه شکسـتـیم نه پـر ماند و نه خـالی	بــی کــیــســه بــازار چــه ســود و چــه زیــانــیــم
مــا هـیـچ بــهــا بــنــده کــم از هـیـچ نــیـرزیـم	هـــر چـــنـــد کـــه انـــدر گـــرو رطـــل گـــرانـــیـــم
شــیـریـم ســر از مــنــت ســاطــور کــشــیـده	قـــصـــاب غـــرض را نـــه ســـگ پـــای دکـــانــیــم
پــــروانـــه ای از شــــعــــلــــه مـــا داغ نـــدارد	هـر چــنــد کــه چــون شــمــع ســراپــای زبــانـیـم
هشیار شود هر که در این میکده مسـت است	امـــا دگـــرانــنــد چـــنــیــن ، مــا نــه چـــنــانــیــم
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
رنــدان خـــرابـــات ســـر و زر نــشـــنــاســـنــد	چــیـزی بــجــز از بــاده و ســاغــر نــشــنــاســنــد
بــی خــود شــده و بــرده وجــود و عـدم از یـاد	درویــش نــدانــنــد و تـــوانــگـــر نــشـــنـــاســـنــد
رطـلـی کـه بـغـلـتـیـد شـنـاسـنـد و دگـر هـیـچ	دور فـــلـــک و گـــردش اخـــتـــر نــشـــنـــاســـنــد
یـابـنـد کـه در ظـلـمـت مـیـخـانـه حـیـات اسـت	آن چـشـمـه کـه می جـسـت سـکـندر نشـناسـند
بـــازان کــم آزار نــظــر بـــســتـــه ز صــیــدنــد	غــیـر از مـی چــون خــون کــبــوتــر نـشــنـاســنـد
دشــنــام و دعــا را بــر ایــشــان دویــیــی نــه	شـــادی ز غــم و زهــر ز شــکــر نــشــنــاســـنــد
هـسـتـنـد شـنـاسـای مـی و مـیکـده چـون مـا	فــردوس نــدانــســـتـــه ز کــوثـــر نــشــنــاســنــد
مــا گــوشــه نــشــیـنــان خــرابــا الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
تـــا راه نـــمـــودنـــد بـــه مـــا دیــر مـــغـــان را	خــــوش مـــی گــــذرانـــیـــم جــــهـــان گـــذران را
از مغـبـچـگان بـسـکـه در او غـلغـل شـادیسـت	نـــشــــیـــنــــده کــــس آوازه انــــدوه جــــهـــان را
دیری نه ، بـهشـتـی ، ز می و مغـبـچـه در وی	از کــــوثــــر و از جــــام فــــراغــــت دل و جــــان را
آن دیر کـه هـر مـسـت کـه آنـجـا گـذر انـداخـت	خــود گـم شــدو گـم کـرد ز خــود نـام و نـشــان را
دیـری کــه ســر از ســجــده بــت بــاز نــیــاورد	هــرکــس کــه در او خـــورد یــکــی رطــل گــران را
مسـجـد نه کـه در وی می و می خـواه نگنجـد	ســد جـــوش در ایــن راه هــم ایــن را و هــم آن را
غـلـتـیده چـو مـا پـیش بـتـی مسـت بـه بـویی	هـــر گـــوشــــه هـــزاران و نـــیـــالـــوده دهـــان را
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
تـرسا بـچـه ای کز می و جـامش خبـرم نیست	خــواهـم بــرمــش نـام ولــی آن جــگــرم نـیـســت
کـافـر شـدم از بـسـکه کـنم سـجـده بـه پـایش	ایـنــســت کــه زنــاری از او بــر کــمــرم نــیـســت
نـاقــوس نـوازم کــه مــنـاجــات بــت ایـنـســت	در حــلـقــه تــســبــیـح شــمـاران گـذرم نـیـســت
آنــجــا کــه صــلــیـب اســت نــمــودار ســر دار	پـایم شـد و کم گشـت و سـراغی ز سـرم نیسـت
گــر خــدمــت خــنـزیـر کــنـد امـر چــه تــدبــیـر	گــیــرم ره خــدمــت کــه طــریـق دگــرم نــیـســت
شـیـخـی پــس سـد چـلـه پــی دخـتــر تـرسـا	آن کــرد، از او غــیــرت دیـن بــیـشــتــرم نــیـســت
تـرسـا بـچـه گـو بـاده از ایـن مـسـت تـرم سـاز	تــا بـــســتــن زنــار بـــگــویــم خــبـــرم نــیــســت
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
گــر عــشــق کــنــد امــر کــه زنــار بــبــنــدیـم	زنــــار مــــغــــان در ســــر بــــازار بــــبــــنــــدیــــم
سـد بـوسـه بـه هـر تـار دهـیم از پـی تـعـظـیم	تــســبــیــح بــتــش بــر ســر هــر تــار بــبــنــدیـم
گــر صــومــعــه داران مــقــلــد نــپـــســنــدنــد	هــر چـــنــد گــشـــایــنــد دگـــر بـــار بـــبـــنــدیــم
مـعــلـوم کــه بــر دل چــو در لـطــف گــشــایـد	آن عـشـق کـه بــرخـویـش بـه مـسـمـار بــبــنـدیـم
بــرلـب تــری بــاده و خــشــک ار نـم او حــلـق	پــیــداســت چــه طــرف از در خــمــار بـــبــنــدیــم
آن بـاده خـوش آید کـه دود بـر سـر و بـر گـوش	راه ســـخـــن مـــردم هـــشـــیـــار بــــبــــنـــدیـــم
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
خـواهـم کـه شـب جــمـعـه ای از خـانـه خـمـار	آیــــم بـــــه در صـــــومـــــعـــــه زاهــــد دیــــن دار
در بـــشـــکــنــم و از پـــس هــر پـــرده زرقــی	بـــیـــرون فـــکـــنـــم از دل او ســـد بـــت پـــنـــدار
بــر تــن درمـش خــرقــه ســالــوس و از آن زیـر	آرم بــــه در صـــومـــعـــه ســــد حــــلـــقـــه زنـــار
مــردان خــدا رخــت کــشــیــدنــد بــه یـکــبــار	چـیـزی بــه مـیـان نـیـسـت بــجـز جـبــه و دسـتــار
ایــن صــومــعــه داران ریــایـی هــمــه زرقــنــد	پــس تــجــربــه کــردیـم هــمــان رنــد قــدح خــوار
می خـوردن ما عـذر سـخـن کردن ما خـواسـت	بــر مــســت نــگــیـرنــد ســخــن مــردم هـشــیـار
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
رفــتــم بــه در مــدرســه و گــوش کــشــیــدم	حــرفــی کــه بــه انــجــام بــرم پــی ، نـشــیـنـدم
سـد اصـل سـخـن رفت و دلیلش همه مدخـول	از شــک و گــمــانــی بــه یــقــیــنــی نــرســیــدم
بـس عقده که حـل گشـت در او هیچ نبـسـتـه	یــک در نــگــشـــودنــد ز ســـد قـــفـــل کـــلــیــدم
گــفــتــنـد درون آی و بــبــیـن مــاحــصــل کــار	غـــیــر از ورقـــی چـــنـــد ســـیــه کـــرده نــدیــدم
گـفــتــنـد کـه در هـیـچ کـتــابــی نـنـوشــتــنـد	هــر مــسألــه عــشــق کــز ایـشــان طــلــبــیــدم
جـسـتـم مـی مـنصـور ز سـر حـلـقـه مـجـلـس	آن مـی طــلـبــی گـفــت کــه هـرگــز نـچــشــیـدم
دیـدم کــه در او دردســری بــود و دگــر هــیــچ	بـــا دردکـــشـــان بـــاز بـــه مـــیـــخـــانـــه دویــدم
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
الــمــنــت لـــلــه کـــه نــدارم زر و ســـیــمــی	کـز بــخـل خــسـیـسـی شـوم ، از حــرص لئیـمـی
شــغــلـی نـه کـه تــا غــیـر بــرد مـایـده خــلـد	بــایــد ز پــی جــان خــود افــروخــت جــحــیــمــی
نــه عـــامـــل دیــوان و نــه پـــا در گـــل زنــدان	نـی بــســتــه امــیـدی و نـی خــســتــه بــیـمــی
مـاییـم و هـمـیـن حـلـقـی و پـوشـیـدن دلـقـی	یــک گــوشــه نــان بــس بــود و پــاره گــلــیــمــی
بــهـر شـکـمـی کـاوســت پــی مـزبــلـه مـزدور	دریــوزه هــر ســفــلــه بـــود عــیــب عــظــیــمــی
ز آنـجــا کـه بــود ســیـری چــشــم و دل قـانـع	ده روز بــســازم نـه بــه قــرصــی کــه بــه نـیـمـی
گــر روح غــذا گـیـرد از آن بــاده کــه مـاراســت	سـد سـال تـوان زیـسـت بــه تــحـریـک نـسـیـمـی
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
دارم ز زمـــان شـــکـــوه نـــه از اهــل زمـــانـــه	کــو مــطــرب و ســازی کــه بـــگــویــم بــه تــرانــه
خــواهــم کــه ســر آوازه ای از تــازه بـــســازم	کآرنـــــد بــــــه بــــــازار بــــــه آواز چــــــغـــــانـــــه
سـر کـنـدن و انـداخـتــنـش را چـه تـوان گـفـت	مـرغــی کـه نـه آبــی طــلـبــیـده ســت و نـه دانـه
در عهد که بـوده سـت که یک بـار شنوده ست	تــاریـخ جــهـان هـســت فــســانــه بــه فــســانــه
بــلــبــل هــدف تــیـر نــمــودن کــه پــســنــدد	خـــاصــه کــه بـــود بـــلــبـــل مــشـــهــور زمــانــه
جـز عشق و محـبـت گنهم چـیست ،چـه کردم	ای تـــیـــر غـــمـــت را دل عـــشـــاق نـــشـــانـــه
سـاقـی سـخـن مـسـت دراز اسـت ، بـده می	تـــا درد ســـر شـــکـــوه کـــشـــد یــا ز مـــیــانـــه
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
گـر شـکـوه ای آمد بـه زبـان بـزم شـراب اسـت	بـــایــد کــه بـــشـــویــنــد ز دل عــالــم آب اســـت
زیـنـش نـتــوان سـوخـت گـر از خـویـش بــنـالـد	آن مـرغ کـه در روغـن خـود گـشـتــه کـبــاب اسـت
ابـــری بــرســد روزی و جــانــش بــه تــن آیــد	آن مـاهـی تــفــســیـده کــه در آب ســراب اســت
گر قـهقـهه اش نیسـت مخـوان مرغ بـه کـویش	آن کــبــک کــه آرامـگــهـش جــای عــقــاب اســت
پــا در گــلــم و مــقــصــد مـن دور حــرم لــیـک	تـا چـون بـر هم ز آنـکـه رهم جـمـلـه خـلـاب اسـت
وین طرفه که بارم همه شیشه ست پر از می	وقـتـی که شـود شـیشـه تـهی ، کار خـراب اسـت
کـو خـضـر کـه تــا بــاز کـنـد چـشـم و بــبــیـنـد	خــمـخــانـه و خــمـهـا کـه پــر از بــاده نـاب اســت
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
مــیــخـــانــه کـــه پـــرورده ام از لـــای خـــم او	بـــــادا ســــر مــــن خــــاک تـــــه پـــــای خــــم او
حـیف اسـت بـه زیر سـر مـن ، بـر سـر مـن نـه	آن خــشــت کــه بــوده ســت بــه بــالــای خــم او
در خــدمـتــم آنـجــا کـه بــرای گـل تــســبــیـح	خـــاکـــی بـــه کـــف آرم مــگـــر از جـــای خـــم او
سوری و چـه سوری سـت که در عقد کس آید	بـــنــت الـــعـــنـــب آن بـــکـــر طـــرب زای خـــم او
تـوفـان چـه کـنـد کـشـتـی نـوحـش چـه نـمـاید	آبــــــی کـــــه زنـــــد مـــــوج ز دریـــــای خـــــم او
در زردی خــورشــیـد قــیـامــت بــه خــود آیـیـم	مــا را کــه صــبــوحــی ســت ز صــهـبــای خــم او
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم
وحــشــی مــگــر آن زمــزمــه از چــنـگ بــرآیـد	کــز عـــهــده شـــکــر مــی ســـاقـــی بـــه درآیــد
آن ســاقــی بــاقـی کـه پــی جــرعــه کـش او	خــورشــیـد قـدح ســاز و فـلـک شــیـشــه گـر آیـد
آن درد کـه در مـیـکـده او بــه ســفـالـی ســت	لـطـفـی سـت کـه کـرده سـت چـو در جــام زر آیـد
خــواهـد ز سـبــوی مـی او تــاج سـر خــویـش	آن کـــس کــه ســـدش بـــنــده زریــن کـــمــر آیــد
در کــوچـــه مــیــخـــانــه او گــر فـــکـــنــی راه	بـــس خــضــر ســبـــوکــش کــه تــرا در نــظــرآیــد
گــردر بــزنـی ، ســد قــدحــت پــیـش دوانـنــد	آن وقـــــت کـــــه آواز خـــــروس ســـــحـــــر آیــــد
گو میر شبـش گیر و بـزن سـخـت و بـبـر رخـت	مــســتــی کــه شــبـــانــگــاه از آنــجــا بــه درآیــد
مـا گــوشــه نـشــیـنـان خــرابــات الــســتــیـم	تـا بــوی مـیـی هـسـت در ایـن مـیـکـده مـسـتـیـم

روحش شادو یادش گرامی باد