سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا سروده ( مثنوی) "

.در تاریخ بنای گرمابه

" را در ادامه می خوانید:

در تاریخ بنای گرمابه

طـــواف درگــه پـــیــر حـــقـــیــقـــت	اجـازت نیسـت بـی غسـل طریقت
اگــر ره بـــایــدت در خــلــوت خـــاص	بــپــرس اول ره حــمــام اخــلــاص
مـعــاذالــه زهـی فــرخــنـده حــمـام	کــه آبــش هــســت آب روی ایــام
از آن فــایـض بــه خــلـوتــخــانـه گـل	هـوایـی چــون هـوای خــلــوت دل
بـه تـحت الارض خورشید جهان سوز	بـه گـلخـن تـابـی او شـب کـند روز
درونـش را بــه چـشـم پــاک بــیـنـان	صـفـای خــاطـر خــلـوت نـشـیـنـان
بـــرونـــش را بـــرای تـــربـــیـــت روح	بـه هر جـانب در سـد فیض مفتـوح
در فـیـضـش بـه روی کـس نـبـسـتـه	در او وارستگان صف صف نشسته
چــه در بــیـرون در مــانـدی دورن آی	بــنـه در مـسـلـخ وارسـتـگـی پـای
گــذر بـــر صــفــه پـــاک اعــتــقــادی	نشـین بـر فـرش عـجـز و نـامـرادی
کـمر بـند امل را عـقـده کن سـسـت	مـیـان آز بـگـشـا چـابـک و چـسـت
گــشــا بــنـد قــبــای خــود نـمــایـی	بــرون آ از لـبــاس خــود سـتــایـی
بــنـه از ســر کـلـاه عـجــب و پــنـدار	میارا تـن بـه جبـه ، سر بـه دستـار
عــلــایــق از مــیــان نــه بــر کــرانــه	بــزن لــنــگ تــجــرد عــاشــقــانـه
بـــرون آ از صــف بـــالــا نــشــیــنــان	بــرو تــا خــلـوت تــنـهـا نـشــیـنـان
بــریـز آبــی ز آب چــشــم نــمــنــاک	و گـر آلـایـشـی داری بــشـو پــاک
چـو خـود را شـسـتـی از لوح مناهی	ز آب گــریـه هــای عــذر خــواهـی
قــدم در مــجــمــع اهــل صــفــا نــه	بـرای خـویـشـتـن جـانـی صـفـا ده
گروهی بـین همه از خـویشـتـن عـور	ز خــود کــرده لـبــاس عــاریـت دور
هــمــه از جــبـــه و دســتــار عــاری	بـــرهــنــه از رســوم اعــتـــبـــاری
نـشــیـن و آب گــرم گــریـه پــیـش آر	تـو هم آبـی بـه روی کار خـویش آر
بـه سـنگ تـرک کـن پـای طـلب پـاک	ز چــنـگ قــیـدهـای عــالــم خــاک
تـــوجـــه کـــن بـــه دلــاک هــدایــت	کــه آیــد بـــر ســر کــار عــنــایــت
کـشـد بـر سـنگ رحـمت پـاکی جـود	تــراشــد مـوی قـیـد بــود و نـابــود
بـنا چـون می شـد این حـمام دلکش	کـه آبــش آشـتــی دارد بــه آتــش
تـــفـــکــر از پـــی تـــاریــخ آن رفـــت	پـی حـمـام نـقـلـش بـر زبـان رفـت
چـو خـواهی سـال اتـمـامش بـدانی	بـگـویـم تـا بـدانـی چـون بـخـوانـی
چو با فیض است و زو نبود جدا فیض	طـلـب تـاریخـش از حـمام بـا فـیض

روحش شادو یادش گرامی باد