زمان : 17 Mehr 1392 - 12:50
شناسه : 78168
بازدید : 14611
قصیده ای  از وحشی بافقی:در ستایش از شاه طهماسب: هـزار شـکـر کـه بــر مـســنـد جــهـانـبــانـی/	نـشـســت بــاز بــه دولـت ســکـنـدر ثــانـی مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی قصیده ای از وحشی بافقی:در ستایش از شاه طهماسب: هـزار شـکـر کـه بــر مـســنـد جــهـانـبــانـی/ نـشـســت بــاز بــه دولـت ســکـنـدر ثــانـی

سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین)  محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد  به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا  قصیده  " 

.در ستایش از شاه طهماسب:

هـزار شـکـر کـه بــر مـســنـد جــهـانـبــانـی/ نـشـســت بــاز بــه دولـت ســکـنـدر ثــانـی

 

   " را در ادامه می خوانید:      روحش شاد

در ستایش از شاه طهماسب

هـزار شـکـر کـه بــر مـســنـد جــهـانـبــانـی نـشـســت بــاز بــه دولـت ســکـنـدر ثــانـی
سـتـون سقف فلک گشت رکن صحـت شاه و گــرنــه بــود جــهـان مــســتــعــد ویـرانـی
سـحـاب فـتـنه بـر آنگـونه بـسـتـه بـود تـتـق کــه چــرخ داشــت مــهــیـا کــلــاه بــارانــی
مــحــیــط حـــادثـــه آمــاده تـــلــاطــم بـــود شـکـسـت در دلـش آن مـوجـهـای تـوفـانـی
بـه شـکـل زلـف بــتـان بــود در گـذر گـه بــاد سـواد عـالـم هـسـتـی ز بــس پــریـشـانـی
اگـر بــر آب شــدی نـقـش صــورت بــشــری ز روی آب نـــرفـــتـــی ز فـــرط حـــیـــرانـــی
هـزار اهـرمـن تــیـره بــخــت دسـت خــلـاف دراز داشــت پـــی خــاتـــم ســلــیــمــانــی
چو نان به دست گدا بود و زر به مشت لئیم بـه دست خوف و رجا حبـیب انسی و جانی
سـخـن ز لـب نـتـوانـسـت راه بـرد بـه گـوش ز بـسـکـه روز جـهـان تـیره بـود و ظـلـمـانـی
ز تــیـره ابــر مــرض آفــتــاب گــردون رخــش بـرون جـهـانـد و جـهان کـرد جـمـلـه نـورانـی
پــنـاه عـافـیـت جــمـلـه در جــمـیـع جــهـات ضــروری هــمــه مــانــنــد حــفــظ یــزدانــی
فــلــک مـطــیـع قــضــا قــدرت قــدر فــرمـان که هر چه خواست به دو داشت ایزد ارزانی
ابــوالـمـظـفـر تـهـمـاسـب شـاه آنـکـه ظـفـر ســتـــاده بـــر در اقــبـــال او بـــه دربـــانــی
چــو بــار عـام دهـد از سـران هـفـت اقـلـیـم تــمــام روی زمــیـن پــرشــود ز پــیـشــانـی
فـشـانـد از غـضـبــش بــر جــهـانـیـان دامـن رود بـــه بـــاد فـــنـــا خـــاک تـــوده فـــانــی
بــراق بــرق عــنـانـیـســت حــکــم نـافــذ او عــنــان او بـــه کــف امــر و نــهــی قــرآنــی
بـه یک مشـیمه تـو گویی کـه پـرورش یابـند رضـــای خـــاطـــر او بــــا رضـــای ربــــانـــی
ز عــهـده کــف جــودش بــرون نــیـامــد اگــر بــه جــای ژالـه گــهـر بــارد ابــر نـیـســانـی
شـود بــه کـل گـدایـان زکـات و حــج واجــب کـنـد چــو دســت کـرم ریـز او در افـشــانـی
سـخـای اوسـت بـه نوعی که صـورت نوعی رسـد مـقـارن دســتــش بــه جــوهـر کـانـی
دهـنـد اگـر بــه نـبــاتــات آب شــمـشـیـرش هـمـه شـکـافـتـه سـر بـردمـنـد و مـرجـانـی
زهی سـیاسـت عـدلت چـنانچـه در کـنفـش تــوان نـمـود بــه گـرگ اعــتــمـاد چــوپــانـی
بـه عـرصـه ای کـه در آرنـد ثـقـل ذره بـه وزن بـــرنــد صـــورت عــدل تـــرا بـــه مــیــزانــی
فــلـک گــزنـد نـیـارد اگــر شــود هـمـه تــیـغ بــر آنـکـه حــفـظ تــو او را نـمـود خــفـتــانـی
اگـر ز حـفـظ تــو یـک پــاسـبــان بــود نـنـهـد فــســاد پــا بــه ســر چــار ســوی ارکــانـی
نفس که نیسـت بـه غـیر از هوای موج پـذیر بـه جـان خـراشـی خـصـم تـو کرد سـوهانی
اگـر ز رأی تـو شـمـعـی بــه راه دیـده نـهـنـد بــه کــتــم غــیـب تــوان دیـد راز پــنــهـانــی
شها سـتـاره سـپـاها سـپـهر گشت بـسی که یافت چـون تـو کسی در خـور جـهانبـانی
بــه دولـت تـو چـنـانـسـت عـهـد تـو مـحـکـم کـه تـا ابـد نـکـنـد بــا تـو سـسـت پـیـمـانـی
غـرض کـه کـار جـهـان را گـزیـر نـیسـت ز تـو تــو خــود دقـایـق ایـن کـار خـوب مـی دانـی
زبـان بـبـند و بـه این اخـتـصـار کـن وحـشـی چـه شد که هسـت لبـت عاشق ثـناخـوانی
سخـن دراز مکش این چـه طول گفتـار است خــوش اســت مـدت اقـبــال شـاه طـولـانـی
هـمـیـشـه تـا کـنـد این فـعـل انـحـراف مـزاج کـــه آورد خـــلــل انــدر قـــوای انــســـانــی
بـه جـسم و جـان تـو آسیب و آفتـی مرساد ز حــل و عـقـد خـلـلـهـای انـسـی و جــانـی
جهان بـه ذات تو نازان چنانکه جسم بـه روح همیشـه تـا کـه بـود روح جـسـمی و جـانی

و یادش گرامی باد