زمان : 17 Mehr 1392 - 01:52
شناسه : 78155
بازدید : 12982
قصیده ای از وحشی بافقی:در ستایش خان احمد: نـمـاز شـام کـه سـیـمـیـن هـمـای زرین بـال/	بــه بــام بــه اخــتــر انـداخـت سـایـه اقـبــال مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی قصیده ای از وحشی بافقی:در ستایش خان احمد: نـمـاز شـام کـه سـیـمـیـن هـمـای زرین بـال/ بــه بــام بــه اخــتــر انـداخـت سـایـه اقـبــال

سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین)  محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد  به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا "قصیده " 

.در ستایش خان احمد:

نـمـاز شـام کـه سـیـمـیـن هـمـای زرین بـال/ بــه بــام بــه اخــتــر انـداخـت سـایـه اقـبــال

 

   " را در ادامه می خوانید:      روحش شاد


در ستایش خان احمد

نـمـاز شـام کـه سـیـمـیـن هـمـای زرین بـال بــه بــام بــه اخــتــر انـداخـت سـایـه اقـبــال
پـدید گـشـت مـه نـو ز طـرف چـشـمـه مـهـر بــه ســان خــشـک لـبــی بــرکـنـار آب زلـال
نـمـوده هـیأت پـرویـن بـه عـینـه چـون گـویی کــه کــرد از اثــر آبـــلــه بـــســی تــبـــخــال
ز فـرط ظـلـمـت شـب تـنگـنـای عـالـم خـاک سـیـاه شـد چـو شـبــسـتــان خـاطـر جـهـال
ســیـاهـی شــب دیـجــور تــا بــدان غــایـت کــه بــعــد حــرق هـوا الـتــیـام بــود مـحــال
بــه سـد چــراغ نـبــردنـد از سـیـاهـی شـب بــه سـوی مـقـصـد خـود را شـبــروان خـیـال
شـبـی چـنانکـه تـو گویی نمونه ایسـت مگر ز روز خــصـم جــهـان داور ســتــوده خــصــال
مـلـک سـپــاه فـلـک بــارگـاه ، خــان احــمـد سپـهر شوکت و حشمت جهان جـاه و جـلال
به غایتی ست عطایش که خواهد از اشجار بـه جـای بــرگ زبــان بــردهـد بـه گـاه سؤال
کــمــیـنـه زلــه خــور خــوان او تــوانــد شــد ضــمـان روزی اهـل جــهـان بــه اســتــقـلـال
ز شــوق رایــت احـــســـان بـــی کــرانــه او چـه خـون کـه در رحـم مادران خـورند اطـفـال
شــد از مــهــابــت او زهــره نــهــنــگــان آب بــس اسـت تـلـخـی آب بــحـار شـاهـد حـال
بـه روز حـمـلـه کـمین خـیل او بـه زور کـمـند کـشــنـد مـاضــی ایـام را بــه عــرصــه حــال
زهــی کــمــنــد تــو آن اژدهــا بـــه روز وغــا کـه جـذب ثـقـل جـبـلـی کـنـد ز طـبـع جـبـال
چـنان بـه عهد تـو دست ضعیف گشتـه قوی که چـشـم کرده سـیه بـر هلاک شـیر غـزال
هــزار دوره بـــه یــک دم کـــنــد گـــر آمـــوزد فـلـک ز عـمـر حـسـود تـو رسـم اسـتـعـجـال
فـزوده شـاهـد حـسـن تـو چـتـر شـاهد گـل چـنانکـه حـسـن بـتـان را سـواد نقـطـه خـال
هـــزار بــــار فــــزون از پــــی تــــکـــاور تــــو تـمـام کـرد و شـکـسـت آفـتـاب نـعـل هـلـال
کـزیـن وسـیـلـه خـدمـت اگـر دهـد دسـتـش کــه رایـضــان تــرا پــا نـهـد بــه صــف نـعــال
سـپـهر مـنزلـتـا، عـرضـه ایسـت وحـشـی را بـه حـضـرت تـو بـیان می کند عـلی الاجـمال
نهفـتـه نیسـت که طـوف جـناب عـالی شـاه کــه هـســت کــعــبــه آمــال قــبــلــه آمــال
اگـر چـه بـر هـمـه چـون طـوف خـانـه کـعـبـه نـمـوده فـرض خــداونـد کـعـبــه جــل جــلـال
در این فرضـیه بـود فرض اسـتـطـاعت و بـس و گـرنـه هیچ مـسـلـمـان نـمـی کـنـد اهمـال
هـمـیـشـه تــا بــود ایـن حــال دور گـردون را که نیست ماضی و مستقبلش به یک منوال
بـه هـر طـرف کـه تـو آیی زمـان مـسـتـقـبـل مـعـاونـی رسـدت هـر زمـان بــه اسـتـقـبــال



و یادش گرامی باد