زمان : 17 Mehr 1392 - 01:35
شناسه : 78146
بازدید : 12845
قصیده ای از وحشی بافقی:در ستایش میرمیران: ای بــرســر ســپــهـر بــریـن بــرده تــرکـتــاز/	خـورشـید بـر سـمند بـلـند تـو طـبـل بـاز مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی قصیده ای از وحشی بافقی:در ستایش میرمیران: ای بــرســر ســپــهـر بــریـن بــرده تــرکـتــاز/ خـورشـید بـر سـمند بـلـند تـو طـبـل بـاز

سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین)  محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد  به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا قصیده  " 

.در ستایش میرمیران:

ای بــرســر ســپــهـر بــریـن بــرده تــرکـتــاز/ خـورشـید بـر سـمند بـلـند تـو طـبـل بـاز

 

   " را در ادامه می خوانید:      روحش شاد


در ستایش میرمیران

ای بــرســر ســپــهـر بــریـن بــرده تــرکـتــاز خـورشـید بـر سـمند بـلـند تـو طـبـل بـاز
دادنــد بـــهــر لــعــل زر نــقــره خــنــگ تـــو در کـــوره ســـپـــهــر زر مـــهــر را گـــداز
دولــت بـــود مــتـــابـــع بـــخــت جــوان تـــو مـحــمـود را گـزیـر کــجــا بــاشــد از ایـاز
کــوتــه شــود فــســانــه دور و دراز خــصــم در عـرصـه ای که تـیغ تـو گردد زبـان دراز
در پــا فـکـنـد کـبــک بــه جــنـب حـمـایـتــت خـلـخــال دار حــلـقـه زریـن چــشـم بــاز
از مـاه نـو قـضــا پــی مـحــمـل کـشــیـدنـت هـر مـاه بــر جــمـازه گـردون نـهـد جـهـاز
بــا خـاطـرت کـه پــرده در نـار مـوسـویـسـت می خواست شمع لاف زند لب گزید گاز
مـانـنـد نـرگـس آنـکـه بــود بــا تــو سـرگـران دست زمانه بـرکندش پـوست چـون پـیاز
دنــدان زنــی بــه کــســر وقــار تــو زد عــدو لـیـک ایـمـنـســت کـوه ز مـقـراضـه گـراز
شد سر فکنده دشمن جاهت که کس ندید پـیش عـقـاب دعـوی گـردنکـشـی ز غـاز
اول اگـر ز تـیـغ تــو شـد سـرفـکـنـده خـصـم آخــر ولـی سـنـان تــواش کـرد ســرفـراز
جـای مـخـالـف تـو دهد جـان کـه هیچـکـس نـبـود بـه غـیر زاغ کـه بـر وی کـنـد نـمـاز
تــا واهـب عــطــای تــو نـنـهـاد خــوان جــود از روی حـرص سـیـر نـگـردیـد چــشـم آز
شـادی کمینه خـادم عشرت سـرای تـسـت نـاشــاد آنـکــه بــر رخ او در کــنـی فــراز
زیبـد کـه چـون صـدف دهنـش پـر گـهر کـنی وحشی که لب بـه ذکر عطای تو کرد بـاز
دادم طــراز کــســـوت مــعــنــی ز نــام تـــو طـرز کـلـام بــنـگـر و طـبــع سـخـن طـراز
تـا مـقـتـضـای عـشـق چـنـین اسـت کآورنـد عــشــاق در بـــرابـــر نــاز بـــتــان نــیــاز
بــادا نـیـازمــنــد جــنــابــت عــروس بــخــت چـندان که میل طـبـع جـوانان بـود بـه ناز



و یادش گرامی باد