سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا "قصیده"

.در ستایش میرمیران:

لـلـه الــحــمـد کــز حــضــیـض خــطــر/

شــد بــه اوج آفــتــاب دیـن پــرور

" را در ادامه می خوانید: روحش شاد

در ستایش میرمیران

لـلـه الــحــمـد کــز حــضــیـض خــطــر	شــد بــه اوج آفــتــاب دیـن پــرور
چــشـم خــفـاش کـور گـو مـی بــاش	کـز فـلـک مـهـر بــگـذرانـد افـسـر
شـــکــرلــلــه کــه حـــفـــظ یــزدانــی	پــیـش تــیـر قـضـا گـرفـت ســپــر
جـسـت بـیرون ز پـشـت دشمن شـاه	ناوک پـر کـشـی کـه داشـت قـدر
ابـــر خــیــرات شــاه بـــســت تـــتــق	گـــشـــت بـــاران او زر و گـــوهــر
دور شـــو گـــو بـــلـــا ز ســـر تـــا پـــا	دهـر گـو بــاش فـتـنـه پــا تـا سـر
نـــحـــل عـــمـــر و بـــنـــای دانــش را	زان چـه آسـیب یا از آن چـه ضـرر
چــــرخ ویـــران نـــگـــردد از تــــوفـــان	نـشـود کـنـده طـوبـی از صـر صـر
نه کـه سـد شـکـر سـد هزاران شـکـر	کـه سـر آمـد زمـان فـتــنـه و شـر
صــبــح شــادی رســیـد خــنـده زنــان	کـار خـود کـرد گـریه هـای سـحـر
کــوس شــادی زدنــد بـــر ســر چــرخ	رقـص کـردنـد انـجـم و مـه و خـور
گــریــه هــا رفــت و خــنــده هــا آمــد	ای خـوشـا گـریه های خـنـده اثـر
خوش بـخـند ای زمانه خواهی داشت	خـــنـــده بـــهــر کـــدام روز دگـــر
عیش کن عیش کن که ممکن نیست	کـه بــود روزگـار ازیـن خــوشــتــر
عــیـش و عــشــرت درآمـد از در وبــام	بــنـگـر بــر بــســاط خــود بــنـگـر
صــحــت شــاه و خــلــعــت شــاهـی	آن در آمــــد ز بــــام و ایــــن از در
صــحـــتـــی و چـــه صــحــت کــامــل	خـلعـتـی و چـه خـلعـتـی در خـور
صــحـــتـــی دامــن از مــرض چـــیــده	خــلــعــت عــمــر جــاودان در بــر
خــلـعـتــی پــای رفـعـتــش بــر چــرخ	افــســر عــز ســرمـدی بــر ســر
آنـچــنـان خـلـعـت ایـنـچــنـیـن صـحـت	بــر تــن و جــان شــاه دیـن پــرور
بــاد زیـبــنــده تــا بــه صــبــح نـشــور	بـــاد پــایــنــده تــا دم مــحــشــر
مــیـرمــیـران کــه تــا جــهـان بــاشــد	بــاشـد او در جــهـان جــهـان داور
صــحــت عــمــر و دولــتـــش جــاویــد	اخـــتـــرش یــار ودولــتـــش یــاور
ایـکـه خــواهـی عـطـای بــیـخـواهـش	بــــر در کـــبــــریـــای او بــــگـــذر
تـــا بـــبـــیــنــی بـــلــنــد درگـــاهــی	شـمـسـه اش طـاق چـرخ را زیور
زو روان آرزوی خـــــــــاطــــــــرهــــــــا	کــاروان کــاروان بــه هـر کــشــور
گــنــج احـــســـان در او و دربـــان نــه	خــانــه گــنــج و گــنــج بــی اژدر
بــسـکـه از مـهـر بــر بــرات سـخــاش	ســوده گــردد نـگـیـن انـگـشــتــر
گــر بــدخــشــان تــمـام لــعــل شــود	نــایـد از عــهـده دو هـفــتــه بــدر
بــحــری از دانــش اســت مــالــامــال	نـه کــنـارش پــدیـد و نـه مـعــبــر
جــمـلـه حــالـات گـیـتــی اش در ذکـر	هــمــه تــاریـخ عــالــمــش از بــر
ســــرو را نـــطــــفــــه عــــدوی تــــرا	نقش می بـسـت دست صورتـگر
چـشـم تـا مـی نگـاشـت نـشـتـر بـود	بـه گـلو چـون رسـید شـد خـنجـر
طـرفـه مـرغـی سـت خــصـم یـاوه درا	بــیــضــه آرد بــه دعــوی گــوهــر
چــــه تــــوان کـــرد مـــی رســـد او را	آمـــده دعــــوی خــــودش بــــاور
ایــنــقـــدر خـــود چـــرا نــمـــی دانــد	کــه شــمــا دیـگــریـد و او دیـگــر
کـیسـت او قـطـره ایسـت بـی مـقـدار	بــلـکـه از قـطـره پــاره ای کـمـتـر
قــطـــره ای را چـــه کــار بـــا عــمــان	عـرضـی را چـه بـحـث بــا جـوهـر
گــــوهـــر ایـــن بــــلــــنــــد پــــروازی	زانکـه او نیسـت مـرغ این مـنـظـر
مـاکـیـان تــا بــه بــام مـزبــلـه بــیـش	نــپـــرد گــر چــه بـــال دارد و پـــر
امـــر و نـــهــی تـــرا بـــه کـــل امـــور	هـرکـه نـبـود مـطـیـع و فـرمـانـبــر
کــافــرش خـــوانــم و کــنــم ثـــابـــت	کافـر اسـت او بـه شـرع پـیغـمبـر
زانـکــه گـر هـســت امـر تــو در نـهـی	هـســت عـیـن شــریـعـت اطـهـر
هـر کـه او تــابــع شــریـعـت نـیـســت	هسـت درحـکم شـرع و دین کافر
در حــــواشـــی دولـــتــــت شـــاهـــا	کــرده از بـــس طــهــارت تــو اثــر
لــب بـــه ســد احــتــیــاط تـــر ســازد	مـشـک سـقـای کـویـت از کـوثــر
گـر سـکـنـدر کـه آب حـیـوان جــسـت	نـــور رأی تـــو بـــودیــش رهــبـــر
روی شـسـتـی نه دسـت ز آب حـیات	لــب تــر داشــتــی نــه دیـده تــر
زنـده بـودی هـنـوز و پـیش تـو داشـت	دست بـر سینه چون کمین چـاکر
اخــذ مـی کــرد از تــو عــز و شــکــوه	کسـب می کرد از تـو عـلم و هنر
روغــنـی در چــراغ بــخــت نــداشــت	آب جـسـت و نـبـودش آبــشـخـور
زنــده بـــودی و خـــدمـــتـــت کـــردی	بــودی ار بــخــت یـار اســکــنــدر
چــون نــشــیـنــی و مــســنــد آرایـی	و ز دو ســو آن دو نـامـدار پــســر
چــون سـپــهـری ولـی سـپــهـر نـهـم	کـه نشـیند میان شـمـس و قـمـر
عــنــبـــر انــدر مــجــالــس خــلــقــت	خـدمـتـی پـیـش بــرده بـود مـگـر
وقـت فـرصـت بــه طـیـب خـلـق تـو زد	بـه طـریقی که کس نیافـت خـبـر
بــــوی غـــمـــاز بــــود و پـــرده دریـــد	لــاجــرم روســیـاه شــد عــنــبــر
در زمــان عــدالــت تـــو کــه هــســت	شــوهــر شــیـر مــاده آهـوی نــر
مـــادری کـــرد گـــرگ مـــاده و شــــد	دایـــه بــــره هـــای بــــی مـــادر
ظــــالـــمـــی بــــود نـــام او گــــردون	خـلـق در دسـت ظـلـم او مضـطـر
زو فـــــقـــــیـــــران تــــــمـــــام در آزار	زو اســـــیــــران تـــــمــــام در آذر
در قــرانــهــاش ســد خـــطــر ور غــم	در نـظـرهـاش سـد ضـرر مـضـمـر
ســوخــتــش آتــش سـیـاســت شـاه	دور دادش بــه بــاد خــاکــســتــر
مــجـــمــلــا از وجـــود او نــگــذاشــت	غـیـرخــاکـسـتــری و چــنـد شـرر
دهــر زد جـــار کــای ســـتـــمــکــاران	ظـلـم آخـر شـود بــه ایـن مـنـجـر
پــنـد گــیـریـد کــایـن زمــان ایـنـســت	آنـکـه دی چـرخ بــود دوش اخـتــر
حـــبـــذا ایـــن دراز دســـتـــی عـــدل	کـش سـر چـرخ هسـت در چـنبـر
سـرظـالـم چــو خــاک کـردی پــســت	ســر بــلــنــدیــت بــاد ای ســرور
ســایــه دولــت تـــو بـــر ســر خــلــق	ســایــه پـــادشــه تــرا بـــر ســر
ای ز تـــو روشــنــم چـــراغ ســـخـــن	چــــون چــــراغ دریـــچـــه خـــاور
هــر چـــراغـــی کــه از تـــو افــروزنــد	شــرق و غـرب جــهـان کـنـد انـور
انــدریــن روزهــا کــه حـــضــرت شــاه	تـکـیـه فـرمـوده بــود بــر بــسـتــر
یـک شـبــم هـیـچـگـونـه خـواب نـبــود	آمـــدم بــــر در دعـــای ســـحـــر
بـــه نــمــاز و نــیــاز رفـــتـــم پـــیــش	کـه وضـو داشـتــم ز خــون جــگـر
در مـــیـــان نـــمـــاز خــــوابــــم بــــرد	خــواب دیـدم کـه گـنـبــد اخــضــر
شــق شــد و دخـــتـــری بـــرون آمــد	گـفـتـمـش خـیر مقـدم ای دخـتـر
کـیسـتـی بـا چـنین شـمایل و شـکـل	مـرحــبــا ای نـگـار خـوش مـنـظـر
پـــیــکــرتــو کــجــاســت گــر جــانــی	مــا نــدیــدیـم جــان بــی پــیـکــر
گــفــت خــود را بــگــو مــبـــارک بـــاد	کـه شــدت نـام در زمـانـه ســمـر
هــمــچــو مــن دخــتـــری خــدا دادت	دخـــتـــری مـــادر هــزار پـــســـر
آنـچــنـان دخــتــری کـه تــا ســد قـرن	زو بـــمـــانــد بـــلـــنــد نــام پـــدر
قــلــمــت کــو کــه گــردد آبـــســتــن	کآمــــدم تــــا بــــزایـــم از مــــادر
ســـاعــت ســعــد اخـــتـــیــار کــنــم	بـه سـر خـویـش در کـشـم چـادر
بـــروم تـــا حـــریـــم خـــلـــوت شـــاه	در رخ آورده گـــوشـــه مــعـــجـــر
رو نــهــفــتـــه ز چــشــم نــا مــحــرم	در روم بــــــــزم شــــــــاه را از در
چــون غـلـامـان بــیـفـتــمـش در پــای	چـون کـنـیزان بـگـردمـش بـر سـر
بـــه کـــنــیــزی گــرم قـــبـــول کــنــد	بـــکــنــم نــاز بـــر مــه و اخــتـــر
ور نـه آنـجــا بــه خــدمــتــی بــاشــم	هـسـت آنـجـا چـو مـن هـزار دگـر
مـی شـنـیدم ولـی کـه مـی گـفـتـنـد	پـیش از آن کآیم اینطرف بـه سفر
کـای شــفــاء الـقـلـوب دل خــوش دار	کـه تـرا نـیسـت غـیر از او شـوهر
زیــن نــکـــاح آنــقـــدر بـــرانــی کـــام	کــه تــو خــود هـم نـیـایـدت بــاور
کــام بــخــشــا زتــو مــســم زر شــد	کــار خــود کــرد کــیـمـیـای نـظــر
چــه شــنــاســنـد ایـن ســخــن آنـهـا	کــه نــدانـنــد بــصــره را ز بــصــر
تــو شــنــاســی کــه جــوهـری دانــد	هـنـر و عــیـب و قــیـمـت جــوهـر
چـــه بـــرم آب ایــن ســـخـــن بـــر آن	کـش مسـاویسـت اخـتـر و اخـگر
حــجــره را گـور اگـر تــمـاشـایـیـسـت	انـدر او خـواه لـعـل و خـواه حـجــر
گــــردن خــــر بـــــه در نــــیــــارایــــم	گوهرست این سخن نه مهره خر
کـــاه بــــایـــد نـــه زعـــفـــران خـــر را	گــاو را پــنــبــه دانـه بــه کــه درر
داورا رســـم و عــادت شــعــر اســـت	کـه اگـر شـان دهند سـد کـشـور
هـمـچــنـان کـشــوری دگـر طــلـبــنـد	ایـن چــنـیـنـنـد شــاعــران اکـثــر
بــنـده هـم شــاعــرم ولــی ز شــمــا	صـلـه چـنـدان گـرفـتـه ام کـه اگـر
در خـــور شـــکـــر آن ســـخـــن رانــم	بــایــدم طــرح کــرد ســد دفــتــر
خـود نـمـی خـواهم ار نه آمـاده سـت	هـم مـرا اســب و هـم مـرا نـوکـر
زانکـه شـاعـر کـه اسـب و نوکـر یافـت	خـویـش را بــرد و کـرد بــر قـنـطـر
طــیـب الــلــه خــتــم کــن وحــشــی	که بـه اطـناب شـد سـخـن منجـر
تــا بــه دسـت طـبــیـب قـانـونـیـسـت	تـن چـون ساز و نبـض همچو وتـر
بـــاد قــانــون صــحــت تـــو بـــه ســاز	رگــت ایـمــن ز زخــمــه نـشــتــر
مـجــلـس دلـکــشــت بــه ســاز و نـوا	مــاه رقــاص و زهــره رامــشــگــر

و یادش گرامی باد