سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است
یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا "قصیده "
" را در ادامه می خوانید: روحش شاد
در ستایش غیاث الدین محمد میرمیران
ای بـخـت خـفتـه خـیز و نشین خـوش بـه اعتـبـار | زیرا که بـا تـو بـر سر لطف آمده سـت یار |
ای جان تو خوش بخند که حسرت سر آمده ست | آن گریه و دعـای سـحـر کرده اسـت کـار |
ای دل تــورا نــویــد کــه پـــیــدا شــدش کــلــیــد | آن در که بـستـه بـود بـه روی تـو استـوار |
کـشــتــی مـا کـه مـوج غـمـش داشـت در مـیـان | بـرخـاسـت بـاد شـرطـه و افـتـاد بـر کـنار |
مـنـت خــدای را کـه بــدل شــد هـمـه بــه شـکـر | آن شـکـوه ها که داشـتـم از وضـع روزگار |
گـو مـدعـی خـنـاق کـن از قـرب مـن کـه هـسـت | رشـگ دراز دسـت و حـریـف گـلـو فـشـار |
وقـت شـکـفـتــگـی و گـل افـشــانـی مـن اســت | خـارم همه گل است و خـزانم همه بـهار |
مــــن بــــلــــبــــل تــــرانـــه زن بــــاغ دولــــتــــم | یعـنـی کـه آمـده سـت گـل دولـتـم بـبـار |
هـســت ایـن هـمـه ذخــیـره دولـت کــه مـیـنـهـم | از فـیـض یـک تــوجــه ســلـطــان نـامـدار |
مــاه بـــلــنــد کــوکـــبـــه کــوکــب احـــتـــشـــام | شـاه سـپـهـر مـسـنـد خـورشـید اقـتـدار |
یــعــنــی غــیــاث دیــن مــحـــمــد کــه یــافــتـــه | نــظــم دو کــون بــر لــقــب نــام او قــرار |
انــدر رکــاب حــشــمــت و مــیــدان شــوکــتــش | جـمشید یک پـیاده و خـورشید یک سوار |
هـفـت آسـمـان و چــرخ نـهـم مـشـتــبــه شـونـد | یـابــنـد اگـر بــه درگـه او فـرصـت شـمـار |
ای رفـــعـــت از عـــلـــاقـــه قـــدر تـــو مــرتـــفـــع | وی فـخـر را بـه نسـبـت ذات تـو افـتـخـار |
از ســـاکـــنـــان صـــف نــعـــالـــنـــد نــه فـــلـــک | جـایی که همت تـو نشـیند بـه صـدر بـار |
ایــزد چــو کــرد تــعــبـــیــه در چــرخ نــظــم کــون | دادش بــه مـقـتـضـای رضـای تـو اخـتـیـار |
تـــا رهــنــمــای امــر تـــو تـــعـــیــیــن نــکــرد راه | اجــرام را بــه چــرخ مـعـیـن نـشــد مـدار |
از نــعـــل دســـت و پـــا ســـمــنــد تـــو زهــره را | در سـاعداسـت یا ره و در گوش گوشـوار |
حــفــظ تـــو واجـــب اســت فــلــک را کــه داردت | از سـد جـهـان خـلـاصـه دوران بـه یادگـار |
آنــجــا کــه بـــاشــد از تـــف خــون تـــو یــک اثـــر | کـوه قـوی نـهـاد بــه یـک تــف شـود نـزار |
دریــــای آتــــش ار بــــود از حــــفــــظ نــــام تــــو | مـاهـی مـوم سـالـم از آنـجــا کـنـد گـذار |
گــر نــامــیـه بــه نــرمــی خــویـت عــمــل کــنــد | از راه طـبـع کـسـوت قـاقـم دهد بـه خـار |
نـشـو گـیـاه عـمـر حـسـودت ز چــشـمـه ایـسـت | کز رشحـه ای از آن شده پـرورده زهر مار |
آبــش بــه نــام ســیـنــه خــصــم تــو گــر دهـنــد | بــا خـنـجـر کـشـیـده دمـد پــنـجـه چـنـار |
از جــام بــغـض هـر کـه فـلـک گـشــت ســرگـران | الـا بـه خـون دشـمـن تـو نشـکـند خـمـار |
تــیـغـیـسـت خــصـمـی تــو کـه بــسـیـار گـردنـان | خـود را بــر آن زدنـد و فـتـادنـد خـوار و زار |
در حــمــلــه نـخــســت ســپــر بــایـدش فــکــنـد | بــا تــیـغ گـردنـی کـه کـنـد قـصــد کـارزار |
بــــا قـــوت تـــســـلـــط شـــاهـــیـــن عـــدل تـــو | سـیمرغ را مگس بـه سـهولت کند شکار |
کــان از زبـــان تـــیــشــه چـــه آواز بـــرکــشــیــد | گـر از کـف عـطـای تـو نـامـد بــه زیـنـهـار |
در مــعـــرض شـــمـــاره او گـــو مــیــا حـــســـاب | دست امید بخش تو چون شد وظیفه بار |
دریـا گــهـی کــه مــوج زنـد زان قــبــیـل نـیـســت | امـواج او کـه رخــنـه در او افـکـنـد بــخــار |
از بـــهــر ثـــبـــت و ضـــبـــط ثـــواب و گــنــاه تـــو | تـــا آفـــریــده آن دو مــلــک آفـــریــدگــار |
بـــالــا نــکـــرده ســـر ز رقـــم کـــاتـــب یــمــیــن | نـاورده دسـت سـوی قـلـم ضـابـط یسـار |
عــدل تــو حــاکــمـیـســت کـه انـدر حــمـایـتــش | از بـس قویسـت دسـت ضغیفان این دیار |
جــایــی رســیــده کــار کــه در خــاک پـــاک یــزد | حـد نیسـت بـاد را کـه کـنـد زور بـر غـبـار |
شــاهـا تــوجــه تــو ســخــن مـی کــنـد نـه مــن | ورنـه مـن از کـجــا و زبــان ســخــن گـزار |
بـــودم خـــزف فــروش ســـر چـــار ســوی فــکــر | پــر سـاخـتــی دکـان مـن از در شـاهـوار |
نـظــمـم اگـر چــه بــود زری ســکـه ای نـداشــت | از نـام نـامـی تـو زری گـشـت سـکـه دار |
اطــنــاب در ســخـــنــی نــیــســت مــخـــتـــصــر | وحشی از آن سبـب بـه دعا کرد اختـصار |
تــــا رخـــش روزگـــار نـــیـــایـــد بــــه زیـــر زیـــن | تـا تـوسـن فـلـک نـتـوان داشـت در جـدار |
بـــــادا زبـــــون رایــــض اقــــبـــــال و جــــاه تـــــو | هـمـواره تــوسـن فـلـک و رخــش روزگـار |
و یادش گرامی باد