یزدفردا | نسخه چاپی | قصیده ای از وحشی بافقی:در ستایش امام دوازدهم «ع »:ســــپــــهـــر قـــصـــد مـــن زار نـــاتــــوان دارد/کـه بـر مـیـان کـمـر کـیـن ز کـهـکـشـان دارد

سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا غزل "

.در ستایش امام دوازدهم «ع »:ســــپــــهـــر قـــصـــد مـــن زار نـــاتــــوان دارد/کـه بـر مـیـان کـمـر کـیـن ز کـهـکـشـان دارد

" را در ادامه می خوانید: روحش شاد

در ستایش امام دوازدهم «ع »

ســــپــــهـــر قـــصـــد مـــن زار نـــاتــــوان دارد	کـه بـر مـیـان کـمـر کـیـن ز کـهـکـشـان دارد
جـــفــای چـــرخ نــه امــروز مــی رود بـــر مــن	بـــه مـــا عـــداوت دیــریــنــه در مــیــان دارد
اگـر نـه تــیـر جــفــا بــر کـیـمـنـه مـی فــکــنـد	چـــرا ســپـــهــر ز قــوس قــزح کــمــان دارد
بـه کـنج بـی کـسـی و غـربـتـم من آن مرغـی	کـه ســنـگ تــفــرقـه دورش ز آشــیـان دارد
مـنـم خــرابــه نـشــیـنـی کـه گـلـخــن تــابــان	بـه پـیـش کـلـبـه مـن حـکـم بــوسـتـان دارد
مـنـم کـه سـنـگ حـوادث مـدام در دل سـخـت	بــه قـصـد سـوخــتــنـم آتــشـی نـهـان دارد
کــســی کــه کــرد نـظــر بــر رخ خــزانـی مـن	ســرشــک دمــبـــدم از دیــده هــا روان دارد
چـــه ســازم آه کــه از بـــخــت واژگــونــه مــن	بـعـکـس گشـت خـواصـی کـه زعـفـران دارد
دلــا اگــر طــلــبـــی ســـایــه هــمــای شــرف	مــشـــو مــلــول گــرت چـــرخ نــاتـــوان دارد
ز ضعف خویش برآ خوش از آن جهت که همای	ز هر چـه هسـت تـوجـه بـه اسـتـخـوان دارد
گــرت دهــد بــه مــثــل زال چــرخ گــرده مــهـر	چــو سـگ بــر آن نـدوی کـان تــرا زیـان دارد
بـــدوز دیـــده ز مـــکـــرش کـــه ریــزه ســـوزن	پـــی هــلـــاک تـــو انــدر مـــیــان نـــان دارد
کــســی ز مــعــرکــه هــا ســرخ رو بــرون آیـد	که سینه صاف چو تیغ است و یک زبان دارد
چـو کـلـک تـیره نـهادی کـه مـی شـود دو زبـان	هـمـیـشـه روسـیـهـی پــیـش مـردمـان دارد
ز دســـتـــبــــرد اراذل مـــدام دربـــنـــد اســـت	چـو زر کـسـی کـه دل خـلـق شـادمـان دارد
کـســی کـه مـار صـفـت در طـریـق آزار اســت	مــدام بـــر ســـر گــنــج طــرب مــکــان دارد
خـود آن کـه پـشـت بـر اهل زمـانه کـرد چـو مـا	رخ طــلــب بـــه ره صـــاحـــب الــزمــان دارد
شــه ســریـر ولــایــت مــحــمــد بــن حــســن	کـه حـکـم بــر سـر ابـنـای انـس و جـان دارد
کفش که طـعـنه بـه لطـف و سـخـای بـحـر زند	دلش که خـنده بـه جـود و عـطـای کـان دارد
بــه یـک گــدای فــرومــایـه صــرف مـی ســازد	بـه یـک فـقـیـر تـهـی کـیـسـه در مـیـان دارد
زری کــه صــیـرفــی کــان بــه درج کــوه نــهـاد	دری کـــه گـــوهــری بـــحـــر در دکـــان دارد
دهـــان کــــان زر انـــدود بــــازمــــانـــده چــــرا	اگـر نـه حــیـرت از آن دســت زرفـشــان دارد
اگــر نــه دامــن چــتــرش پـــنــاه مــهــر شــود	ز بــاد فــتــنـه چــراغــش کــه در امــان دارد
بـــه راه او شــکــفــد غــنــچـــه تـــمــنــایــش	هـوای بــاغ جــنــان آن کــه در جــهــان دارد
لــبــاس عــمــر عــدو را ز مـهـجــه عــلــمــش	نـتــیـجـه ایـسـت کـه از نـور مـه کـتــان دارد
تــویــی کــه رخــش تــرا از بـــرای پـــای انــداز	زمــانــه اطــلــس نــه تـــوی آســـمــان دارد
بــرون خــرام کــه بــهـر ســواری تــو مـســیـح	ســـمـــنــد گـــرم رو مـــهــر را عـــنــان دارد
نـــهـــال جــــاه تــــرا آب تــــا دهـــد کـــیـــوان	ز چـرخ و کـاهـکـشـان دلـو و ریـسـمـان دارد
بــه دهـر راسـت روی سـرفـراز گـشـتــه کـه او	سـری بـه خـون عدوی تـو چـون سـنان دارد
بــود گــشــایـش کــار جــهـان بــه پــهـلــویـش	تـرا کـسـی کـه چـو در سـر بـر آسـتـان دارد
کــلــیـد حــب تــو بــهـر گــشــاد کــارش بــس	کـــســـی کـــه آرزوی روضـــه جـــنــان دارد
ز نــــور رأی تـــــو و آفـــــتـــــاب مــــادر دهــــر	بـــه مــهــد دهــر دو فــرزنــد تـــوأمــان دارد
رسـیـد عـدل تــو جــائی کـه زیـر گـنـبــد چــرخ	کــبــوتــر از پــر شــهــبـــاز ســایــبـــان دارد
اگـر اشـاره نـمـایـی بـه گـرگ نـیـسـت غـریـب	کـه پـاس گـلـه بـه سـد خـوبـی شـبـان دارد
شــهـا ز گــردش دوران شــکــایـتــیـســت مـرا	کــه گــر ز جـــا بـــردم اشــک جــای آن دارد
ز واژگــونــی ایـن بــخــت خــویــش حــیــرانــم	کــه هـر کــرا دل مـن دوســتــر ز جــان دارد
هــمــیـشــه در پــی آزار جــان زار مــن اســت	بــه قــصــد مـن کـمـر کـیـنـه بــر مـیـان دارد
حـدیث خـود بـه همین مخـتـصـر کنم وحـشـی	کـسـی کـجـا سـر تـفـسـیـر ایـن بـیـان دارد
هـمـیشـه تـا کـه بـود کـشـتـی سـپـهـر کـه او	ز خــاک لــنـگــر و از ســدره ســایـبــان دارد
بــه دهـر کـشــتــی عـمـر مـطـیـع جــاهـش را	ز مـــوج خــــیـــز فـــنـــا دور و در امـــان دارد

و یادش گرامی باد