.

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

دو هفـتـه رفـت کـه ننواخـتـی بـه نیم نگـاهم	هـنـوز وقـت نـیـامـد کـه بــگـذری ز گـنـاهـم
کـرشـمه ای که نکـاهد ز حـسـن اگر بـنوازی	بـه لـطـف گـاه بـه گـاه و نگـاه ماه بـه ماهم
میان ما و تـو سد گونه خشم شد همه بـیجـا	چـنین مکن که مرا عیب می کنند و تـرا هم
کـدام مـلـک بــه تـوفـان دهـم کـدام بــسـوزم	که فرق تا به قدم سیل اشک و شعله آهم
فتاده ام به رهت چشم و گوش گشته سراپا	بـیا کـه گـوش بـه آواز پـا و چـشـم بـه راهم
مکن که عیب کنندت ز چـون منی چـو گریزی	کـه نـیـکـنـامـی جـاویـد از بـرای تـو خـواهـم
چـو وحـشی از چـمن وصل رسـتـم اول وآخـر	ســمـوم بــادیـه هـجــر ، زرد کــرد گــیـاهـم