.

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

کـوهـکـن بـر یـاد شـیـرین و لـب جـان پـرورش	جـان شیرین داد و غیر از تـیشـه نامد بـر سـرش
آنکـه مشـت اسـتـخـوانی بـود بـگذر سـوی او	تـا بـبـینـی ز آتـش هـجـران کـفـن خـاکـسـتـرش
جـمـلـه از خـاک درش خـیـزنـد روز رسـتــخـیـز	بــســکـه بــیـمـاران غـم مـردنـد بــر خــاک درش
دست برخنجر خرامان می رود آن ترک مست	مانده چشم حسرت خلقی به دست و خنجرش
فکر زلفـت از سـر وحـشـی سـر مویی نرفـت	گـر چـه مویی گشـت از زلف تـو جـسـم لاغـرش