.

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

روزی این بـیگـانگـی بـیرون کـند از خـوی خـویش	آشـنای مـا شـود مـارا بـخـواند سـوی خـویش
هـم رســد روزی کــه در کــار بــد آمــوز افــکــنـد	این گره کامروز افکنده ست بـر ابـروی خـویش
لـازم ناکـامـی عـشـق اسـت اسـتـغـنای حـسـن	نیست جای شکوه گر میراندم از کوی خویش
چــون پــسـنـدم بــاز فـتــراک تــو ، زیـر پــا فـکـن	این سـری کز بـار او فرسوده ام زانوی خـویش
سود وحشی چهره بر خاک درش چندان که شد	هم خـجـل از راه او هم منفعل از روی خـویش