زمان : 13 Mehr 1392 - 23:48
شناسه : 77806
بازدید : 12952
غزلی از وحشی بافقی:مـگــر مـن بــلـبــلـم کــز گــفــتــگـوی گـل زبــان بــنـدد/ چو گلبن رخت رنگ و بوی خویش از بوستان بندد مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی غزلی از وحشی بافقی:مـگــر مـن بــلـبــلـم کــز گــفــتــگـوی گـل زبــان بــنـدد/ چو گلبن رخت رنگ و بوی خویش از بوستان بندد

یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین)  محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد  به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا غزل " 

مـگــر مـن بــلـبــلـم کــز گــفــتــگـوی گـل زبــان بــنـدد/ چو گلبن رخت رنگ و بوی خویش از بوستان بندد

   " را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

 

مـگــر مـن بــلـبــلـم کــز گــفــتــگـوی گـل زبــان بــنـدد چو گلبن رخت رنگ و بوی خویش از بوستان بندد
گلشن در هم شکفت آن بی مروت بین که می خواهد چـنین فصلی در بـسـتـان بـه روی دوستـان بـندد
زبـــانــم مــی ســرایــد قــصــه انــدوه و مــی تــرســم کـه بـر هر حـرف من بـدگـو هزاران داسـتـان بـندد
خــدنـگـی خــورده ام کــاری ز شــســت نـاز پــرکــاری کـه از ابـرو گـشـاید تـیر و تـهمـت بـر کـمـان بـندد
رهـی در پــیـشـم افـتـادسـت و بــیـم رهـزنـی در پــی که چـون بـر کاروانی تـاخت اول دست جـان بـندد
قـبـا مـی پـوشـد و خـون می کـند افـشـاندن دسـتـش معـاذالـله از آن سـاعـت کـه خـنجـر بـر میان بـندد
عــلــاج زخــمــهــای ظــاهــری آیــد ز وحـــشــی هــم طبـیبـی آنچـنان خـواهم که او زخـمی نهان بـندد