مرغ ما دوش سراینده بستانی بود

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

مـرغ مـا دوش سـرایـنـده بــســتــانـی بــود	داشت گلبانگی و مشعوف گلستانی بود
دیـده کـز نـعــمـت دیـدار نـبــودش ســپــری	مگـسـی بـود کـه مهمـان سـرخـوانی بـو
دسـت امـیـد کـه یک بـار نـقـابـی نـکـشـیـد	بـود دور از سـر و نـزدیک بـه دامـانـی بـود
آنـکـه از تـشـنـگـیـش بـود گـذر بـر ظـلـمـات	تـف نشـان جـگرش چـشمه حـیوانی بـود
ریشـه تـفـسـیده گیاهی ز لب کـوثـر رسـت	کـه ز ابــرش هـوس قـطــره بــارانـی بــود
خویش را ساخـتـه آماده سد شعله خـسی	گـرم هـمـصـحـبـتـی آتـش سـوزانـی بـود
بود وحشی که ز رخسار تو شد قافیه سنج	یا نواسـاز گـلـی مرغ خـوش الـحـانی بـود