باده کو تا خرد این دعوی بیجا ببرد

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

بــاده کــو تــا خــرد ایـن دعــوی بــیــجــا بــبــرد	بـی خـودی آید و ننـگ خـودی از مـا بـبـرد
خوش بهشتیست خرابات کسی کان بگذاشت	دوزخ حــســرت جــاویــد ز دنــیــا بـــبـــرد
مــا و مــیـخــانـه کــه تــمــکــیـن گــدایـی در او	شـوکـت شـاهـی اسـکـنـدر و دارا بــبــرد
جـام مـی کـشـتـی نـوح اسـت چـه پـروا داریـم	گـر چـه سـیـلـاب فـنـا گـنـبــد والـا بــبــرد
جـــرعــه پـــیــر خـــرابـــات بـــر آن رنــد حـــرام	کـه بـه پـیـش دگـری دسـت تـمـنـا بــبـرد
عــرصــه مـا بــه مـروت کـه ز عــالـم کــم شــد	هدهدی کو که بـه سـر منزل عـنقـا بـبـرد
شـاخ خـشـکـیم بـه ما سـردی عـالـم چـه کـند	پیش ما برگ و بری نیست که سرما ببرد
خــانــه آتــش زدگــانــیـم ســتــم گــو مــیــتــاز	آنـچـه انـدوخـتـه بـاشـیم بـه یـغـمـا بـبـرد
وحــشـی از رهـزن ایـام چــه انـدیـشــه کـنـیـم	مـا چــه داریـم کــه از مـا نـبــرد یـا بــبــرد