از عرض نیازم چه بلا بی خبرش داشت

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

از عـرض نـیـازم چـه بـلـا بـی خـبـرش داشـت	آن نـاز نگـه دزد کـه پـاس نـظـرش داشـت
فــریـاد کــه هـر طــایـر فــرخــنــده کــه دیـدم	صـیاد ز مرغـان دگر بـسـتـه تـرش داشـت
بـلبـل گـله می کـرد ز گل دوش بـه سـد رنگ	گل بـود که هر دم بـه زبـان دگرش داشت
این عـشـق بـلائیسـت، شـنیدی که چـها دید	یعقوب که دل در کف مهر پـسـرش داشت
بــر هـر کـه شــنـیـدم کـه غـضـب کـرد زمـانـه	دیدم کـه بـه زندان تـو بـیداد گرش داشـت
این طی مکان بین که ز هر جا که برون تاخت	وحشی نگران بود و سر رهگذرش داشت