عتاب اگر چه همان در مقام خونریز است

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

عتـاب اگر چه همان در مقام خونریز است	ولـیک تـیغ تـغـافـل نـه آنـچـنـان تـیـز اسـت
دلـیریی کـه دلـم کـرد و مـی زند در صـلـح	بـه اعـتـمـاد نـگـه های رغـبـت آمـیز اسـت
مـریـض طـفـل مـزاجــنـد عـاشــقـان ورنـه	عـلـاج رنـج تــغـافـل دو روز پــرهـیـز اســت
شـدیـم مـات بــه شـتــرنـج غـایـبــانـه تـو	به ما بـخند که خوش بـازیت به انگیز است
کنند سلسله در گردنش بـه زلف تو حشر	دلـم کـه بــســتــه آن طــره دلـاویـز اســت
جـگـر زد آبـلـه وز دیده مـی چـکـد نمـکـاب	که بـخت شور بـه ریش جـگر نمکریز است
رقیب عـزت خـود گو مبـر که بـردر عـشـق	حـریف کوهکـنی نیسـت آنکه پـرویز اسـت
بـه ذوق جـسـتـن فـرهاد می رود گـلگـون	تو این مبین که عنان بر عنان شبدیز است
شدست دیده وحشی شکوفه دار و هنوز	در انـتــظـار ثــمـر زان نـهـال نـوخـیـز اسـت