کس نزد هرگز در غمخانه اهل وفا

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد.

کــس نــزد هــرگــز در غــمــخـــانــه اهــل وفــا	گـر بـدو گـویند بـر در ، کـیسـت گـوید آشـنـا
چـیسـت بـاز این زود رفـتـن یا چـنـین دیر آمـدن	بـعد عمری کامدی بـنشـین زمانی پـیش ما
چـون نمی آید بـه سـاحـل غرقه دریای عـشـق	می زند بیهوده از بهر چه چندین دست و پا
گفته ای هر جا که می بـینم فلان را می کشم	خـوش نـویدی داده ای امـا نـمـی آری بـجـا
چهره خاک آلود وحشی می رسد چون گرد باد	از کــجــا مـی آیـد ایـن دیـوانـه ســر در هـوا