طی زمان کن ای فلک ، مژده وصل یار را

" را در ادامه می خوانید:روحش شاد و یادش گرامی باد

طـی زمـان کـن ای فـلـک ، مـژده وصـل یار را	پـاره ای از مـیـان بـبـر این شـب انـتـظـار را
شد به گمان دیدنی، عمر تمام و ، من همان	چـشـم بـه ره نـشـانـده ام جـان امـیدوار را
هم تو مگر پـیاله ای، بـخشی از آن می کهن	ور نه شـراب دیگـری نشـکـند این خـمـار را
شـد ز تـو زهر خـوردنم مـایه رشـک عـالـمـی	بسکه به ذوق می کشم این می ناگوار را
نـیم شـرر ز عـشـق بـس تـا ز زمـین عـافـیت	دود بــر آسـمـان رسـد خـرمـن اعـتــبــار را
وحـشـی اگر تـو عـاشـقی کو نفـس تـورا اثـر	هسـت نـشـانـه ای دگـر سـینـه داغـدار را