یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیمی دانیم که بذر فرهنگ وتمدن یک جامعه در آموزش وپرورش به بار می نشیند.
دانش آموزان امروزی امیدهای فردا هستندو پیشرفت و تعالی کشور در گروه هدایت وتربیت صحیح آنان است.ودر این بین معلم فرشته روشنائی ها ست که با فروغ دانش خود تاریکی وجهل را ازدل ها وجان ها می زداید. ودر کلاس درس، روی تخته سیاه، مشق زندگی می نویسد وسپید اندیشیدن یاد می دهد تا نسل فردا میراث امروزو دیروز را به شایستگی تحویل گیرد وپویائی وامید در این کهن بر وبوم کم رنگ نشود.
برای نیل به این آرمانهای متعالی بیش وپیش از هر عاملی باید منزلت اجتماعی معلمان را ارتقاء بخشید. چرا که در یک کلام، ساختن نسل فردا به عهده آنان است. آیا باوجود بی نهایت انگیزه ودلیل برای پاسداشت حرمت وافزایش منزلت معلمان ،حق این عزیزان اداء شده است؟اولین ومهمترین انگیزه این است که در آموزه های متعالی دینی واعتقادی ما و سیره ومنش امام راحل(ره) ومقام معظم رهبری توجه به شان ومنزلت معلمان به صورت ویژه مورد تاکید بوده است.از طرفی به گواه تاریخ ، فرهنگیان عزیز ازمتقدمین درلبیک به ندای امام خمینی (ره) ، پیش از انقلاب در مبارزه با نظام دیکتاتوری شاهنشاهی وآفرینش انقلاب اسلامی بوده اند ، وپس از انقلاب تا به امروز نیز در تمام عرصه های ایثار وفداکاری و حراست از نظام ومیهن خویش ، متن اصلی حضورها را تشکیل داده اند.
بی شک افزایش منزلت و کرامت معلمان خود به عناصر مختلفی بستگی دارد که معیشت ورفاه مادی یکی از اولیه ترین آن ها است. از بدو پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز بهبود معیشت معلمان ( با فراز وفرودهایی) مورد نظر دولتهای مختلف بوده ، اما این توجه ها کافی نبوده است . پس از روی کار آمدن دولتی اصول گرابا شعار عدالت محوری در سال 84 و مهمتراز همه یکی شدن مشی فکری دولت و مجلس ، جامعه فرهنگیان کشور در انتظار تحولی بنیادین در عرصه ترمیم وبهبود وضعیت معیشتی خود و حد اقل رسیدن به سطح کارمندان دیگر ادارات دولتی بودند. در مراسمات ،یاد بودها وسفرهای استانی قول ها وقرارها داده شد .
اما آن چه به بار نشست و در عمل دیدیم لاغر شدن هرچه بیشتر جیب این قشر زحمت کش وشریف بود.به نحوی که بیشتر آن ها برای تامین معاش خود به شغل های دوم وسوم روی آوردند که بعضا هیچ سنخیتی با شان وشخصیت فرهیخته آنان نداشت. با هدفمندی یارانه ها واوج گرفتن یکباره قیمتها سایه فقر به یک قدمی در خانه هایشان نزدیک شد و تورم افسار گسیخته و سقوط شدید ارزش پول ملی اندک اندک نان را هم از سر سفرها بر می داشت. سهم آنان از تفریح ونشاط به حد اقل خود رسید.چرا که دریافتیشان به اندازه ای بوده وهست که جبران مایحتاج معمول زندگی را نمی کند .آنها به زن وبچه خود چه پاسخی می دهند وقتی که از نان آور خانه می پرسند چرا سطح معیشت ما تا این حد پایین تر از دیگر مردم است ؟آیا ما حق تفریح ونشاط نداریم؟
اما هرچه بود 8 سال گذشت وطی این سالها متولیان دستگاه تعلیم وتربیت به آن بخش از این مقوله پرداختندکه چندان ارتباطی با بحث معیشتی معلمان وبه تبع آن منزلت آنان نداشت. درواقع بخش بزرگی از بودجه،وقت وتوان مدیریتی این وزارت خانه صرف تهیه وتدوین طرح تحول بنیادین گشت وبنیادی ترین مسئله نظام تعلیم وتربیت (به اعتقاد نگارنده ) یعنی ارتقا منزلت اجتماعی معلمان در سایه این طرح قرارگرفت وتاحدودی نادیده گرفته شد. اگرچه پیش از آن ، در دوره اصلاحات نیز به معیشت معلمان توجه کافی نشد ولی لا اقل آنان در قالب انجمن های صنفی این حق را داشتندکه در تجمعاتی قانونی گرد هم آیندو در تهدید بودن معیشت خود را اعلام کنند.
و البته گوش شنوائی هم بود که این دادها ودردها را درک نماید. دولت مهرورزی، اما حوصله کم تری در مهرورزی به این قشر خدوم داشت. بدین سان هم خواسته ها وهم حق بیان خواسته های جامعه فرهنگیان تا حدودی به محاق رفت. اکنون که به یمن اراده خداوند و هدایت مقام معظم رهبری و همت مردم ، دولتی برپاشده که پرچم اعتدال وامید را بردوش دارد و عزم به باز کردن قفل های ناگشوده بسته است جامعه فرهنگی کشور شادمانه والبته مصمم ضمن همراهی وهمدلی با آن امیدوار است که قفل سنگینی که معیشت معلمان را گرفتار کرده وبه دنبال خود ،منزلت اجتماعی آنان را نیز تحت تاثیر قرار داده است ، هرچه زودتر شکسته شود.
معرفی جناب آقای دکتر نجفی برای تصدی وزارت آموزش وپرورش نشان داد که رئیس جمهور محترم واقعا عزم جدی برای حل معضلات فرهنگیان عزیز دارند. اما افسوس که این سعادت نصیب نشد. نمایندگان محترمی که در مجلس مخالف آقای نجفی بودند در سخنرانی ونطق های خود از اهمیت شان معلمان بسیارگفتند وهمه شنیدیم. عزیزان، تعصب شما در باره اهمیت جایگاه معلمان ستودنی است .اما ای کاش در طی این سالها حضور در خانه ملت ، نیم نگاهی به وضعیت نابسامان معیشت آنان می داشتید. تا این عزیزان با مقامات آسمانی ، این چنین زمین گیر معاش روزمره خود نباشند ودر ذهن آنان خاطره ای نیکو از دوران نمایندگی تان به جا می ماند.
به هر حال موافقت یا مخالفت با وزیر ، حق شما بود.آن چه مسلم است ،اعمال این حق برنامه های راهبردی دولت برای تسریع در امر توسعه آموزش وپرورش را به تاخیر انداخته است. ولی فرهنگیان باز هم صبر می کنند تا وزیری دیگر که وجاهت و وزانت دکتر نجفی را داشته باشد سکان دستگاه عظیم تعلیم وتربیت را دردست گیرد ودر دوره ای از صداقت وامید ، روح کرامت را در کالبد آموزش وپرورش بدمد و قدر بینی وصدرنشینی فرهنگیان فرهیخته را دگر باره جاودان نماید.
انشاالله *