یزدفردا

انسان موجودى است که در نهاد نخستين او، عشق به کمال و خوشبختى پى ريزى شده است. و براى دستيابى به کمال ازعوامل انگيزشي گوناگون کمک مى گيرد و بازدارنده ها را کنار مى نهد، تا زمينه رشد و بالندگى فردى و اجتماعى خويش را فراهم سازد. از جمله انگيزه هايى که در سير تکامل انسانى و پيدايش حيات طيبه اجتماعى او، نقشى مهم و بنيادى دارد، مسأله «نقد وانتقاد» است.
نقد کردن و نقد پذيرى، سرمايه اى ارزنده براى صلاح فرد و اصلاح اجتماع به شمار مى رود. شناخت کاستيها و تلاش براى زدودن آنها، گامى است اساسى در رسيدن به رستگارى فردى و اجتماعى. پرده پوشى بر آنچه بوده و هست و رويدادها و يا خود را به نادانى زدن، رويدادها را دگرگون نمى سازد. از اين روى، در منطق فرزانگان، نقد و انتقاد قدر و قداست ويژه اى دارد و يکى از برتريهاى اخلاقى و اجتماعى مهم، به شمار مى رود.
اگر فرهنگ نقد کردن و نقد پذيرفتن، به درستى بيان شود و آداب نقد و ويژگيهاى ناقدان و مرزهاى روا و نارواى انتقاد به روشنى ترسيم گردد، بسيارى از تنشها و تشنجها و کشمکشها فروکش مى کند و بسيارى از سستي ها و کاستيها، زمينه ظهور نمى يابند.
اگر همگان به اين باور برسند که: بالندگى فردى و توسعه و پيشرفت اجتماعى آنان به وسيله نقد دلسوزان و انتقاد تيزبينان رشد و شتاب بيش ترى مى يابد و هيچ کس بى نياز از يادآورى و انتقاد ديگران نيست، فضاى جامعه دگرگون مى شود و انتقادها جاى انتقامها را مى گيرند.
و همگان خود را در ديد و جلوه گاه پذيرش يادآوريهاى خيرخواهانه قرار مى دهند و نقد را به عنوان «هديه» و تحفه اى سودمند مى پذيرند.گاهي اوقات در اجتماع امروز مصداقها و نمونه هايي از نقد و انتقاد از سوي برخي شخصيت ها و حتي نمايندگان مجلس مي بينيم که هيچ سنخيتي با اصول وآداب ايراني اسلامي و آموزه هاي ديني و باورهاي اعتقادي ما ندارد و متاسفانه در طول زمان به عادت و بدعتي نادرست بدل مي گردد.نمونه روشن آن اظهارات برخي نمايندگان مجلس در جريان کسب راي اعتماد به وزيران دولت يازدهم بود که البته تعدادي از نمايندگان سهوا يا تعمدا شان نمايندگي خود را حفظ نکردندو سخناني بر زبان راندند که جداي از صحت و سقم آن ، شايسته يک نماينده در مجلس شوراي اسلامي نبود .اميد است شخصيت ها ،مسئولان،مردم و همه آحاد جامعه در برخوردها و تعاملاتي که با يکديگر دارند،ضمن حفظ حرمت و آبروي افراد که -حفظ آن از طواف خانه خدا هم والاتر است-  با صبر و شکيبايي برمشکلات چيره شده ورشد و توسعه در همه ابعاد زندگي فردي و اجتماعي را باتلاش وعنايت خداوند متعال دنبال نمايند.