زمان : 05 Mordad 1392 - 20:19
شناسه : 74450
بازدید : 2136
خدا ماه رمضان را گذاشته تا ما همه طمع خود را خرج دنیا نکنیم رمضان 92/فرصت بندگی/ شب ششم خدا ماه رمضان را گذاشته تا ما همه طمع خود را خرج دنیا نکنیم

 امام سجاد(ع) در دعاي ابوحمزه مي‌فرمايد: خدایا من وقتی گناهانم را مي‌بینم فزع و فرياد مي‌كنم ولي وقتي به کرم تو مي‌نگرم طمع من گُل می‌کند. يعني کرم خدا برای آدم امید و آرزو درست می‌کند که طمع می کند. و خداوند هم می‌خواهد که در خوبی‌ها طمع کنید.

شب ششم فرصت بندگی

موضوع: طمع خوبان

ششمین شب از مهمانی خدا به یاد شهید بزرگوار محمد رضا محله ور برگزار شد.

 این مراسم نيز مانند شبهاي گذشته با قرائت يك جزء از كلام الله مجيد، آغاز و با بیان احکام مبطلات روزه توسط حجت الاسلام گنج کریمی و مناجات خوانی سنتی برادر سید صادق نصیری، براي شنیدن سخنراني حجت الاسلام مهدوی نژاد آماده شد.

مسئول هیئت انصارولایت، در ادامه سلسله مباحث فرصت بندگي  با قرائت فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی گفت: صفات نفسانی یک لبه مثبت دارند و یک لبه منفی. اگر این حالات نفساني رویکرد عقلانی پیدا کنند باعث رشد و تعالی ما شده و انسان را به مرتبه ای بالاتر از فرشتگان می رسانند، اما اگر این حالات نفسانی رویکرد حیوانی و شیطانی پیدا کنند؛ باعث سقوط انسان شده و  انسان را به جایی می‌رساند که از حیوانات هم پست‌تر می‌شود. أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ.

ایشان در توضیح این مطلب افزود: مثلاً ترس, صفتی  است که خداوند متعال در وجود انسان قرار داده است؛حال اگر این ترس با عقل سلیم همراه شود نتیجه آن می شود خوف من الله و خوف از گناه که باعث هدایت انسان می شود. اما اگر صفات شیطانی و نفسانیات مهار این ترس را در دست بگیرند؛ صفتی درست می شود به نام جُبن یعنی بزدلی؛ که دیگر انسان خوف از خدا ندارد بلکه خوف از دیگران دارد. این ترس, ترس عاقلانه ای نیست وانسان بزدل از گفتن حق می ترسد.

حجت الاسلام مهدوي نژاد در ادامه گفت: یکی دیگر از این صفات و حالات نفسانی طمع است. طمع صفتي است مرکب از دو حالت؛ یکی امید فراوان و شدید ودیگری آرزوی طولانی، لذا طمع فی نفسه منفی نيست ولی اگر این صفت در مهار شیطان باشد؛ طمعی منفی خواهد بود که باعث می شود انسان به مال دیگران دست اندازی کند, چاپلوسی کند و يا براي رسيدن به يك موقعيت دنيايي، ذلت و خواري فراواني را به جان بخرد.

 امیرالمومنین علی(ع) می فرمایند: کسی که طمع می کند گرفتار خواری می شود.

(لایجتمع الورع و الطمع) این طمع با تقوا و محبت اهل بیت(ع) یکجا جمع نخواهد شد.

حجت الاسلام مهدوي‌نژاد در ادامه به بيان آثار منفی اینگونه طمع پرداخت: از جمله این که حکمت را از قلب بیرون می‌كند و يا کسی که طمع دارد همیشه احساس فقر می‌کند ولی کسی که طمع ندارد در عین فقر، احساس بی نیازی می‌کند.

طمع كردن شيطان در انسان يكي ديگر از موضوعاتي بود كه توسط اين سخنران ارائه شد. وي افزود: نکته دیگر اینکه نباید طمع شیطان را در خودمان تحریک کنیم. گاهی کاری می کنیم شيطان در مورد ما طمع می کند و به ما امیدوار می شود. وقتی انسان از معنویات عقل و خدا دور شود، در انسانیت خود و بندگی خدا کوتاه بیاید شيطان به او اميدوار شده و در او طمع مي‌كند. فرقي نمي كند شيطان جن باشد يا انس. مثلا در روايت آمده است كه: وقتی نمازت قضا شد شیطان در تو طمع می کند.

این حرف امام خمینی (رضوان الله تعالي) که « شما نبايد به شیطان بزرگ و به همه شیاطین عالم و به این مستکبرین عالم امتیاز بدهید؛ چون اگر یک ذره كوتاه بياييد آنها در شما طمع می کنند» به همين مطلب اشاره دارد.  خدای متعال در قرآن می فرماید: « فلیجدوا فیکم غلظه» پس در برابر دشمن باید غلظت نشان داد تا در ما طمع نکند.

ایشان در ادامه به مصاديق طمع مثبت نيز اشاره كرد و گفت:

 این صفت؛ صفتی است که اصلاً در اموردنیا کاربرد ندارد ولی اگر با عقل و شرع همراه شود باعث رشد معنوی انسان می‌شود. قرآن مي‌فرمايد: تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ. يعني مؤمنان اینگونه‌اند که شبها پهلوهایشان را از بستر جدا می کنند و از روی ترس و طمع خدا را صدا می‌زنند. و از آنچه به آنها روزی کرده‌ایم انفاق می‌کنند.

امام سجاد(ع) در دعاي ابوحمزه مي‌فرمايد: خدایا من وقتی گناهانم را مي‌بینم فزع و فرياد مي‌كنم ولي وقتي به کرم تو مي‌نگرم طمع من گُل می‌کند. يعني کرم خدا برای آدم امید و آرزو درست می‌کند که طمع می کند. و خداوند هم می‌خواهد که در خوبی‌ها طمع کنید. در قرآن می فرماید: پیغمبر من حریص است.  لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ. یعنی پیغمبر در هدایت من و شما حریص است. پس باید در خوبی‌ها طمع کرد.

مسئول هيئت انصارولايت به لطف خدا در اين ماه اشاره كرد و گفت: خدا نيز برای اینکه ما را به طمع بیندازد در این ماه مبارك كارهايي كرده است. مثلاً مي‌فرمايد: نفس‌هاي شما تسبیح و خواب شما در اين ماه عبادت است. خواندن یک آیه قرآن در اين ماه معادل يك ختم قرآن است. يا بوی بد دهان روزه‌دار بهترین عطر برای فرشتگان است. خدا ماه رمضان را گذاشته تا ما همه طمع خود را خرج دنیا نکنیم و ياد بگيريم چگونه در خوبی‌ها طمع کنیم.

حجت الاسلام مهدوي‌نژاد در ادامه همه را به اين مطلب توجه داد كه: در چیزهای اختصاصی ديگران نبايد طمع کنید! برخي معنویات هم اختصاصی است. مثلاً طمع آدم(ع) در چيزي كه مال او نبود باعث رانده شدن او از بهشت شد.  علم الاسماء كلها. خداوند همه چيز را به آدم ياد داد. همه چيز به او داد الا مقام ولايت. ولي كمال گرايي آدم (ع) و وسوسه شيطان باعث شد تا او طمع كند. در زيارت جامعه آمده است كه: ولایطمع فی ادراکه طامع. هیچ طمع‌کننده‌ای نمی‌تواند در این مقام طمع کند. اين طمع آدم در مقامي كه به ائمه عليهم‌السلام اختصاص داشت باعث شد تا از بهشت رانده شود.

حضرت آدم نبايد در مقام ولايت علي(ع) طمع مي‌كرد بلكه او بايد در مقام غلامی علی(ع) طمع می‌کرد. آدم(ع) بعد 300 سال گریه و در خواست توبه بخشیده شد. بعد از 300 سال گريه دوباره اسماء‌الاحسني ائمه به او تذکر داده شد و وقتي به نام مقدس امام‌حسين(ع) رسيد، در رثاي ایشان گريست پس خداوند او را بخشيد.

یکی از خوبی‌هایي كه بايد در آن طمع كنيم؛ غلامی كردن براي امام‌حسین علیه‌السلام است. وقتی انسان این روایات را می فهمد واقعا طمع می کند.

لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد

ای مهربانتر از پدر و مادرم حسین

فرمود هرکس بر حسین(ع) گریه کند خدا همه گناهانش را؛ چه صغیره و چه کبیره خواهد بخشید.

مراسم با مداحی برادر محمدی پناه و قرائت بخشی از مناجات ابوحمزه ثمالی توسط حجت الاسلام مهدوی نژاد، به پایان رسید.

لينک خبر