یزدفردا

فرهنگ مهمانی خدا(۴)

بیاییم فرهنگمان را اصلاح کنیم

«ما مهمان شهر خدا هستیم،آداب مهمان بودن را رعایت کنیم  »

    مهمان زمانی مهمان است که دعوتش کرده باشند . خداوند متعال هم چون دوستمان دارد و می خواهد رشد کنیم ما را دعوت کرده به شهر خودش.  لازمه یک مهمانی این است که آدم از موقعیتی که داخلش هست در بیاید و وارد محیطی شود که میزبان برایش تدارک دیده است . و خدا این کار را انجام داده . همه را آورده در فضای خودش یعنی شهر رمضان .یک ماه مهمان خدا هستیم . انگار شهر به شهر داریم حرکت می کنیم تا دیروز مهمان شهر پیغمبر یعنی شعبان بودیم و حالا مهمان شهر خداییم . تصورش را بکنید یک ماه در پیشگاه خدا ، یک ماه در شهر خدا. شهری که خداوند آراسته اش کرده است تا مهمانان به راحتی رشد کنند . به راحتی ارتقاء پیدا کنند .

   و اینک من و شما وارد شهر خدا شده ایم.شهری با تمام امکانات و زیبایی ها . شهری که بهشت را در ذهن تداعی می کند .شهری خدایی  شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِلنّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَ الْفُرْقانِ. به این روایت توجه کنید و تعجب نکنید . چون در بخشندگی خدا شک کرد ه اید . به این روایت توجه کنیم و قدر ماه مبارک و مهمانی آن را بدانیم :

    سعید بن جبیر مى‏گوید که از ابن عباس پرسیدم: اجر و پاداش کسى که در ماه‏ رمضان، روزه بگیرد و حقّ آن را بشناسد چیست؟ گفت: اى پسر جبیر! خود را آماده کن تا تو را از آنچه که گوشهایت تا به حال نشنیده، و در دلت خطور نکرده آگاه کنم، و ذهن خود را از هر فکرى خالى کن (به هنگامى که کاملا آسوده خاطرى به من مراجعه کن)، زیرا آنچه که تو از من خواستى، علم اولین و آخرین است. سعید بن جبیر مى‏گوید از نزد ابن عباس بیرون آمدم و فرداى آن روز خود را براى شنیدن سخنان او آماده ساختم، و به هنگام طلوع فجر به خدمتش شتافتم و نماز صبح را خواندم، و آنگاه سؤال خود را به او یادآور شدم. ابن عباس رو به من کرد و گفت: از من بشنو آنچه را که من مى‏گویم: از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم شنیدم که مى‏فرمود: اگر مى‏دانستید چه چیزهایى (فیضهائى) براى شما در ماه رمضان نهفته است، مسلّما بیشتر خدا را سپاس مى‏گفتید.

چون شب اول (این ماه) فرا مى‏رسد، خداوند تمام گناهان امّت مرا- چه پنهان و چه آشکار را- مى‏آمرزد، و (مقام) شما را دو هزار درجه بالا مى‏برد، و براى شما پنجاه شهر بنا مى‏سازد.

و در روز دوّم، خداوند به ازاى هر گامى که در آن روز بر مى‏دارید، (ثواب) عبادت یک سال و ثواب یک پیامبر را در نامه اعمالتان مى‏نویسد، و اجر روزه یک سال را به نام شما ثبت مى‏کند…

  روایتی که روایت قبل را تکمیل می کند :

     جابر بن یزید جعفى از امام محمد باقر علیه السلام گفت؛ فرمود رسول خدا (ص) جابر بن عبد اللَّه انصارى را که اى جابر این ماه رمضان هر که روزه دارد روز آن را و قیام نماید در بعضى از شب آن و نگاهدارد شکم و فرج خود را و بازدارد زبان خود را بیرون رود از گناهان خود چنان که بیرون میرود از ماه. عرضکرد جابر: یا رسول اللَّه چه نیکوست این حدیث. فرمود رسول اللَّه (ص): که چه سخت است.

آری آنچنان ثوابی که در روایت اول ذکر شد از آن کسی است که مهمان خوبی باشد و طبق روایت دوم عمل کند

  پس :

من و شما مهمان شهر خدا هستیم .آیا خودمان را مهمان قلمداد می کنیم ؟برای بهره برداری از این ماه عزیز سعی کنیم :

• ·         اولا خودمان را مهمان بدانیم .
• ·          ثانیا تمام توجهمان به میزبان باشد.میزبان از چه چیزی خوشش می آید و از چه چیز ناراحت می شود .
• ·         ثالثا سعی کنیم از فضایی که میزبان فراهم کرده نهایت استفاده را ببریم .

    در این ماه با نیّات ،افکار ، امیال ، احساس واخلاق و رفتارهایمان و با گوش و چشم و زبان و اعضا و جوارحمان در این مهمانی شرکت کرده ایم .  در پیشگاه میزبان بهترین صادره ها را داشته باشیم . ان شاء الله .