یزدفردا

فرهنگ مهمانی خدا(۱)

بیاییم فرهنگمان را اصلاح کنیم

« سعی کنیم از منظری صحیح به ماه رمضان نگاه کنیم»

    در این ماه مبارک رمضان سعی بر این داریم تا با بیان برخی باید ها و نبایدها و برخی نکات قابل تأمل کوتاه به اصلاح فرهنگ برخورد با ماه مبارک رمضان بپردازیم . ان شاء الله ماحصل این کوشش ، اصلاح فرهنگ خود ، خانواده و جامعه مان در قبال ماه مبارک باشد .و در نتیجه رضایت باری تعالی را به دنبال داشته باشد .

    لذا در هر شماره به ذکر باید ها و نبایدهایی می پردازیم که با توجه و رعایت آنها از مهمانی خدا نهایت لذت و بهره برداری را ببریم .مسلما تغییر منظر و از منظر صحیح نگاه کردن ، باعث می شود تا انسان رفتار مناسبی در قبال موضوعات از خودش بروز بدهد و این نهایتا باعث اصلاح فرهنگ می شود .

    اینکه انسان از موضوعی خوشش بیاید یا ناراحت شود برمی گردد به منظر او به طرز تفکر او . گاهی فکر می کنیم فلانی می خواهد ما را اذیت کند یا به هر صورتی می خواهد ما را پیش دیگران خوار کند البته ما اینطور فکر می کنیم . و در واقع اینطور نیست .لذا هر کاری که آن بنده خدا بکند از منظر ما صحیح نیست و در واقع قصدش اذیت کردن است ولو اینکه ما را به مهمانی دعوت کند . منظر ما در اصل مشکل دارد . تا منظر ما اصلاح نشود هر برنامه ای از جانب او مشکل دار است .برای برخورد صحیح برای فرهنگ صحیح باید منظرمان را اصلاح کنیم .

    در کتاب معانی الاخبار مرحوم شیخ صدوق (ره)آمده است:« شخصى بنام سعد، از امام باقر علیه السّلام روایت نموده و گفت: هشت تن در محضر آن بزرگوار بودیم و در باره «رمضان» صحبت مى‏کردیم، حضرت فرمود: نگوئید «این رمضان» و نگوئید رمضان رفت، و رمضان آمد! زیرا «رمضان» نامى از نامهاى خداوند عزّ و جلّ مى‏باشد. نمى‏آید و نمى‏رود، آنکه مى‏آید و مى‏رود زائل و نیست‏شونده است، بلکه بگوئید: شهر رمضان (ماه رمضان) یعنى شهر اضافه گردیده به اسمى که نام خداست، ماهى که قرآن در آن ماه نازل گردید، و خداوند آن را حجّت و محلّ شادمانى براى اولیاء خود قرار داده است. غیاث بن ابراهیم گوید: امام صادق علیه السّلام از پدر بزرگوارش از جدّش روایت نموده که فرمود: حضرت علىّ صلوات اللَّه علیه فرمودند: نگوئید رمضان، بلکه بگوئید «شهر رمضان» چون شما نمى‏دانید رمضان چیست!… و از پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله روایت شده که این ماه رمضان نامیده شده، زیرا «یرمض الذّنوب» است یعنى گناهان را مى‏سوزاند (مى‏آمرزد)».

     منظر ما به مهمانی خدا چیست ؟از چه زاویه ای به ماه مبارک نگاه می کنیم ؟ از شنیدن کلمه رمضان چه حالتی به خود می گیریم؟خوشحال می شویم یا ناراحت . واقعا از اینکه وارد ماه مبارک شده ایم ابراز خوشحالی می کنیم؟یا خوشحالی ما از رفتنش بیشتر است؟ آیا آنقدر منظر صحیح داریم که از بودن در ماه مبارک احساس شادی و شعف داشته باشیم ؟ یا فقط و فقط گرسنگی و تشنگی آن را می بینیم؟ واین منظری نادرست به ماه مبارک است. ابلیس که می خواهد بنی بشر را از مسیر خدایی دور کند دائم منظرهای ناجور تولید می کند فکرهای غلط. و آدم ضعیف هم که حوصله فکرکردن  و تأمل کردن به خود نمی دهد همین افکار را در مخیله ی خود قرار می دهد.غافل از اینکه وارد ماه مبارک شدن صرفا با هیکل مادی وارد شدن و چیزی نخوردن نیست . هر چند خداوند متعال به همه نظرمحبت دارد.

    در واقع وقتی کسی وارد ماه مبارک شد تمام جنبه هایش وارد می شود . فلانی وارد ماه مبارک شد اما همه ی فکرش اذیت شدن است . من دارم اذیت می شوم . کی تمام می شود ؟ خسته شدم .شاید این جملات را به زبان نگوید اما در مخیله اش دارد داد می زند که : خدایا خسته شدم ! خدایا طاقت ندارم !… به هرکس هم که می رسد می پرسد : چند روز دیگر از ماه مبارک مانده ؟ و وقتی می شنود مثلا ۲۰ روز ،قلباً ناراحت می شود . همه ی این ها برمی گردد به منظری که ما به ماه مبارک داریم .آیا واقعا ماه مبارک رمضان ماه اذیت شدن است ؟یا …؟ فکر ما در مورد ماه مبارک چگونه است ؟ از شنیدن کلمه رمضان شاد می شویم یا ناراحت ؟ برای ما این یک ماه، یک ماه ریاضت است یا یک ماه مهمانی ؟

     در چند شماره ای که در خدمت شما هستیم سعی می کنیم به این مهم بپردازیم تا نتیجه کار اصلاح منظر و تغییر فرهنگ برخورد با ماه مبارک به دنبال آن باشد . طوری شود که منتظر آمدنش باشیم و از رفتنش هم ناراحت شویم . مثل رفتاری که اهلبیت (ع) داشتند . ان شاالله

 ادامه دارد....