یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیمحمد غرضی را می‌توان چهره خاص انتخابات ریاست جمهوری دانست. چهره‌ای که شاید مانند چند ده نفر دیگر، هنگام ثبت نام چندان به تایید صلاحیت امید نداشتند اما به یک‌باره خود را در بین هشت کاندیدایی دید که به رقابت نهایی برای ریاست جمهوری راه یافته‌اند. وزیر نفت در دهه60 و وزیر پست و تلگراف و تلفن در دهه 70 هر چند در رده آخر نامزدهای ریاست جمهوری جای گرفت اما نزد مردم به عنوان پدیده انتخابات شناخته شد.
به گزارش ایسنا، عصر ایران در گفت‌وگو با سید محمد غرضی حال و هوای او را پس از انتخابات جویا شده و 12 پرسش را با وی در میان گذاشته است:
* چه روزی برای ثبت نام به ساختمان وزارت کشور رفتید؟
همان اولین روز رفتم و برای شرکت در انتخابات ثبت نام کردم. البته رد صلاحیت یا تایید صلاحیت را واگذار کردم به مسئولین. همچنین باید بگویم تا تایید صلاحیتم اعلام نشده بود، هیچ کاری نکردم. تا بزرگی زنگ زد و اعلام کرد من یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری هستم.
* در روزهای تبلیغات، کدام موضوع بیشتر نظر شما را به خود جلب کرد؟
همه چیز خوب بود و مشخص شد که همه کشور دنبال این بودند تا دست به دست هم بدهند که مشکلات کم شود. خیلی خوشحالم که هیچ رفتار ناروایی ندیدم و همه اخلاق را رعایت کردند.
* تجربه حضور در مناظره‌ها چطور بود؟
من به سهم خودم خیلی سعی کردم تا سطح مناظره‌ها را بالا ببرم و به نظرم هم در مناظره اقتصادی و هم در مناظره‌های سیاسی و فرهنگی توانستم تاثیر مثبتی بگذارم. من حتی کمترین حالت ناراحتی یا عصبی هم نداشتم و به همین دلیل از خودم راضی‌ام. تنها در یکی از مناظره‌ها دو تن از کاندیداهای محترم درباره اتفاقی که مربوط به گذشته بود، بحث می کردند و چون این بحث را بی‌فایده می‌دانستم به آقای حیدری (مجری) گفتم به جای این حرف‌ها، بهتر است هر کسی درباره توانایی‌های خود اظهار نظر کند.
* برخورد نامزدها با هم را چگونه دیدید؟
خیلی خوب، به هر حال دوستان همه چهره‌هایی آشنا بودند که به همدیگر احترام می‌گذاشتند. اصولا بنده در ارتباطات اجتماعی سعی می‌کنم که با همه رابطه داشته باشم و به همه احترام بگذارم. به همین دلیل در طول مناظره‌ها هم با دوستان گرم گرفتیم و به همدیگر احترام گذاشتیم.
* کدام کاندیدا را به خودتان نزدیک‌تر می‌دیدید؟
برای من تفاوتی نداشت و با همه خوب بودم. البته در روزهای آخر از من سوال می‌شد که آیا به نفع کسی کنار می‌کشم یا نه که جواب من "نه" بود.
* چرا پاسخ منفی می‌دادید؟
به چه دلیل باید کنار می‌رفتم؟ اگر قرار است دولت‌ها دست در جیب مردم کنند، چرا باید به نفعشان کنار می‌رفتم؟
* چرا مسجد لرزاده را برای رای دادن انتخاب کردید؟
این مسجد در محلی قرار دارد که پیش از انقلاب در آن زندگی می‌کردیم. به همین دلیل تصمیم گرفتم با حضور در محله قدیمی رای خودم را به صندوق بیندازم.
* شب بعد از انتخابات و هنگام شمارش آراء خواب بودید یا بیدار؟!
حالت من طوری است که در گاری بنشینم یا در هواپیما یا ماشین، خیلی زود به خواب می‌روم و به همین دلیل 24 خرداد هم حدود ساعت 11 شب خوابیدم.
* اولین بار کی متوجه شدید که روحانی انتخاب شده است؟
عصر جمعه به روحانی تبریک گفتم و برای او به عنوان رئیس‌جمهور منتخب آرزوی موفقیت کردم.
* 446 هزار و 15 رای، بیشتر از پیش‌بینی‌تان بود یا کمتر؟
من که پیش‌بینی نکرده بودم و حتی بر خلاف بقیه نظرسنجی نکردم. اصولا من به جای اینکه بر تعداد رای تکیه کنم، تکیه‌ام بر مفاهیم و اهدافم بود. بنده با این هدف وارد انتخابات شدم که جامعه را با شرایط آشنا کنم.
* منظورتان از اینکه گفتید "ما هشت کبوتریم که از شرق به غرب در حال حرکت هستیم" چه بود؟
بنده دوستان را به چشم رقیب نمی‌دیدم و معتقدم آنهایی که بر حسب احساس وظیفه و با هدف خدمت وارد انتخابات شده بودند، کبوترانی بودند که به پرواز در آمده بودند.
* چنانچه رئیس‌جمهور منتخب شما را به همکاری دعوت کند می‌پذیرید؟
مهم نیست که من در دولت باشم یا نباشم. آنچه اهمیت دارد، این است که اجازه دهیم آقای دکتر روحانی خود تصمیم بگیرد و برای انتخاب همکاران تحت فشار نباشد. پس بهتر است برای ایشان تعیین تکلیف نکنیم چون مردم به روحانی رای داده‌اند و او باید استقلال عمل و تصمیم داشته باشد. البته بنده اعلام می‌کنم که 60 سال است در عرصه سیاست و بعد مدیریت هستم و با هر کس که توسعه جمهوریت و اسلامیت را قبول داشته باشد، همکاری خواهم کرد. خداوند بزرگ است و هرگز صحنه را ترک نخواهم کرد و همچنان در خدمت کشورم خواهم بود.