هر چند غلامعلی حداد عادل در بیانیه انصراف خود از کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری به صراحت نگفته به سود کدام یک از کاندیداها کنار رفته است اما اشاره وی به "تعهد قبلی" را می توان اقدامی در چارچوب ائتلاف 1+2 و نه به سود نامزدهای خارج از این ائتلاف دانست.
در بند سوم بیانیه انصراف وی آمده است: «شرکت اینجانب در ائتلافی که به «ائتلاف سه گانه» یا «ائتلاف پیشرفت» موسوم شد دقیقاٌ برای آن بود که نامزدهای اصولگرا در رقابت با یکدیگر سبب شکست اصولگرایان نشوند. ما با هم برای تلاش در راه پیروزی اصولگرایان عهد و پیمان بسته بودیم و من دقیقاً بر آن عهد و پیمان استوار مانده ام.»
در ابتدای بحث های انتخاباتی او و علی اکبر ولایتی و محمد باقر قالیباف ائتلاف 3 نفره ای را سامان دادند و طی آن پیمان بستند درپایان تنها یکی باقی بماند اما حضور همزمان هر سه در صحنه و خصوصا مشارکت فعال در مناظره های تلویزیونی سوال برانگیز شد تا جایی که اسباب طعنه صریح محسن رضایی به آنها را در سومین مناظره فراهم ساخت و پرسید :با وجود این اختلافات جدی چگونه با هم ائتلاف تشکیل داده اید؟!
حداد عادل در بیانیه انصراف خود تاکید کرده با این کار می خواسته نشان دهد که به عهد خود وفادار مانده است و در چارچوب ائتلاف سه گانه (2+1) عمل کرده و به نفع این ائتلاف کنار رفته است تا سبد رأی ائتلاف ، به سمت تمرکز برود و جریان اصولگرایی بتواند در برابر اصلاح طلبان ، برنده شود.
این نکته ای است که محمدباقر قالیباف نیز به آن اشاره کرده و در پی انصراف هم تیمی اش در ائتلاف ، از او به خاطر پایبندی به توافقات تشکر کرده است و به احتمال قوی ، در صورت رأی آوری قالیباف ، یکی از پست های مهم کابینه را به او خواهد سپرد.