یزدفردا

روزنامه کیهان در خبر ویژه خود با بیان این که «اظهارات حسن روحانی در برنامه تبلیغاتی تلویزیونی تعجب ناظران مطلع را برانگیخت.» در ادامه نوشت: حسن روحانی در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری که با تک‌گویی، بداخلاقی و تحریف ‌واقعیات همراه بود، از دوره امتیاز دادن‌های یک سویه به غرب بر سر چالش هسته‌ای تصویری طلایی به نمایش گذاشت و به مجری برنامه نیز با تندخویی حمله کرد.

 این در حالی است که به عنوان مثال سیدمحمد خاتمی در تاریخ 28 خرداد 1383 و در جمع خبرنگاران از پیمان‌شکنی‌های 3 دولت اروپایی انتقاد کرد و گفت: ما تأیید البرادعی را داشتیم که گازدهی به دستگاه سانتریفیوژ، قطعه‌سازی و مسایل دیگری که مربوط به آن می‌شود و مونتاژ، اصلا جزو غنی‌سازی نیست. حال یا بهانه‌گیری کردند یا نظرشان عوض شد و یا مسئله غنی‌سازی را تعمیم دادند و ما با حسن‌نیت این را پذیرفتیم و عملی هم کردیم و مسیر را پیش می‌رفتیم که سوال کردند، به آنها اجازه دادیم حتی از تشکیلات نظامی ما بازرسی کنند.
 
خاتمی تصریح کرد: در مقابل، اروپایی‌ها تعهداتی داشتند که زمینه انتقال تکنولوژی و همکاری‌های گسترده را بوجود آورند و هم در زمینه منطقه‌ای، دو جانبه و هم با اتحادیه اروپایی همکاری کنند که با بهانه‌های مختلف در این مسیر حرکت نکردند. پس از بحث‌های فراوان بالاخره در بروکسل این بحث‌ها ادامه داشت و بنابراین بود که پرونده هسته‌ای ایران در اجلاس ژوئن عادی بشود، یعنی از یک مسئله فوق‌العاده بیرون برود. امروز با وجود بازرسی‌ها و همکاری‌هایی که شده، پرونده ایران از حالت فوق‌العاده خارج نشده است.

 رویکرد تسلیم‌طلبانه باعث شد که علی‌اکبر محتشمی‌پور 11 تیرماه 1383 ضمن سخنرانی در حسینیه جماران اعلام کند: در جریان مباحثی که سال گذشته میان ایران و آژانس انرژی اتمی مطرح شد، ناگهان وزرای کشورهای انگلیس، آلمان و فرانسه به ایران آمده و قراردادی را با دبیر شورای عالی امنیت ملی (روحانی) امضاء کردند که یکی از مفاد آن تعلیق موقت غنی‌سازی اورانیوم بود. در حالی که این اقدام ربطی به کشورهای اروپایی نداشت و اگر ایران با آژانس انرژی اتمی مسئله‌ای دارد، اروپایی‌ها حق نداشتند از موضع قیم‌مابانه با ملت ایران رفتار کنند. آقای روحانی مجاز نبود در سفر به بروکسل با وزرای خارجه کشورهای فرانسه، آلمان و انگلیس قراردادی را امضاء کند که به موجب آن متعهد شود ایران ساخت قطعات دستگاه‌های سانتریفیوژ را متوقف کرده و در مقابل اروپائی‌ها هم قول بستن پرونده هسته‌ای ایران در آژانس بین‌المللی اتمی را بدهند، در حالی که این کار از عهده آنها برنمی‌آید.
 
همچنین کمال خرازی وزیر وقت خارجه در تاریخ 18/2/1384 و در جریان سفر نیویورک به واحد مرکزی خبر گفت: ما براساس جدول‌بندی که داشتیم از آغاز پس از مذاکرات پاریس قرار بود در مدت سه ماه مسایل ارزیابی شود و تصمیم بگیریم که اگر مذاکرات نتیجه‌بخش است ادامه دهیم و اگر نتیجه‌بخش نیست و تنها وقت گذرانی است آنرا ادامه ندهیم.
 
خرازی در پاسخ به این سوال که آنچه در مذاکرات گذشته اتفاق افتاده امتیازدهی از جانب ایران بوده آیا باز هم مصلحت است که مذاکرات ادامه یابد، گفت ما نیز احساس می‌کنیم که اروپایی‌ها در حال وقت‌کشی هستند و ما اکنون به مقطعی رسیده‌ایم که تصمیم خواهیم گرفت.

 یادآور می‌شود رهبرمعظم انقلاب سوم مرداد 1391 در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام اعلام کردند:« در هر برهه‌ای که ما در مقابل جبهه دشمن انعطاف نشان دادیم و عقب‌نشینی کردیم با توجیه‌هایی؛ مثلا گفتیم بگذارید بهانه را از دست دشمن بگیریم، یک وقت گفتیم سوءظن دشمن را از خودمان زایل بکنیم، به این بهانه‌ها انعطاف‌ نشان دادیم، دشمن مواضع گستاخانه‌تر علیه ما گرفت. در آن روز ادبیات مسئولین ما آلوده شد به حرف‌ها و تعبیرهای تملق‌آمیز نسبت به غرب و فرهنگ غربی، در آن روز اینها ما را محور شرارت معرفی کردند. کی؟ آن کسی که خودش مجسمه شرارت بود، رئیس‌جمهور قبلی آمریکا مجسمه شرارت، ایران اسلامی را محور شرارت معرفی کرد.

 این کی بود؟ آن وقتی که ما در ادبیات خودمان در اظهارات خودمان حرف‌های تملق‌آمیز نسبت به غرب و نسبت به آمریکا را تکرار می‌کردیم. این جوری‌اند اینها. در همین قضیه هسته‌ای، آن وقتی که ما با اینها همراهی کردیم، عقب‌نشینی کردیم، البته تجربه‌ای بود برای ما، اما این واقعیت است. آن روزی که عقب‌نشینی کردیم، اینها جلو آمدند این قدر جلو آمدند که من توی همین حسینیه گفتم که اگر بنا باشد این روال از سوی آنها ادامه پیدا کند من خودم وارد قضیه خواهم شد و وارد قضیه شدم. عقب‌نشینی‌ها آنها را گستاخ‌تر کرد، طلبکارتر کرد. یک روزی بود که مسئولین ما قانع بودند که اجازه بدهند که 25 سانتریفیوژ ما توی کشور داشته باشیم؛ 25 تا سانتریفیوژ! آنها گفتند نمی‌شود اینها قانع شدند که 5 تا داشته باشیم، باز هم گفتند نمی‌شود. مسئولان ما قانع شدند که 3 تا سانتریفیوژ داشته باشیم باز هم گفتند نمی‌شود. امروز گزارش را شنیدیم. 11 هزار سانتریفیوژ داریم. اگر قرار بود ما آن عقب‌نشینی‌ها را، آن انعطاف‌ها را ادامه می‌دادیم، امروز از پیشرفت هسته‌ای که هیچ خبری نبود- من می‌خواهم عرض کنم- این نشاط علمی هم در کشور قطعا لطمه می‌خورد. این نشاط علمی که این چند سال اخیر در کشور به وجود آمده، این حرکت علمی این جوانها، این ابتکارات، اختراعات، پیشرفت‌های گوناگون در بخش‌های مختلف این هم لطمه می‌خورد».
 
باید از آقای روحانی که با افتخار ادعا می‌کند ایشان مانع ارسال پرونده هسته‌ای کشورمان به شورای امنیت شده بودند، پرسید؛ در حالی که تمامی فعالیت‌های هسته‌ای ایران به حالت تعلیق درآمده بود، چه بهانه‌ای برای ارسال پرونده به شورای امنیت سازمان ملل وجود داشت؟! و این چه افتخاری است که به آن اشاره می‌کنید؟!