یزدفردا

پایگاه اینترنتی آقای هاشمی نوشت «هاشمی در انتخابات نمی آید مگر به اجماع؛ به اجماع مردم و سران نظام و تشخیص نظام»!

کیهان نوشت: نویسنده این پایگاه اینترنتی که مدتی است بعضاً مطالبی مبالغه آمیز منتشر می کند با اشاره به یکی از ملاقات های هاشمی در تاریخ 12 دی می نویسد: من در فکر دیدن چهره امروز ایشانم، چهره ای که با آزادی مشروط فرزندشان باید خوشحال باشد، منتظر دیدنشان می مانم. آیت الله به رسم همیشه وارد می شوند. خیلی معمول و بی تشریفات. به صورت آیت الله نگاه می کنم، اثری از خوشحالی ندارد. انگار نه انگار که مهدی به خانه بازگشته. غم صورتشان حتی بیش از روزهای دیگر است. شاید مغموم دیدن تصاویر نوگلان سوخته در «شین آباد»ند یا شاید مغموم غم مردمی که اخبار مشکلاتشان امروز بیش از همیشه است. اخبار صدا و سیما هم که نگوید. مردم در ملاقات ها به آیت الله می گویند(!)

نویسنده در ادامه با ادبیاتی قابل تأمل می نویسد: شاید هیچ شخصیتی معادل ایشان نداشته باشیم که به دفعات و مکرر خود را به معرض رأی مردم گذاشته باشد. شیرینی رأی مردم بر آیت الله حکم حلاوت احکام امام را دارد. شکست و پیروزی هم ندارد. در پیروزی می شود یار مردم. در شکست می شود غمخوار مردم(!)

در ادامه این مطلب با طرح این ادعای عجیب که «آیت الله به هیچ انتخاباتی پای نگذاشته مگر به تکلیف نظام و مأموریت»، می افزاید: مأموریت های دشوار معمولاً به او رسیده است...» مأموریت حضور در انتخابات مجلس ششم، برای تعدیل افراطی گری ها. مأموریت حضور در انتخابات 84، برای ناکام نماندن توسعه کشور... او پای هیچ انتخاباتی نیامده مگر به ضرورت. به ضرورت تشخیص نظام. بالاترین مصلحت آیت الله. مصلحت نظام است. مصلحت آبرو، خانواده، مال و جان جملگی به کنارند. نگاه آیت الله به انتخابات آتی نیز چنین است. قطار عمر سیاسی آیت الله توقف و خستگی ندارد. ترس از آبرو دادن ندارد. شکست و پیروزی هم ندارد. قطار عمر سیاسی آیت الله معیار دارد. معیاری به نام مصلحت. باید دید مصلحت نظام در انتخابات 92 چیست؟

نویسنده مجهول الهویه در ادامه این نوشته آورده است: جلسه که تمام می شود، خوش و بش ها هم به پایان می رسد. در محل خروج از راهروهای مجمع دوستی به همکارش می گوید آقای هاشمی نمی آیند مگر به اجماع. به اجماع مردم عادی و سران نظام. آقای هاشمی نمی آید مگر به تشخیص نظام. به تکلیف نظام. دشواری مأموریتش مهم نیست. مهم تشخیص یکپارچه مردم و نظام است.

نکته قابل تأمل در این میان اقدام مشابهی است که اخیراً سایت شبکه ایران انجام داده و از قول یکی از مشاوران مشایی نوشته بود مهندس مطالبه گر قدرت با عرضه کننده خود نیست بلکه باید شما حامیان سراغ او بروید و از او تقاضا کنید تا حجت تمام شود و او بیاید! او مدعی شده بود «مبنای فکری مهندس اصلاً مطالبه قدرت نیست. اگر روزی تکلیف شود، از اجابت ابایی ندارند. من می گویم هرگز از دهان او نخواهید شنید که من می آیم. مبنای او پرهیز است و در عین حال احترام به خواست مردم»(!)