یزدفردا

محسن مقدسی در الف نوشت:تشکیل ائتلاف سه نفره اصولگرایان فارغ از نتیجه آن و اینکه به چه کسی برسد از چند حیث اهمیت دارد. اول روحیه تعاون و همکاری را نشان می دهد. سه نفر که به لحاظ اعتقاد سیاسی خیلی نزدیک به هم نیستند، بر اشتراکات هم تاکید کردند و بر مبنای همین نکات مشترک ائتلاف تشکیل دادند

ائتلاف سیاسی می تواند فرصتی برای هم افزائی توان ها و استعدادها و سرمایه های مادی و معنوی شود. دوم اینکه این ائتلاف الگوئی برای دیگر گروه های سیاسی شده است و اگر به اهداف تعیین شده برسد می تواند نمونه ای موفق برای فعالیت های سیاسی گروه ها و جریانات دیگر در شرایط مشابه شود

سوم تاکید بر شایسته سالاری است. این سه تن که هر کدام از افراد باسابقه حوزه سیاسی محسوب می شوند و هر کدام می توانند به عنوان یک رجل سیاسی مذهبی در انتخابات حاضر شوند، با تعهد بر اینکه یک نفر باید به مردم معرفی شوند، بر حضور افراد شایسته در انتخابات و کناره گیری کاندیداها به نفع کسانی که توان و اقبال بیشتری برای تصدی پست ریاست جمهوری دارند تاکید کردند.

چهارم نیز اخلاق سیاسی است. ائتلاف هائی از این دست نشان می دهد که قدرت در جمهوری اسلامی به خودی خود ارزش تلقی نمی شود و حضور افراد و گروه ها در انتخابات شیفتگی ناشی از عطش قدرت نیست. تعهد افراد به یکدیگر و پایبندی بر آن برای دیگر گروه ها و جریانات سیاسی آموزنده است.

البته همه اینها در صورتی است که این سه ضلع ائتلاف بر تعهدات خود پایبند باشند و همانطور که وعده کردند یک نفر را معرفی کنند و دو نفر دیگر نیز وی را حمایت و برای او تبلیغ و ظرفیت سازی کنند. تجریه ای که از این ائتلاف ها در خاطره سیاسی جامعه مانده است تجربه مثبتی نیست. این ائتلاف می تواند آن سوابق تلخ را جبران سازد. سال ۸۴ بود که رئیس جمهور کنونی کشور علیرغم همه قول و وعده هایی که وجود داشت، پس از اینکه مشخص شد از ائتلاف نام او خارج نمی شود، یک طرفه تعهدات را زیر پاگذاشت و علیه ائتلاف وارد رقابت شد. البته بعدها رفتار رئیس جمهور نشان داد که عدم پایبندی وی به آن تعهد اخلاقی خیلی هم عجیب نبود.

با این حال درباره این ائتلاف سه نفره چند نکته حائز اهمیت است:

 ۱-نفس تشکیل این ائتلاف تاکید بر شایسته سالاری و استفاده از ظرفیت های سیاسی است. ائتلاف در مقابل رقابت تقابلی ایجاد شده است. هدف این ائتلاف مقابله با فتنه و انحراف و ترس از رای آوردن این دو جریان نبوده است که در صورت حذف یا ضعف این دو جریان اساس تشکیل ائتلاف نیز بی محل شود.

در برخی محافل سیاسی شنیده می شود که درصورتی که انحراف و فتنه و اصلاحات فعال نباشند ضرورتی برای ائتلاف وجود ندارد و اضلاع می توانند با هم رقابت کنند. این حرف با هدف گذاری اصلی ائتلاف تعارض دارد. ضمن اینکه بعد از ماهها وعده و قسم و تعهد و ... چنین بهانه ای برای برهم زدن ائتلاف از سوی مردم پذیرفتنی نیست. تحت هر شرایطی باید از این ائتلاف یک نفر بیرون بیاید.

 این ائتلاف کاملاً سیاسی و در سطح جریانات فعال کشور تشکیل شده است. هرگونه وجه حکومتی دادن به آن زیر سوال بردن ائتلاف و فرصت سوزی در انتخابات است. نحوه برخورد سه کاندیدا نباید به نحوی باشد که در جامعه اینطور تلقی شود که ائتلاف سه گانه از سوی نظام مورد حمایت است و یا برنامه خاصی برای تشکیل این ائتلاف از سوی حاکمیت وجود داشته است. این ائتلاف می توانست با افراد دیگری تشکیل شود. کما اینکه در حال حاضر ائتلاف ۵ گانه نیز شکل گرفته است. نفعی برای نظام ندارد که این سه نفر در انتخابات جداگانه شرکت کنند یا با ائتلاف. بنابراین رفتارهای از موضع بالا و نحوه مواجه با دیگر کاندیداها و مدل اظهار نظرها و مواضع انتخاباتی نباید به نحوی باشد که تلقی حکومتی بودن ائتلاف ایجاد شود.

ائتلاف سه گانه باید در کنار دیگر رقبا وارد فعالیت انتخاباتی و رقبات سیاسی شود و خود را در کنار آنها ببیند نه فراتر از آنها. سخنانی از این دست که «هرکس در سطح و اندازه ما سه نفر رای داشت وارد ائتلاف شود» باعث بی اعتباری می شود و نوعی بداخلاقی سیاسی است. مدتی پیش یکی از اعضای ائتلاف سه گانه گفت که «این ائتلاف ۶۰ درصد آرا را در اختیار دارد». همین فرد چند وقت بعد می گوید که از مجموع آرا و نظرسنجی ها، من و فرد دیگری از این ائتلاف هرکدام ۱۸ درصد آرا را در دست داریم. به این ترتیب نفر سوم حتماً رای کمتری دارد که از وی نامی نبرده است. در چنین شرایطی معلوم نیست عدد ۶۰ درصد را از کجا آورده است؟ چنین اظهار نظرهائی هم باعث کدورت بین سه نفر و مهمتر موجب بدبینی جامعه و در نهایت فاصله گرفتن از سطح رقابت انتخباتی با دیگر گروه های مشابه می شود.

 لازم است هرچه زودتر سازوکار انتخاب یک نفر در ائتلاف تعیین و فرد منتخب به مردم معرفی شود. مناسب بود که این فرد پیش از ثبت نام مشخص شود. اما اگر سازوکار انتخاب کاندیدای اصلی بعد از ثبت نام ها است -که ظاهراً چنین است- باید این اتفاق پیش از داغ شدن فضاهای تبلیغاتی و مناظره ها صورت گیرد. نزدیک شدن به روز انتخابات باعث می شود کناره گیری افراد سخت و دلبسته شدنشان به صندوق ها و توهم شان از اقبال مردم بیشتر شود. هرکس منتظر می ماند تا در نظرسنجی ها رشد بیشتری کند و در آن ایام نیز نظرسنجی های مختلف، آمار متفاوت و حتی متعارض نشان می دهد و ممکن است کاندیداها و مخصوصاً اطرافیان آنها به سادگی خروج از ائتلاف را نپذیرند.

 هنوز با ایام تبلیغات و مناظره ها فاصله داریم. اما در همین زمان بی رونقی انتخاباتی نیز شرایط به نحوی رقم خورده است که اضلاع سه گانه علیه هم موضع گیری ضمنی و غیرمستقیم داشته اند. یک نفر می گوید کمتر از دو سال اقتصاد را سامان می بخشم و نفر دیگر می گوید زمان تعیین کردن برای اصلاح اقتصادی کار اشتباهی است. مواردی از این دست با گذر زمان و نزدیک شدن به مناظره ها بیشتر هم می شود و بی تردید موجب کدورت و دلخوری می شود. در چنین شرایطی معرفی کردن زودتر کاندیدای اصلی، هزینه های طولانی شدن ائتلاف را کاهش می دهد.

 در یک کلام ائتلاف سه گانه نباید به نحوی عمل کند که بوی حکومتی شدن از این ائتلاف به مشام برسد و دیگر اینکه زمین خوردن این ائتلاف به مثابه ذبح اخلاق در سیاست است و بی تردید سابقه ای که در ذهن مردم باقی خواهد گذشت، به این سه نفر محدود نخواهد ماند و کل جریان سیاسی اصولگرا را تحت تاثیر قرار می دهد.