یزدفردا

از آن زمان که قلمی بر دست داشت و در جریده متبوعش می‌نگاشت، بسیار نوشته است در مذمت اصلاح‌طلبان و در مخالفت با ‌هاشمی‌رفسنجانی، او از مخالفان نام و نشان دار دولت‌های سازندگی و اصلاحات بوده و پس از خروجش از کابینه نیز در این چند ساله پای ثابت خط و نشان کشی برای اصلاح‌طلبان هموست.

محمد حسین صفار هرندی هر گاه که تریبون یافته اصلاح‌طلبان و تکنو کرات‌های دولت سازندگی را به باد انتقاد گرفته، در برهه‌های گفتمان عدالت محورانه دولت نهم را مظهر آمال خود قرار داده و از این منظر بر دولتین قبلی تاخته بود و پس از جدایی از دولت و اختلافات پیش آمده هم باز در مقام منتقد آن ادوار باقی مانده و فروکاهشی در گفتار تهاجمی خود نداده است. صفار از منتقدان جدی‌ هاشمی است و این موضوع بر هیچ یک از کنشگران عرصه سیاسی پوشیده نیست. البته وی همواره سعی داشته به انتقادات خود جلوه‌ای خیرخواهانه بدهد از جمله آنکه همواره از ‌هاشمی دهه 60 تمجید کرده و عنوان می‌دارد که‌هاشمی در دهه هفتاد مشی متفاوتی در پیش گرفته و ما خواهان همان ‌هاشمی پیشین هستیم، وی نمی‌خواهد یا نمی‌تواند سوابق درخشان آیت‌ا... در دهه اول انقلاب و حمایت همه جانبه امام راحل از وی را نادیده بگیرد و برای ابراز مخالفت مجبور است قائل به دوگانگی شود. حال آنکه آیت‌ا... با نگرشی اصولی و مبتنی بر جهان بینی اسلامی در هر برهه و بحبوحه منطبق با شرایط و اقتضائات زمانه به پیش رفته، عملکردی که در نگرش و پویش اندیشمندان مسلمان عقبه و سابقه‌ای دیرین دارد. رویکرد معتدلانه و واقع‌بینانه‌ای که با مقتضیات زمانه در تخاصم و گسست نیست و تجربه نشان داده یگانه راه متوازن برای برون‌رفت از تعارضات پرشمار عصر ماست. فرآیندی که دیر یا زود مخالفان تمام قامت و تندرواش نیز معترف به کارایی آن خواهند بود. حال با نزدیکی به انتخابات ریاست‌جمهوری آینده همگان چشم به میانه‌روها دارند و شمیم اعتدال را خوشایند تر از تخاصم‌های پرشمار می‌دانند و این وحدت رویه زنگ خطر را برای تندروها به صدا درآورده است.