به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان یزد: هشتمین نشست ازسلسله گفتگوهای یزدشناسی با عنوان "هنرمتعالی در یزد" به منظور انتقال گنجینه عظیم و غنی فرهنگ اسلامی وایرانی به نسل جوان با حضور سید ناصرامامی میبدی سرپرست حوزه هنری استان یزد و اندیشمندان، پژوهشگران، هنرمندان وعلاقه مندان فرهنگ، هنر و تاریخ یزد برگزارشد.
در این نشست دکترمحمدرضا شایق مدرس دانشگاه، به بررسی جایگاه هنر ازدیدگاه اسلام پرداخت و گفت: اگرچه هنر دارای قیمت است اما از نظر اسلام هنر بدون جهت، بی ارزش است وآن چه به هنر ارزش می دهد جهت خوب آن است. اگردر اسلام بر معنویت در کنار هنر تأکید شده است به این معناست که جهت هنر گم نشود و انسان را به تعالی و کمال برساند.
این مفسرقرآن با بیان این که قرآن به زیباترین کلام بیان شده است ادامه داد: این کتاب آسمانی نهایت هنرو هنرمندی خدا است و با یک نگاه کلی در جهان هستی می توان دریافت که خداوند هرچه آفریده در نهایت زیبایی و هنرمندی بوده است.وی با تأکید بر این که هنرمندان باید ازهنرخود در راستای ارزش های دینی ومعنویت استفاده کنند افزود: ما هنرمندانی داریم که آثارشان می تواند زمینه خلق آثار فاخر وماندگار گردد.
دکتر محمد حسین جعفری دیگر سخنران این نشست بود که در خصوص طرح و نقش درمکتب پارچه بافی یزد در دوره صفوی مطالبی را بیان کرد و گفت: هنربافندگی در این دوره از دو سبک خاص پیروی می کرد؛ اصول سبک اول به رهبری "خواجه غیاث الدین علی نقشبند یزدی" به کارگیری طرح های تزیینی و نقوش کوچک در طرحی هماهنگ و کلی بوده است و سبک دوم متأثراز رضا عباسی نقاش معروف آن زمان است که استفاده از طرح های بزرگ مشخصه اصلی آن است.
این مدرس دانشگاه دوره صفوی را از دوران طلایی در صنعت پارچه بافی ایران دانست و ادامه داد: در این دوره علاوه بر تنوع رنگرزی، پارچه های کتان، دیبا، اطلس ومخمل با چیره دستی خاص تولید می شد که نقش گل ها، شاخ و برگ گیاهان، نخل های بادبزنی، پرندگان وآهوها دربافت آن ها دیده می شود. وی با بیان این که یزد ازمراکز اصلی ابریشم بافی دوره صفوی به شمار می آید افزود: برجسته ترین استاد مکتب نساجی یزد خواجه غیاث الدین علی نقشبند یزدی است که ابتکارهای زیادی در زمینه پارچه بافی و طرح و رنگ از خود برجا گذاشته که نمونه آن پارچه های چندتابی و مخمل است.
در ادامه غلامرضا کارگرشورکی به تبیین تعزیه خوانی و تاریخچه شبیه خوانی در یزد پرداخت و گفت:تعزیه به عنوان یک پدیده فرهنگی اصیل و توانمند و از ارکان زیربنایی هنر نمایشی ایران محسوب می شود که برای ادای احترام به ائمه اطهار علیهم السلام به ویژه امام حسین (ع) و یاران باوفایش از این شیوه استفاده می شود و به دلیل وجود ابعاد شگفت انگیزی از معنویت و بکر بودن مفهوم و شیوه خاص اجرایی، با ساده ترین حرکات، مفاهیم درونی شخصیت ها را بیان می کند.
وی با اشاره به این که قدمت شبیه خوانی در استان یزد شاید به بیش ازچند قرن برسد افزود: باید تلاش کنیم تا شأن و وقار این هنر سنتی ومردمی حفظ شود و با آسیب شناسی تعزیه خوانی جلو بدعت ها وتحریف های این هنرگرفته شود.
این نشست با مشارکت حوزه هنری استان یزد و سازمان اسناد و کتابخانه ملی استان،شامگاه دوشنبه 27 آذرماه جاری درسالن اجتماعات بنیاد نخبگان یزد برگزار شد.
گفتنی است: سلسله نشست های یزد شناسی به صورت ماهانه با بررسی یکی از ابعاد و ویژگی های خاص استان یزد برگزار می شود.