یزدفردا

از کویر آمد ودریا شد ورفت                         دکتر غلام رضا محمدی"کویر"

برای شهید گرانقدر مرحوم محمد منتظر قایم

************** 

یار دریاست،محبت دریا

 

عشق ِاین بحر خروشان با ماست

 

ما همه قطره ودر دل غمِ دوست

 

"قطره دریاست اگر با دریاست"

 

*****

 

هرکه شد منتظرِقایم دوست

 

پی دلدار زجان بر خیزد

 

چشمه درچشمه پریشان افتد

 

تا به دریای خروشان ریزد

 

*****

 

چون محمد شود آیینه خصال

 

هر که اخلاص عمل پیشه کند

 

نه زدریای بلا پرهیزد

 

نه زطوفانِ غم اندیشه کند

 

*******

 

 یارب آن منتظرِ قایم دوست

 

چه شنید از لبِ شیرین دهنان

 

که دل از هر چه به جزعشق برید

 

گشت دلبسته ی گل پیرهنان

 

*****

 

گرچه از هجر درآتش می سوخت

 

جامه ی وصل به تن دوخته بود

 

یارب این همت وایثار وخلوص

 

از کجا وز چه کس آموخته بود

 

 ******

 

جان افلاکی از این خاک رهاند

 

قفس خاکی تن بر هم زد

 

پیشتر زانکه زمان بر خیزد

 

بر بلندای ظفر پرچم زد

 

*****

 

بیدلان جز غم لیلی نخورند

 

او سراپا همه مجنون شد ورفت

 

غربتِ خاک، قفس می پنداشت

 

دل از این دایره بیرون زد ورفت

 

*****

 

شهره در بزم مجاهد مردان

 

آمداز مدرسه ی عشق اُستاد

 

عاقبت باخت سر اندر ره دوست

 

آنکه تعلیم ِسر افرازی داد

 

******

 

منتظر را هنر ،آمادگی است

 

تاکجا بانک بر آید زجرس

 

شاید این بانک همینجا باشد

 

شاید از سینه ی صحرای طبس

 

*****

 

در شبِ حادثه بر خواست که داشت

 

سرِ همراهیِ طوفانِ بزرگ

 

شعله بر خرمن ِشب کیشان زد

 

سوخت بال وپر شیطان بزرگ

 

****

 

عشق را بادیه در بادیه تاخت

 

آنکه اسطوره ی فردا شد ورفت

 

از عطش، چشمه ی حیوان آموخت

 

از کویر آمد ودریا شد ورفت

******

(به بهانه تجدید چاپ کتاب ققنوس عشق- تالیف :آقای صدرالدین دهقان)