یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیرادیو دیروز: هنوز مدت زیادی ازفتنه ۸۸ نگذشته و کمتر کسیست که شعارِ عده ای فریب خورده یا مزدور را فراموش کرده باشد که نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران!
برای کمتر کسی جای شک و شبهه وجود دارد که شعارِ آن جماعت، رجزی بیش نبود و "جان" که سهل است حتی "نانشان" را هم فدای ایران نمی کنند و همین هایند که با اندکی گرانی و تورم، صدای اعتراضشان گوش فلک را کر می کند.
و همین طور کمتر کسیست که آشنا نباشد با "زندان" رفتن این جماعت، و تا پای آنها به زندان می رسد، همه دنیا مطلع می شوند که از کلیه و ریه گرفته تا قلب و مغز و تمام تن آنها معیوب است (با این تفاسیر، اگر هم پذیرفته شود "جانشان فدای ایران"، ظاهراً روغن ریخته را نذر امام زاده می کنند). در مجموع، یا با ادعای کذبی طرف هستیم و یا آنها واقعاً با کلی بیماریِ جسمی و روحی مشغول به مبارزه برای خوشبخت نمودن بشریت هستند!
باید خسته نباشید گفت به این دشمنِ قدرتمند که با لشگری از علیل ها و مریض ها قصد فتح ایران اسلامی را دارد، ایرانی که مفتخر به حضورِ صدها هزار فرزندِ خلف برای شهید ابوترابی هاست و منتظرند تا درسِ استقامت در مقابل وحشیانه ترین شکنجه ها و مخوف ترین زندانهای اسارت را، مانند وجود ارزشمندِ او، پس دهند.
بی شک خیلی از شعارها و عملکردهای پیاده نظامِ فتنه، توسط رسانه های ضد انقلاب هدایت می شد، و برخی دستگیر شده ها نیز رسماً به آن اعتراف نمودند. آنچه جای سوال دارد از آن جماعت فریب خورده ی دیروز، و جماعت مصرِ بر اشتباهاتِ امروز، این است که اگر آن زمان فریاد بر می آورید که نباید وقت و مال و جان، صرف مردمِ کشورهای دیگر، مانند لبنان و فلسطین شود، حال شما را چه می شود که اگر حتی یک روز، اخبار سوریه در صدر خبرهایتان نباشد، اموراتتان نمی گذرد؟
آیا این مسأله وظیفه ای است محول شده به شما که اگر "خبر" نبود، خبری بسازید تا حقوقتان کم نشود؟
آیا این تمرکز بیش از حدِ خبر بر اموراتِ سوریه، مرتبط با نقشه راهی است که بوش در سخنرانی مشهورش پس از حملات ساختگی ۱۱ سپتامبر، ترسیم نمود و در آن ایران و سوریه و لبنان را محور شرارت خطاب نمود؟
آیا هر وقت اخبار ایران، جای مانور و خبر سازی و القاء شبهه نداشت، باید خلأ موجود را با اوضاع سوریه جبران نمود؟
اصلاً طبق منطقِ سوپر عقلانیِ این رسانه ها، "اعمال دیگران به ما چه ارتباطی دارد"؟ پس به مردم ایران چه ربطی دارد که در سوریه چه اتفاقی می افتد؟ رادیو فردا با چه توجیهی روزانه مقدار قابل توجهی از وقت مخاطبینش را به تشریح جزئیاتِ اعمال عده ای تروریست و جانی در سوریه اختصاص می دهد؟
و اگر فرضیات بالا غلط است، چرا دیگر کشورهای عرب مانند بحرین، یمن و عربستان باید مورد سانسور خبری واقع شوند؟
آیا به راستی رادیو فردا اجازه تعیین نوع خبر برای پوشش در این رسانه نما را دارد؟ و اگر چنین است چرا همواره شاهد پیاده شدنِ معیارهای دوگانه هستیم؟
به راستی عده ای تروریست، که کم کم برخی مجامع بین المللی از آنها برائت می جویند، با چه توجیهی نقشِ قهرمانانِ آزادی بخش رادیو فردا را بازی می کنند؟
آیا همین اعدام های بی محاکمه کودکان و رهگذران در کوچه و خیابان قرار است سرلوحه کار رادیو فرداییها پس از به دست گرفتنِ حکومت ایران باشد؟