یزدفردا :در لابلای خبرهای امروز خبرهای خواندنی زیادی است که به خواندنش می ارزد و همکاران سرویس تامین خبر یزدفردا سعی خواهند کرد با بازنشر خبر های انتخابی تحت عنوان در لابلای اخبار فرداییان را از آنها مطلع نمایند .
چوب جادوی احمدینژاد کجاست؟
محمود احمدینژاد، در مراسم تجلیل از بازنشستگان گفت که هر زمانی که میخواهیم پولی به مردم بدهیم، صدای عدهیی درمیآید. آیا دولت واقعا پول دارد که به مردم بدهد؟رسانهها از سخنان دیروز احمدینژاد برداشتهای متفاوتی کرده بودند.
روزنامه اعتماد نوشت: روز یکشنبه محمود احمدینژاد، رییسجمهوری ایران، در مراسم تجلیل از بازنشستگان گفت که هر زمانی که میخواهیم پولی به مردم بدهیم، صدای عدهیی درمیآید. آیا دولت واقعا پول دارد که به مردم بدهد؟رسانهها از سخنان دیروز احمدینژاد برداشتهای متفاوتی کرده بودند.
سایت دولت چنین سخنی را از سوی احمدینژاد درج نکرده بود اما نوشته بود که «به محض اینکه دولت قصد دارد تا تصمیمی برای ارائه خدمت به مردم و یا در پرداخت تسهیلاتی به آنها به انجام برساند برخی به بهانههای مختلف شروع به مخالفت و مانعتراشی میکنند.» اما روزنامه دولتی ایران بر خلاف سایت دولت این حرف احمدینژاد را گونهیی دیگر نوشته بود.
این روزنامه دیروز به نقل از احمدینژاد تیتر زده بود که «هر وقت میخواهیم به مردم پول بدهیم صداها درمیآید» و آن را تیتر یک خود کرده بود که این نقل قول نشان میدهد، رییسجمهور بدون شک چنین حرفی را بر زبان رانده است. اما سوالی که مطرح است، این است که آیا دولت پولی دارد که بخواهد بین مردم توزیع کند یا آنکه آقای احمدینژاد با اذعان و اطلاع از کار مجلس، چنین حرفی را زده است. زیرا مجلس در ماه گذشته مصوبهیی را از تایید گذراند که اجازه نمیداد دولت از مابهالتفاوت ارزی، یارانه نقدی را بپردازد.
این مصوبه که به دولت ابلاغ شده بود از سوی احمدینژاد ابلاغ نشد و در نهایت از طرف خود رییس مجلس به روزنامه رسمی برای ابلاغ و اجرا داده شد. حال به سوال اولمان برگردیم، آیا دولت پول دارد؟ اگر دولت پول ندارد پس در این صورت آیا عصای سحرآمیزی دارد که بتواند پولی دربیاورد تا به مردم بدهد یا آنکه دولت بازی سیاسی درآورده است؟ بررسیها نشان میدهد که دولت پول ندارد. بخشنامههای صادره برای بودجه سال 1392 و دیگر سیاستهای اتخاذی حاکی از آن است که دولت پول اضافی ندارد که بخواهد خارج از هزینه، خرج کند. حتی دولت پول یارانههای نقدی را به سختی جور میکند.
کافی است در این زمینه نگاهی به دورههای پرداخت بیندازید که تقریبا هر ماه یک هفته یارانههای پرداختی به عقب میافتد و به احتمال زیاد ماه آینده، پرداخت یارانهها دو ماه به تعویق خواهد افتاد. این نشانهها، علایمی هستند که نشان میدهد دولت پول ندارد. این را ما نمیگوییم، خود دولتیها میگویند. در این خصوص بهتر است به سخنان خود رییسجمهور برگردیم و مبنای مستندات خود را سخنان احمدینژاد قرار دهیم. رییسجمهور در 18 فروردین ماه سال 1389 خبر از صندوق آتیه فرزندان داد. کارکرد این صندوق برای آن بود که وعده احمدینژاد مبنی بر هدیه یک میلیون تومانی به فرزندان تازه بهدنیا آمده، تحقق یابد.
در آن روز «رییسجمهور در استان آذربایجان غربی اعلام کرد که صندوقی تحت عنوان «آتیه فرزندان» راهاندازی شده که از اول سال برای هر فرزندی که به دنیا بیاید ماهانه مبلغی پرداخت میشود. احمدینژاد که در جمع مردم ارومیه سخن میگفت با اعلام خبر فوق اظهار داشت: «دولت پیشبینی کرده است از اول سال برای هر فرزندی که به دنیا میآید برای اینکه آیندهاش تامین باشد صندوقی تحت عنوان آتیه فرزندان ایران زمین اختصاص یابد و بر این اساس برای هر نوزاد یک حساب باز میشود که این حساب، حساب سرمایهگذاری است و هر سال سود به آن اضافه میشود.»
وی افزود: «دولت در قدم اول به عنوان هدیه یک میلیون تومان به هر نوزاد اختصاص میدهد و سالانه نیز صد هزار تومان به آن اضافه میکند.» (خبرگزاری مهر) اما دو سال بعد از اعلام این طرح گفته شد که این طرح به علت نداشتن اعتبار نیمهتمام مانده است. (آفتاب نیوز – 7 مرداد 1391) در 24 اسفند ماه سال 1390، محمود احمدینژاد در مجلس حضور یافت تا به سوال نمایندگان پاسخ دهد. یکی از این سوالات مربوط به وام ارزی از حساب ذخیره ارزی بود که چرا به حمل و نقل ریلی و عمومی شهرها پرداخت نشده. او در جواب این سوال گفت: «در حساب ذخیره ارزی پولی نمانده بود تا به مترو پرداخت شود.» (جهان نیوز- 25 اسفند 1390)
و اما برگردیم به رویدادهای اخیر. رویدادهای اخیر واقعا نشان میدهد که دولت پول ندارد. مهرماه که مصاحبه رسانهیی رییس جمهور بود، احمدینژاد در آن مصاحبه به مشکلات مربوط به تحریم و کاهش درآمدهای نفتی اشاره کرد و گفت: «امروز خرید نفت از ایران مورد تحریم قرار گرفته و با توجه به اینکه بخش قابل توجه درآمد ایران از ناحیه فروش نفت است، مسالهساز خواهد بود؛ همچنین مبادلات نیز مورد تحریم قرار گرفته است یعنی حتی اگر نفت فروخته شود، جابهجایی درآمد آن قابل هزینه کردن و جابهجایی نیست.»
او حتی در پاسخ به سوالی که به اظهارات رییس مجلس شورای اسلامی مبنی بر اینکه تحریمها تاثیرکمی بر اقتصاد کشور داشته است، گفته بود: «بنده احترام زیادی برای ایشان قائلم، اما حتما خبر دارند که فروش نفت کشور چقدر کاهش پیدا کرده است و بانک مرکزی چه مشکلاتی در جابهجایی ارز دارد.»
تمام این مشکلات را هم حتی معاونان رییسجمهور میدانند، آنجا که محمدرضا رحیمی از تبعات تحریم میگوید: «نفت ما را نمیخرند البته ما مشغولیم تا بتوانیم نفت را بفروشیم اما مقدار آن کم است و زمانی که نفت را میفروشیم پول آن را به موقع نمیدهند.» (خبرگزاری فارس – 16 آبان)
کاهش درآمدهای دولت آنقدر جدی است که رییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس از رقم 54 هزار میلیارد تومانی کسری بودجه دولت میگوید که معادل 33 درصد بودجه دولت میشود و اینکه بالاخره دولت مجبور شده است برای جبران این کسری 20 درصد از هزینههای جاری و70درصد از هزینههای عمرانی بزند. بنابراین عصای سحرآمیز احمدینژاد کجاست و چگونه میخواهد پول جور کند تا به مردم بدهد و دیگران نمیگذارند!