یزدفردا

صدرالدین دهقان

 به یاد دوست از دیده رفته واز دل نرفته ادیب فرهیخته و شاعر ولایی شادروان  محمد اخوان فرد(دوست)

مرگ گاهی در آفتاب به انسان نگاه می کند و گاهی در سایه ،گاهی در فراز و گاهی در نشیب وگاهی.......

مرگ همواره در نزدیکی  ما است .همراه ما متولد می شود و در درون ما است .

 مرگ آغاز زندگی ابدی است . آنچه که میرا است جسم و کالبد انسانی است و آنچه که نامیرا و فنا ناپذیر است روح انسانی است در حقیقت ما روحی هستیم که دارای جسم است و نه جسمی که دارای روح است .

مرگ تولد دوباره انسان است در دنیایی وسیع تر و جسم فقط پارکینگ روح است و وسیله ای برای رشد و تعالی روح . آنچنان که خداوند به ما فرصت زیستن و پرورش روح را در این مزرعه وسیع دنیا به ما بشر خاکی ارزانی نموده است.

در قاموس انسان های خداباور مومن، مرگ فقط لقاءالله است هر چند طول عمر دست ما بشر خاکی نیست اما عرض عمر دست خود ما است .انسان  های نیک صفتی که  آثار و خدمات ارزشمندی را به جا می گذارند در حقیقت عرض عمرشان را وسعت بخشیده اند و مرحوم شادروان محمد اخوان فرد (دوست ) از قلم دارانی بود که با آثار و اشعار زیبایش عرض عمرش را پر بار نمود  این نویسنده و ادیب فرزانه چندین دهه از عمر پر بار خود را به فعالیت فرهنگی و قلمی مشغول بود و در کنار آن  چه قبل و چه بعد از پیروزی انقلاب همواره در صف مقدم جهاد فرهنگی، مجاهدت  و تلاش می نمود .اولین  روزهای آشنایی اینجانب با این عزیز سفر کرده قبل از شهادت شهید محراب آیت الله صدوقی در محل دفتر حزب جمهوری اسلامی یزد (در زمانی که مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای دبیر کلی این حزب را پس از شهادت شهیدان بهشتی و باهنر به عهده داشتند) در معیت مرحوم آیت الله سید جواد مدرسی( ره)در  اولین مراسم بزرگداشت شهدای هفتم تیر بود که با جذبه ،متانت ،گشاده رویی و با کلام و اشعار نغزش هر انسانی را به خود شیفته ومجذ وب می کرد و بعد ها نیز همکاری ایشان در تدوین دروس اخلاق شهید محراب و انتشار کتاب قنوت عشق  بود .

این ادیب توانمند همواره مورد تکریم بزرگانی چون شهید آیت الله صدوقی و فرزند برو مندش مرحوم حاج شیخ محمد علی و همچنین مرحوم آیت الله سید روح الله خاتمی بود و همواره با بینشی زلال و قلمی شیوا بیانیه های متعددی را به مناسبت های مختلف به رشته تحریر در می آورد و در تنویر و آگاهی نسل جوان و انقلابی می کوشید و خود را وقف تحقق آرمان های حضرت امام خمینی (ره) نموده بود . در دهه 60 در زمانی که عناصر معاند با تیشه بی دینی و روشنفکر ما بی  به جان درخت نو پای انقلاب افتاده بودند بیانیه ها و اشعار حماسی و ولایی  این  عزیز فرهیخته بر پیشانی روز نامه ها و مجلاتی چون عرو ه الوثقی ، جهاد ، پیا م انقلاب ، پاسدار اسلام ، جمهوری اسلامی و... می درخشید  و چراغی بود برای تنویر و آگاهی نسل جوان و مشتاق انقلابی در آن برهه زمانی.........

من مرگ هیچ عزیزی را باور نمی کنم .

من کوچ دوست را باور نمی کنم.چرا که فانوس یاد و خاطره اش همواره در قلب های شیفتگان و مریدان آن عزیز، تابناک خواهد بود .این حقیقت دارد که گاهی گل ها در خاک می رویند و ریشه های معطر آنان تا ابد درخت تنومند تاریخ بشریت را استوار خواهند ساخت.

یاد و خاطره معلم عزیز، همواره گرامی و تابنده باد.

 آزمودم مرگ من در زندگی است            

چون رهم زین زندگی پایندگی است