یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
همـیـشه مشـغـله ی انـقـلاب داری تو!
بــرای چشمه ی ظلمات آب داری تو! به روی خیمه ی شب ماهتاب داری تو!
طلوع کردی و خورشید گونه رخشـیدی! همـیـشه مشـغـله ی انـقـلاب داری تو!
مقام و مرتبه ات را زمانه هم نشناخت! مثال گــــنج ، زر و سـیم ناب داری تو!
شدند جمله ی میخوارگان بدستت مست! بجام وشیشه ی عرفان شراب داری تو!
مــراد و پـــیـر و جـلـودارعـالمی ، امّا مـــدام رونــق عــهــدِ شـباب داری تو!
کـتاب ، خوب ملاقــاتِ چـشـم پاکـت کـرد! به حجم ذوق فــراتـر کــتاب داری تو!
هــلا کـه گوش سپارد جهان به آوایـت! به حسن مطلع ومضمون خطاب داری تو!
مــنم تـراکم افسوس و آسمان ابریست! ورای پـنـجــره بس آفــتاب داری تو!
اگرچه روح تو(روح خدا) به حق پیوست همیشه در همه جا فــتح باب داری تو!
برای من که یقین است جایگاهـت ، سـبز! فضایـــل از حسنات و ثواب داری تو!
نشانه ی تو به عـطراست و گلـپر خوشبو! شمیم و رایحه بیش از گـلاب داری تو!
همیشه (بیکی) ازاین رو به آستانت داشت كه لـطـف بـرهمگان بیحساب داری تو!