یزدفردا

 یزدفردا"دکتر سید محمد باقر کمال الدینی"یادش به خیر . اولین باری که به دیار تاجیکان وارد شدم در سال 1379 و جزو اولین تاجیکان نام اوری که دیدم مرحوم محمد جان شکوری بخارایی بود . در انستیوی زبان و ادبیات به نام رودکی. در همان دیدار اول بار ها به من خوشامد گفت و من از دیدارش بسیار خوشحال شدم و نکته ها آموختم . چند ماه بعد که به اتفاق خانواده یک سالی برای گذراندن فرصت مطالعاتی در انستیوی اثار خطی اکادمی علوم تاجیکستان  به ان سرزمین بازگشتم،  بارها و در اعیاد و مناسبت های مختلف به اتفاق ریس بنیاد زبان تاجیکستان در منزل استاد شکوری وارد شده و ساعتها  می نشستیم و صحبت ها می کردیم .

یادش به خیر. در دهه هشتاد نیز تقریبا هر سال توفیق دیدار تاجیکستان را داشتم. در همایش هایی که در بزرگداشت ناصر خسرو،  رودکی و... در ان کشور برگذار شد و هر بار او را دیدار می کردم . همچنین در مناسبت های مختلف که استاد شکوری به ایران می امدند تقریبا در همه موارد به دیدارش نایل می شدم.

یادش به خیر . همه اثار و نوشته هایش را با امضا و یادداشت به ما هدیه کرده بود و من در اولین فرصت انها را مطالعه و بهرها می بردم . اثار ارزشمندی چون خراسان است اینجا و ....

یادش به خیر . که در ظاهر و باطن، در گفتار و کردار، یک خراسانی اصیل ، یک تاجیک دوست داشتنی، یک پژوهشگر فعال و در یک کلام همانی بود که شاعر در نبودش سرود:

                    از شمار دو چشم یک تن کم                         وز شمار خرد هزاران بیش

یادش به خیر . که فرزندا نش نیز همچون او پژوهشگر و محقق در حوزه های مختلف ایران شناسی هستند و نشان از پدر دارند.

یادش به خیر . که نامش و اثارش همیشه زنده و جاوید است :

                                  ان اثارنا تدل علینا            فانظرو ا بعدنا الی الاثار