یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیشرح موجزي كه ذيلا ملاحظه ميفرماييد ، بيان كلي ماجراي جانسوز شهادت حضرت سلطان علي بن محمد باقر ( ع ) ، ( فرزند بلافصل امام محمد باقر ( ع ) و برادر بزرگوار امام جعفر صادق ( ع ) و عمو و پدر زن امام موسي كاظم (ع ) ) و يكي از چهار امامزاده لازم التعزيم وكاملا مستند كشور ميباشد ، كه درسال 116 هجري قمري در منطقه مشهد اردهال از توابع كاشان ( چهل حصاران قديم ) توسط عمال خليفه اموي ، هشام بن عبدالملك ، همانند جد بزرگوارشان امام حسين ( ع ) سرازبدن مباركشان جدا ميگردد .
(لازم به توضيح است ، نگارنده كه شخصا با حضور در مراسم شاهد برگزاري باشكوه و با شور و حالي بي نظير ، با حضور قريب به يك ميليون زائر مشتاق از سراسر كشور بوده ، با تحقيق از پيران محلي و برخي منابع موجود ، اين كليات را جهت اطلاع مخاطبان گرامي بيان نموده است . )
خلاصه ماوقع :
در سال 113 هجري قمري شيعيان و دوستداران اهل بيت در منطقه چهل حصاران (كاشان ) ، فين ، اردهال و حومه قم، طي نامه اي ، از حضرت امام محمد باقر ( ع ) درخواست مي نمايند كه نماينده اي براي هدايت وارشاد مردم به منطقه اعزام نمايند، و حضرت فرزند خود حضرت علي بن محمد باقر(ع) را مي فرستند ؛
آن حضرت قريب به سه سال به امامت و ارشاد مردم مي پردازند ، تا اينكه حاكم منطقه كه از تاثير نفوذ حضرت بيمناك مي شود ، طي نامه اي به خليفه ملعون اموي در شام خواستار مقابله با حضرت مي شود ؛ و خليفه اموي سپاهي در حدود ششصد نفر را به منطقه گسيل مي دارد ؛
با حضور سپاه دشمن ، حضرت پيكهايي را به مناطق مختلف نظير كاشان ، فين ، بيدگل ، قم و ... روانه مي نمايند تا خبر حضور و محاصره دشمن را به شيعيان برسانند ؛
با رسيدن پيك ، به " فين " كه حدود چهل كيلومتر تا اردهال فاصله دارد ، شيعيان حضرت كه در فصل برداشت محصول بوده اند ، بلادرنگ كار را رها كرده ، با هر ابزاري كه دم دست داشته اند ، از چوب و چماق تا بيل و داس و... . به ياري حضرت مي شتابند و اولين گروهي بوده اند كه خود را هراسان به محل نبرد حضرت با سپاه اموي مي رسانند ؛ اما زماني به منطقه مي رسند كه ديگر كار از كار گذشته و با پيكر قطعه قطعه و سر جدا شده حضرت مواجه مي شوند ، و حادثه سال 61 هجري كه براي جد بزرگوارشان امام حسين ( ع ) در كربلا اتفاق افتاده در منطقه اردهال براي اين حضرت تكرار مي شود .
روايت است كه پيكر مطهرپاره پاره حضرت را در فرش يا گليمي پيچيده ، از قتلگاه كه محل آن مشخص است به محل دفن كنوني منتقل مي كنند ؛ و از اينرو اين مراسم كه هرساله با بستن فرشي كه نماد همان فرشي است كه جنازه مطهر امام را در آن پيچيدند به " قاليشويان " مشهور است و از طرفي چوبهايي كه عزاداران كه منحصرا اهالي " فين " هستند ، به دست مي گيرند ، نمادي از چوب و ابزاريست كه براي ياري رساندن به حضرت با خود آورده بودند .
لازم به ذكر است كه آرامگاه شاعر آب و آيينه " سهراب سپهري " نيز در جوار بارگاه حضرت ميباشد.